DAMESKAPSALON DOELEMAN s s PA1SEX"-' Vreemde aanzoeken f p V HET KEETMEISJE IN DE EUROPOORT 2222 B SALON DOELEMAN EXTRA JAM (de allerbeste kwaliteit, alleen vruchten en suiker) in de smaken: AARDBEIEN ABRIKOZEN KERSEN normaal 1.22 nu 99 „SPIEGEL VAN DE WEEK” Ontdek dat u ook mooi kunt zijn z voordelig De spaarbank is GESLOTEN voor het publiek op Goede Vrijdag en zaterdag voor Pasen. PARFUMERIE COSMETICS tv. journalisten blijft een begrip voor Uw charme I VAN EEN SOLIDE KAPSEL TOT DE LEUKSTE HAARBORSTEL I vervolgverhaal NUTSSPAARBANK TE WADDINXVEEN VAN EEUWEN Bel Bij Brand 's Lands wijs is ’s lands eer De liefde, het aanzoek en het huwelijk zijn zo oud als de wereld. Inderdaad is er in de loop der tijden wel het een en ander veranderd, maar het leidt alles tot hetzelfde resultaat, er wordt een gezin gesticht. Betere salarissen voor radio- en De ambtenaren geëmotioneerd Zijn de woningen niet slecht Ronselaars in Limburg in de nieuwe Passage van Waddinxveen. Onknappe vrouwen bestaan er niet, alleen maar onverstandige Men kijkt graag naar een vrouw met een verzorgd kapsel, verzorgd uiterlijk ’n RUBRIEK VOOR DE VROUW" WEEKBLAD TOOK WADDINXVEEN Pagina 2 VRIJDAG 31 MAART 1961 WEEK stelt, beanlt- DE DRUIVEN ZIJN ZOET. ZONDER WOORDEN. Elly Martins. DE TROUWERIJ. DRAADTELEVISIE EN P.T.T. VRAAG EN AANBOD. Vo< doei H.A.N.S. de HOOFDSTUK 6, No. 22. anders Telefoon 2468 Kanaalstraat 9 Giro 458622 KN rA N U geniet een persoonlijke behandeling, want onze naam vergezelt u als u zich met uw kapsel, door ONS gebracht, in ’t openbaar vertoont. De in Amsterdam gehouden vergade ring van de federatieraad, het hoog ste besturende college van de Federa tie van Nederlandse Journalisten, heeft zich met algemene stemmen en zeer veel nadruk geschaard achter de voor stellen die bij de Nederlandse Radio- Unie met betrekking tot een verbete ring van de salarissen van radio- en televisiejournalisten zijn ingediend. aanzoek is echter mannen probleem, de Zuidkade 3, telefoon 2105 van ver- ons en- ex- GEWIJZIGDE BRAND ALARMERING. bot BELASTINGAMBTENAREN ZEER GEëMOTIONEERD. Enige dagen geleden hebben verschil lende provinciale afdelingen van de Nederlandse Christelijke Bond van Overheidspersoneel vergaderingen ge houden in verband met de onrust, die bjj de middelbare en lagere belasting ambtenaren bestaat over de promotie mogelijkheden en de salarisproblemen. van het aantal abonnees op de draad omroep de laatste tijd tot stilstand is gekomen. LAATSTE INFILTRANTEN GEGREPEN. De technische ontwikkeling zal er vol gens de bewindsman toe leiden, dat er nieuwe druktoetstelefoontoestellen zullen komen, waardoor sneller een verbinding tot stand kan worden ge bracht. Dat zal echter nog wel enige tijd duren omdat daarvoor verbou wing van de centrales nodig is. De verlaging van het interlocale telefoon tarief in de avonduren een deel van de zaterdag en op zondag, zal niet voor mei aanstaande kunnen ingaan, maar het zal ook niet later worden dan juli. De groep bestond uit speciaal voor de guerilla in de jungle opgeleide Indo nesiërs. Deze mannen hebben het ech ter niet kunnen uithouden tegen de afmattende opsporings- en achtervol- gingstaktiek van de Papoease politie mannen, die vier maanden lang aan het spoor van de Indonesiërs kleefden in de onherbergzame jungle. De Pa- poea-rechercheurs die de infiltranten achtervolgden, legden een echt oosters geduld aan de dag. Met steun van de plaatselijke ‘bevolking Hukte het hun, de Indonesiërs op de voet te volgen en zo nu en dan een van hen af te zonderen, die dan gedood of gevangen kon worden genomen. Ook maakten de politiemannen zioh geleidelijk meester van het grootste deel van de bewape ning van Indonesiërs. Tenslotte gaven de laatsten, tien in getal, zich volko men uitgeput over. De overigen waren reeds gesneuveld of omgekomen in de bergrivieren en moerassen. In een streek van Joego-Slavië kent men nog een ander systeem. In de tijd van de wijnoogst stelen ongehuwde meisjes een druiventros en deze wordt opgehangen voor het gerechtsgebouw. De ‘betrokken meisjes worden bekeurd en moeten voor de rechter verschij nen. Daar krijgen zij stuk voor stuk een boete opgelegd, maar in de rechts zaal zijn ook de jongemannen van het dorp present en wanneer een jonge man voor een bepaald meisje aanbiedt de boete te betalen, dan kan zij dit als een huwelijksaanzoek beschouwen. Zo zien we dat er overal ter wereld bepaalde vormen bestaan om een meisje ten huwelijk te vragen. Wij mogen er om lachen, maar laten we dit niet te snel doen, want ook in ons eigen land waren vroeger en zijn nu soms nog de wondenlijkste gebruiken In zwang. Tot zover de boodschap van Koning Winter, vervolgde de officier, wie geeft zioh dus op als vrijwilliger voor deze expeditie? n In de Betuwe en een groot deel van oostelijk Nederland werd en Wordt soms nog een huwelijksaanzoek be antwoord door middel van een spek- pannekoek. Als het meisje zoveel be- ölag over ’t spek deed, dat dit onzicht baar werd, dan was het „ja”. Maar als de stukjes spek duidelijk te zien waren, dan was er geen hoop voor de arme minnaar. Wanneer het meisje na het aanzoek van de jongen met stoete, brood en koffie komt aandragen, als het ware om de bittere pil te vergul den, is de jongeman afgewezen. In Z.- Limburg was het gewoonte, dat de boerendochter, die niet van een aan zoek gediend was, met een bezem de vloer rond de jongeman sohoonveegde, als wilde zij op die mgnicr zijn weg effenen, opdat hij kon gaan.... Uit het bestuur kwam de suggestie dat men in het georganiseerd overleg eerst de problemen met betrekking tot de promotiemogelijkheden uit de weg dient te ruimen, voordat men onder- handelmgen over de salarissen moet beginnen. De vergadering was het voor een groot deel hier echter niet mee eens, zij wenste de salariskwestie voorop te stellen. Een groot deel van de aanwezigen had ernstig kritiek op het hoofdbestuur en er werd zelfs over een vertrouwenscrisis gesproken. De wensen van de leden bleken te bestaan uit een salarisverhoging van 100,per maand voor de lagere en middelbare ambtenaren op maandsa laris bij de dienst van ’s rijks belastin gen en domeinen, een overgangstoe- lagê, een aanpassing tot het niveau van overeenkomstige functies in over heidsdienst. Men voelt zich algemeen ten achter gesteld bij andere rijksamb- tenaren. Aan deze voorstellen ligt ten grond slag het standpunt, dat de functie van gediend.radio- en televisiejournalisten gelijkwaardig is aan die van een jour nalist van een landelijk dagblad. De georganiseerde journalistiek in al haar geledingen is van oordeel, dat de ho norering van radio- en televisiejour nalisten hiermede in overeenstemming dient te worden gebracht. Zij verlangt unaniem, dat de Nederlandse Radio- Unie op korte termijn - thans in deze geest een beslissing neemt. Uit de vergadering werd gewezen op de span ningen die in de laatste tijd onder de radio- en televisiejournalisten zijn op getreden, als gevolg van het feit, dat de besprekingen na de indiening van de voorstellen in oktober jl. pas deze maand zijn begonnen. DE BOZE GEESTEN. In sommige streken van ons land kent men nog het gebruik, dat de aanwe zige met pannen en deksels lawaai makend door het nieuwe huis van het bruidspaar gaan om de boze geesten te verjagen. Ook wordt er wel glas werk of aardewerk stuk gegooid, want „scherven brengen geluk”. Al dit soort gebruiken zijn overblijfselen van oud bijgeloof. Wij vinden veel van die din gen nog terug ook in de moderne bruiloftsviering. We behoeven hierbij maar te denken aan het bruilofts maal, aan het afhalen van de bruid door de bruidegom. Algemeen komt het voor, dat de bruidegom zijn bruid in zijn armen over de drempel draagt (de plaats waar de boze geesten schulp ten, allemaal symbolische handelingen en gebruiken, die nog van lang gele den stammen. Over het ‘algemeen is de officiële huwelijksvoltrekking in de christelijke landen vrijwel gelijk, aan gezien de ceremonie door de kerk wordt voorgeschreven. Wat de bijkom stigheden betreft, is het echt ’s lands wijs ’s lands eer In heel oude tijden maakte de man er zich weinig zorgen over. 'Hij stapte naar de vrouw zijner keuze en Sleepte haar aan de haren mee naar zijn wo ning. En de jonge vrouwen maakten zioh evenmin zorgen en wachtten ge duldig op de man die haar een keer zou meesleuren. Bij sommige Eskimo’s wordt dit systeem nogaltijd toege past. Maar met het vorderen van de beschaving kwam hier ook verande ring in. De vader liet zijn dochter niet meer zo maar bij de haren wegslepen. Hij wenste een vergoeding voor hel afstaan van zijn dochter, want de mo gelijkheid was niet uitgesloten, dat de vader op de verzorging door zijn dochter was aangewezen, wanneer zijn vrouw mocht overlijden. Deze verzor ging moest hij ontberen en daarvoor diende een schadeloosstelling te wor den gegeven. De minnaar moest nu zijn geliefde kopen. Dat hierbij door de vader of beide ouders soms wei nig op het toekomstige geluk van de dochter werd gelet en het meisje aan de meest bediende werd geschonken, moet gezocht worden in een sterk ma terialistische neiging, die de mens reeds blijkbaar vanuit zeer oude tij den beheerst. Een politiepatrouille, versterkt met Nederlandse mariniers, heeft dicht bjj de kust van de Geelvinkbaai op Ne derlands Nieuw-Guinea de laatste tien leden gearresteerd van een groep van 23 Indonesische infiltranten, die op 16 november 1960 op de Guinese kust landden. 48. Soldaten! riep de officier, zoals gij allen zult weten, is de door ons allen beminde, de dapperste soldaat, onzte maarschalk Oostenwind, eergis teren ontvoerd door de troepen Prinses Lente. De vermoedelijke blijfplaats van de maarschalk is bekend en het is daarom dat wij kele vrijwilligers vragen om een peditile te ondernemen ter bevrijding van maarschalk Oostenwind. Zij, die zich hiervoor aanmelden, dienen ter dege te beseffen, dat het hier een zeer ‘gevaarlijke onderneming betreft. Wij ■vertrouwen evenwel op de dapperheid onzer soldaten en weten ten stelligste dat velen zich zullen aanmelden. Winter, Koning van Vriesland. Van die tijden af was dus de toestem ming der ouders, hoofdzakelijk van de vader, verplicht voordat men tot een huwelijk kon overgaan. In ver schillende werelddelen bestaat dit koopsysteem nog. Gelijke tred houden de met de voortschrijdende emancipa- 47. Dat ‘is generaal Ijspegel, fluister de Rein, die met de beide anderen op een afstand stond te ‘kijken. De generaal inspecteerde de troepen nauwkeurig, waarna er een officier1 voor de troepen ging staan met een stuk papier in de hand. Een andere of ficier vertelde, dat de officier met het papier een boodschap zou voor lezen van Zijne Majesteit Koning Winter. Kan Koning Winter dat zelf niet voorlezen, hij is hier toch immers in het kasteel? vroeg Freddy aan Rein. Dat is, geloof ik, gewoonte, zei Reih, misschien dat het deftiger is. Freddy vond het wel erg raar. Ais hij Koning zou zijn, zou hij het juist leuk vinden, om met zijn soldaten te praten. Maar hij moest opletten, want nu begon de officier voor te lezen. al wist hij nu zeker, dat ze voor hem verloren was, tenzij Roel in zijn kop pige houding zou volharden, maar dat leek hem zeer onwaarschijnlijk. Het was beter dat bij daar niet dieper op inging en baas bleef over zijn gevoe lens voor haar. Hoe graag hij Christa voorgoed in zijn armen zou willen sluiten, hij zou toch geen rustig ogen blik meer hebben, als zijn geluk werd opgebouwd op de puinhopen van de liefde van zijn vriend. Pas als Roel zich werkelijk in zijn genegenheid voor Christa had vergist zou hij met beide handen en heel zijn hart trach ten bij Christa vriendschap die ze on getwijfeld voor hem voelde, in liefde te doen verkeren. Dan zou hij de rol van vaderlijke vriend met vreugde la ten varen en zich van een andere kant tekenen. Het was nu zijn beurt om een zucht te slaken. Met het meis je van je hart zo dichtbij viel het niet mee, zijn vriendschap voor Roel niet te verloochenen. Wat zouden de ge volgen zijn geweest, als hij haar had gekust? Van terzijde keek hij haar aan en voelde zich hoe langer hoe meer in de verleiding komen, toch maar de proefneming te volvoeren. Maar Christa ging rechtop zitten. Haar ogen stonden weer helder. Dank baar keek ze hem aan. „Frans, dit zal ik mijn leven niet vergeten. Je hebt me, figuurlijk gesproken een pak slaag gegeven en dat was juist wat ik nodig had. Ik voel me weer strijdvaardig. Ga je misschien mee naar Roel?” Nee, het lijkt me beter, dat je alleen naar hem toe gaat.Hier heb je zijn ■adres. Het is door de stad heen, bui ten Rotterdam. Ik wens je het aller beste. Even keek Christa hem diep in de ogen. Ze las er de pijn in, die hij met geweld onderdrukte en plotseling begreep ze, dat hij hetzelfde leed met zich droeg, dat haar al die maanden Ja, uit je angst, om door Roel te wor den afgewezen, blijkt niet alleen je grote liefde, maar ook je egoïsme. Je lijdt een heel klein beetje aan zelf verheerlijking, Christa. Daar ‘heb je zelf geen schuld aan, dat ligt aan de bijzondere opvoeding, die je hebt ge had. Niemand, die jou eens flink de waarheid zei en zo begon Christa te denken, dat ze geen fouten kon ma ken. Toen ze uiteindelijk tot de ont dekking kwam, dat ze wel een grote fout had gemaakt, wilde ze dat voor zichzelf en toevallig ook voor mij er kennen, maar niet tegenover de per soon, die het in de eerste plaats aan gaat. Nu verbeelde je je, dat je met mij, als surrogaat ook wel door het leven kan gaan.... Oh.... protesteer maar niet. Natuurlijk zou een huwe lijk tussen jou en mij geen mislukking worden, daarvoor staan we te eerlijk tegenover elkaar en begrijpen we el kaar te goed, maar de kleur en fleur zou er aan ontbreken. Geen hoogte of dieptepunten, maar een glad en rim- peloos bestaan, zonder stormen, maar ook zonder de koesterende warmte van een stralende zon. We zouden verstandig en ernstig steeds de gulden middenweg bewandelen. Minister Korthals heeft in de Tweede Kamer medegedeeld, dat nog steeds wordt onderzocht of het mogeltfk is, hier te lande tot draadtelevisie te ko men. Mocht inderdaad tot televisie- distributie worden overgegaan, dan zal het rijk niet de toestellen leveren. De minister vertelde, dat de teruggang CHRISTA’s OVERGAVE. Terwijl ze de bunkerwerkzaamheden passeerde, ging er een hoerageroep op van de arbeiders. Christa stopte en leunde uit het portier. Het groepje was kleiner geworden, maar de sfeer scheen er door verbeterd. Men. was vrolijk gestemd, omdat de ‘knorrige opzichter en de twee mannen, die al tijd overal aanmerkingen op maakten, niet meer terug kwamen. Terwijl Christa de vorderingen van het werk opnam, riepen ze haar het nieuws in korte zinnen toe. Een vrolijk jong meisje kwam met de koffie aandragen en Lucie’s vader maakte van de ge legenheid gebruik om Christa de hand te drukken en de groeten van zijn vrouw en Lucie over te brengen. Hij had thuis het ontploffingsavontuur van de vorige dag verteld en Lucie had weer dadelijk naar het eiland willen gaan toen ze hoorde dat Chris ta er was. De tweeling groeide als kool, vertelde de trotse vader. En hoe gaat het met die mijnheer? oom Roel? Lucie vraagt nog steeds naar hem. jaren ook slechte huizen zijn gebouwd, die blijkens de ervaringen nu reeds vrijwel onbewoonbaar zijn. Wegge gooid geld! Hebben de gemeenten in zulke gevallen voldoen toezicht uitge oefend? Wie de vraag woordt haar reeds Het was een vernieuwde Christa, die in de auto stapte en in gedachten verdiept wegreed. Even verduisterde haar blik, bij de wetenschap, dat ze Frans in verdriet achterliet, maar dan was haar hoop op de toekomst gericht, met veel meer verwachting, dan ze ooit had durven dromen. Heel op de achtergrond was nog de donke re wolk van twijfel, maar de woor den van Frans hadden haar moed ge schonken. Ze zou niet terug keren, alvorens ze de zwarte gedachten te lijf was gegaan. Ze zou overwinnen of. een nederlaag aanvaarden, maar dan met ereen daarna geen gepieker meer en geen schuldgevoel. ZIJN ONZE WONINGEN NIET SLECHT De zienswijze van vele senatoren, dat de naoorlogse woningen over het alge meen slecht zijn en dat dit veelal ver oorzaakt zou zijn door bezuinigingen die zijn voortgevloeid uit het door de regering gevoerde prijsbeleid, wijst de minister van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid in haar algemeenheid beslist ‘af. Zeer vele uitstekend ge bouwde woningcomplexen bewijzen, aldus de bewindsman in zijn memorie van antwoord aan de Eerste Kamer, dat binnen dit prijsbeleid het tot stand komen van goede woningen zeer wel magelijk ils, indien bij ontwerper, toe zichthouder en aannemer de nodige deskundigheid en de juiste mentaliteit aanwezig zijn. De bewindsman ver klaart dat in het algemeen het woon- peil voortdurend verbetert en dat er op grote schaal voortreffelijke volks woningen worden gebouwd. Het neemt allemaal niet weg, dat er de laatste 15 TAKKEN EN KRANSEN. In Japan is dit eenvoudiger. De ver liefde jongeman behoeft niets anders te doen, dan een tak van een speciaal soort heester te snijden en deze op te hangen voor het huis van zijn ge liefde. Blijft de tak hangen totdat ze verdord is, dan heeft het meisje geen belangstelling voor hem. Wordt de tak echter binnengehaald, dan weet hij zonder dat er een woord is gesproken, dat de liefde wederzijds is en kan hij, zonder risico een blauwtje te lopen, de stoute schoenen aantrek ken en zijn opwachting bij tiaar ma ken. In sommige delen van Zwitser land zijn de rollen omgekeerd. Daar kent men het feest van „de liefdes- kransen”, dat elk jaar gevierd wordt. De ongetrouwde meisjes uit het ‘dorp verzamelen bloemen en maken daar prachtige kransen van. Als de avond is gekomen, gaan zij op stap en wer pen de kransen door het open raam bij de jongen van haar keuze naar binnen. Daarmee is de beslissende vraag gesteld en weldra zullen zij het antwoord weten. tie van de vrouw wordt er steeds meer met haar wensen en gevoelens reke ning gehouden. Tenslotte verdween in de beschaafde wereld de koop geheel en kwamen jonge mensen slechts tot elkaar door wederzijdse liefde. Na tuurlijk doen zich nog heden ten dage excessen voor, doch die mogen we als uitzonderingen beschouwen. In de mo derne maatschappij kiest de jongen het meisje en helt meisje de jongen en veelal geven de ouders hun toe stemming tot het huwelijk, zonder daarbij aan eigen baat te denken. Het voor vele jonge- toch altijd nog een moeilijk dapperste en grootste praatjesmaker staat in dat geval dik wijls met de mond vol tanden en met knikkende knieën. bewust, dat Frans de enige juiste me thode had toegepast, om haar enigs zins tot de werkelijkheid te brengen. Goed, ze moest Frans opgeven en bo vendien zijn raad opvolgen en de bit tere kelk van zelfvernedering tot de laatste druppel ledigen, door met een ongewapend hart naar Roel toe te gaan. Natuurlijk zou het tevergeefs zijn, maar dan kon ze zonder zelfver wijt aan een nieuw leven beginnen. Langzaam bedaarden haar snikiken. Een zware loomheid beving haar. Het was, of ze een wedren om haar leven had gehouden. Stil bleef ze nog tegen Frans aanleunen, met het gevoel, dat ze bij een vriend uitrustte, die ze al jarenlang kende. „Zo,” zei Frans be daard. Dat moest dan eindelijk eens gebeuren. Ik denk dat je vele dingen nu wat helderder ziet. Plagend ver volgde hij: Ik ben toch altijd nog be nieuwd, hoe je nu overtuigd wilde raken van jouw liefde voor mij, of heb je liever, dat we daar niet meer over spreken? Met jou kan ik over alles praten, zei Christa met een mat glimlachje. Ik had er op gerekend, dat je mij zou kussen en dan moest het wonder ge beuren, dat me alies deed vergeten., ook Roel. Frans schokte omhoog alsof een wesp hem gestoken had. Was ze zich dan helemaal niet bewust welk een storm er in hem woedde? Hij wist zich ech ter te beheersen en zei met lichte spot in zijn stem. „Welja, een uitge hongerd mens aan een maaltijd laten ruiken en hem niet te eten geven. Een kwasie luchtig liet hij erop vol gen. Je bent wreed en egoïstisch, ik ben blij, dat ik je mijn jawoord heb onthouden. Zijn doel was bereikt, Christa lachte weer van harte en hoewel met pijn in zijn hart, stemde hij daarmee in, Sociaal gerommel binnen eigen grenzen had gepijnigd al toonde hij veel meer kracht om het te dragen. Bij het af scheid nemen drukte hij Christa vluch tig tegen zich aan en er lag een sme king in zijn blik, die Christa spon taan beantwoordde met een kus op beide wangen. Weemoedig keek hij haar na, toen ze met haar oude veer krachtige pas hun rustig zitplaatsje verliet. RONSELAARS IN LIMBURG. De trek van Limburgse arbeiders naar Duitsland, die steeds ernstiger vormen gaat aannemen en bijv, in de bouw wereld voor de aannemers funest dreigt te worden, heeft thans ook in Duitsland zelf de aandacht getrokken. De Duitse pers trek fel van leer tegen ronselaars, die naar de mening van de bladen kapitalen verdienen met hun jacht op arbeidskrachten, waaraan in west-Duitsland zo’n grote behoefte be staat. Deze mensen profiteren op er gerlijke wijze van deze nood aan ar beidskrachten en maken er een soort bedrijf van tegen grof geld Belgische en Nederlandse arbeiders te leveren. De ronselaars, Duitsers zowel als Ne derlanders, zouden ongeveer 50 mark per arbeider per week krijgen. Ver der zouden arbeiders wanneer zij geen werkvergunning kunnen krijgen, als toeristen Duitsland worden binnenge smokkeld. Men verwacht in Limburg binnenkort een arbeiderstekort van enkele tienduizenden en dus is het bijzonder ergerlijk, dat zulke waarde volle krachten naar het buitenland worden geronseld. Bij de trouwerij waren in verschillen de streken diverse gebruiken in zwang en zij zijn het soms nog. Zo was het gewoonte de bruid van haar ouders te halen en naar haar toekomstige woning te brengen. Op ’n wagen werd het beddegoed en het huisraad gela den, met een bezem in top. De bruids- koe werd meegevoerd alsmede een mand met kippen; wie de bruid kwa men halen, mochten zoveel hanen en hoenders meenemen als ze machtig konden worden. Op weg naar het toe komstige huis van de bruid hadden de streekbewoners er voor gezorgd dat er steeds een obstakel, een soort tol op de weg was, van touw of takken. Deze kon niet gepasseerd worden zon der dat er ruimschoots getracteerd was. Er zijn ook andere gebruiken die op zeer oude vormen teruggrijpen, zo als het spiegelgevecht, dat de bruide gom en zijn vrienden leveren om in het huis van de bruid binnen te dringen, hetgeen teruggaat op de vrou wenrook van vroeger. De gebruikelijke feestmaaltijden bij de bruiloft zijn afkomstig van het vroegere verzoe- ningsfeest, het bezegelen van de vrede tussen de families. Tja.... als je werkelijk niets wilt. Frans, zwijg, bar -.tte Christa veront waardigd los. Je doet net, of ik je tegen redelijke prijs een tweedehands auto heb aangeboden, waarvan je nu de goede en de kwade eigenschappen onderzoekt. Is er dan niemand in de wereld, die begrijpt wat er in mij omgaat? Ze sloeg de handen voor het gezicht, haar lichaam schokte en ein delijk kwam de stroom verlossende tranen. Hoewel Frans deze crisis met voorbe- dachtenrade had uitgelokt, schrok hij toch van de ontreddering waaraan ze nu ten rooi was. Voorzichtig schoof hij naar haar toe en legde kalmerend zijn armen om haar heen. Met haar hoofdje op zijn schouders liet hij haar rustig uithuilen, bij zichzelf om sterkte smekend, om dit vaderlijk gebaar vol te houden en de sterke aandrang, haar betraand gezichtje met kussen te be dekken, meester te blijven. Christa voelde, dat door haar huilbui de span ning in haar iets was verminderd. Ze wist niet of ze boos op Frans moest zijn, of alleen maar verdrietig, omdat er nog steeds geen oplossing was voor haar moeilijkheden. Ze was zich zwak

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1961 | | pagina 2