foto Sjaak Noteboom ïflf mei, vijf dagen en vijf procent moeder een vrij week-end! ^SPIEGEL VAN DE WEEK" Camera inruil actie SALON DOELEMAN De avonturen van Frecdy Fox ONTSPANNINGSAVOND WEEKBLAD VOOR WADD1NXVEEN VRIJDAG 12 MEI 1961. PAGINA 2 Met de bevrijdingsdag nog geen week achter ons, zijn er al stemmen opge gaan om die gehele nationale feestdag van de vijfde mei maar af te schaffen. Vooral op de jeugd blijkt volgens het onderzoek het bevrijdingsfeest weinig indruk te maken. Opvallend is, dat de dodenherdenking wel iets oproept en dat de betekenis daarvan algemeen wordt ingezien. Zoals elk jaar werden ook deze keer op 4 mei de in de oorlog van 1940 tot 1945 gevallen doden herdacht. Het werd weer een sfeervolle dag die ge heel Nederland weer confronteerde met de gebeurtenissen in die vijf ramp jaren. De volgende dag 5 mei, kwam de officiële bevrijdingsdag. De vlaggen gingen in top, maar Nederland werd niet uitbundig. Wel werden in het gehele land militaire parades, taptoes en grote feestelijkheden georganiseerd, maar toch wordt bevrijdingsdag niet meer zo uitbundig gevierd. De oorzaak daarvan zal ongetwijfeld gezocht moe ten worden in het feit, dat deze dag zo kort volgt op koninginnedag en bo vendien door het feit, dat de overheid 5 mei slechts eens in de vijf jaar offi cieel als nationale feestdag erkent. Dit alles neemt echter niet weg, dat in vele plaatsen van ons land de vijfde mei een bijzonder feestelijke dag is geweest en dat de ouderen, vooral zij die de moeilijkheden van bezetting, honger en verzet hebben meegemaakt, de herdenking niet gaarne zouden wil len missen. Voor vele tienduizenden ambtenaren zal per 1 juli de vrije zaterdag een feit zijn. Vermoedelijk uitzonderingen vormen - behalve voor de hand lig gende groepen als onderwijzers en Ieraren - alleen de ambtenaren, die in dienst zijn van sommige kleine ge meenten en een deel van het personeel van departement als defensie en ju stitie. Dit alles ds het gevolg van een ver gadering van de Centrale Commissie voor Georganiseerd Overleg. Daarin kwam dit adviesorgaan voor de rege ring tot de eenstemmige conclusie, dat op 1 julie de vijfdaagse werkweek voor de rijksambtenaren moet worden in gevoerd. Voor ambtenaren van pro vincies en gemeenten is er een apart overleg, in gevallen els dit evenwel k wordt altijd de conclusie van de cen tal e commissie gevolgd. Bekend is mrden, dat er onder de leiding van minimter 'l'oxopeus een sterke stroming in he\ kabinet was tegen het veto op de verkorte werkweek. Tot op heden wogen mie bezwaren van de ministers van finSkiciën en economische zaken zwaarder» Vooral landelijke gemeenten zullen, liafcar wordt verwacht, niet steeds toestemming krijgen voor| het invoeren vaVi de vrije zaterdag. Een argument vali de regering is daarbij, dat dn de «landarbeid niemand nog denkt aan efen vijfdaagse werkweek. Het kabinet Jvindt het ongewenst, ge zien de sclJiaarste aan werkkrachten op het platteland, dat de ambtenaren daar de rafge zullen ontketenen. Aon de hand vfcn objectieve normen zal de minister ktfmnen bepalen waar wed en waar geerf vijfdaagse werkweek mag en 'kan wlörden ingevoerd. HE^J DEFENSIEPROBLEEM De ministeirraad is geconfronteerd met het neteliglpte vraagstuk voor de ko mende rijksbegroting: de financiering van het ree®s tweemaal aangekondigde en zich tot I1966 uitstrekkende defen sieplan. Uitl het rapport van minister Visser bleeiut, dat rekening gehouden Hebben dodenherdenking en bevrijdingsfeest nog zin De vijfdaagse werkweek nadert ook voor de ambtenaren Defensie is ons neteligste vraag stuk Er gaan teveel bouwvakkers naar Duitsland van regeringsgetrouwe kamerleden - heel wat moeizame discussies teweeg zal brengen! DE TREK NAAR DUITSLAND De regering ziet geen mogelijkheden om op te treden tegen Nederlandse bouwvakarbeiders, die in Duitsland gaan werken, omdat zij daar meer kunnen verdienen. Op korte termijn evenwel zal overleg worden gepleegd met de vakbonden op welke wijze de trek naar Duitsland kan worden afge remd. Dit verklaarde minister van Aartsen van het departement van volkshuisvesting en bouwnijverheid, tijdens de behandeling van zijn nota over de woningbouw en daarin be loofde hij 2500 gesubsidieerde huizen in 1961 meer en kondigde hij invoe ring aan van rijksgoedkeuring op hui zen in de zogenaamde vrije sector. Mi nister van Aartsen ontkende, dat tus sen deze beide zaken verband bestaat. De rem op de vrije bouw was er toch gekomen ook zonder de 2500 goed kope huizen extra omdat de aantallen dn de eerste maanden vandit jaSrizo groot waren. Overspanning van de bouwmarkt was het gevolg geweest, met alle gevolgen van dien. moet worden met een vermindering van de Amerikaanse steun op het ge bied van wapenleveranties. De rege ring ziet zich door deze niet 'geheel onverwachte, maar haar wel in een moeilijk parket brengende ontwikke ling voor een principiële keuze ge plaatst; een herverdelingvan de be steding van het nationale inkomen ten gunste van de landsverdediging of een aantasting van het bestaande behoef- tenplan van defensie. Om aan ds reeds aangegane NAVO-verplichtingen ts kunnen voldoen, zou er van het nieuwe begrotingsjaar af ten minste vijf procent van het nationale inko men aan de krijgsmacht moeten wor- derf besteed. Op het ogenblik bedraagt dit 4.4 pet. Ongetwijfeld zal de rege ring daarbij overwegen, dat het natio naal inkomen in het afgelopen jaar met 11 pet ds toegenomen en nog steeds stijgende is. Een belangrijk punt van overweging is ook, dat ver hoging der defensieuitgaven betekent, dat enkele andere ministeries een veer zullen moeten laten. Men hoeft er niet aan te twijfelen, dat juist deze „herverdeling" ook in de boezem van het kabinet - om maar te zwijgen over de reactie bij de oppositie en ook Tot en met 3 JUNI- Uw oude fototoestel is 7 50, 10.- of 15.- waard! Inlichtingen bij Uw fotohandefaar Passage 143 Telefoon 2477 „RUBRIEK VOOR DE VROUW" Wanneer zondag 14 mei aanbreekt, zullen vele moederharten verwach tingsvol kloppen, ook al zullen de gCv zinsleden weinig aan h^ar iutaaAgr Want moeder zegt niet», maar ziet zij „moederdag" met spanning gemoet. Ze is veel te benieuwd wat de kinderen zullen doen' Goed, we geven dadelijk toe dat moe derdag een instelling is die door de winkelstand is gecreëerd met com merciële doeleinden. Maar dat neemt niet weg, dat we m principe zo'n spe- liale feestdag voor de moeders toe juichen, zeker nu vrij algemeen de vijfdaagse werkweek er door komt. Laten we niet vergeten, dat voor de moeders - de huisvrouwen dus - de werkdag eigenlijk ai begint wanneer ze 's morgens uit het bed stappen, en dat die werkdiag, vooral wanneer er een flink gezin is, voor moeders pas eindigt wanneer ze weer naar bed kan. De werkdagen zijn voor de huis- vrouw dus heel lang en bovendien is het elke dag weer het zelfde, onge acht of het wasdag of strijkdag. cJBa- terdag of zondag is. Het huisji^ schoon, er moet voor het eten w*'8an gezorgd, kortom er is altijd veel te doen. En zo gaat 'het 't hele jaar door. Zo'n speciale feestdag voor moeder is daarom zeker op zijn plaats. Een dag waarop de kinderen moeder eens ver troetelen, haar laten merken hoezeer zij haar werk en zorg op prijs stellen. IS HET WEL EEN FEESTDAG VOOR HAAR 1 Velen demonstreren dit, door moeder met een kleine attentie te verblijden en zij is daar dankbaar voor. Maar na het in ontvangst nemen van die at tentie gaat voor haar het gewone le ven door. Ook die dag. Zij gaat weer koffie malen, aardappels schillen, groenten schoonmaken, kinderen aan kleden, tafel dekken, alle kamers doen FEUILLETON Bea jheeft het pleit gewonnen. door Henk van Heeswijk le Hoofdstuk, no, 2. PARFUMERIE COSMETICS een Salon met een eigen karakter I Wat de Internationale kapmode ons aan laatste ideeën schenkt, wordt door ons verwerkt tot een acceptabel, gemakkelijk kapsel voor de vrouw die in onze om geving woont, winkelt, wandelt £zn haudbaac kapsel en een beschaafd kapsel Met getraind personeel en prettige droogkappen bent U vlugger geholpen,en blijft er dus weer meer tijd nog meer aandacht aan Uw kapsel te besteden in de nieuwe Passage vei Waddinxveen. EN EEN KEUR VAN ARTIKELEN VOOR UW HUID, UW HANDN, UW HAAR en eigenlijk 'is het voor haar maar een halve of helemaal geen feestdag. Een werkelijke feestdag wordt het voor haar, wanneer ze nu echt eens een heel week-end vrijaf zou hebben. En dat kan, waarom niet? Vader of een van de oudere kinderen kan toch wel eens voor «het baden van de kleuters zorgen en de tafel feestelijk dekken? Allerlei huishoudelijke karweitjes als stof afnemen, stofzuigen, bedden op maken, schoenen poetsen en de afwas doen zijn dingen, die voor een week end gemakkelijk door de anderen ge daan kunnen worden. Het is wetl ze ker, dat moed'er zich dan heerlijk zal voelen. Zij is dan misschien voor het eerst - eens helemaal vrij, kan doen waar ze zelf zin in heeft en wordt die dag op haar wenken bediend. Mocht vader niet in staat zijn te koken en een goed middagmaal o-p tafel te zet ten, iets dat overigens helemaal geen sohande is, iaat hij dan zijn gezin voor die dag meenemen naar een restaurant of pannekoekenhuis. Door buitenshuis te eten, bespaart hij moe der veel zorgen en zichzelf de vaat! EN DE SFEER IN HUIS Maar.bij dit alles mag het niet blij ven. Wij moeten er ook voor zorgen, dat er die dag een prettige sfeer heers,, in huis Nu eens geen gemopper over dit en'over dat, geen onaangename opmerkingen en dergelijke. Het is moeders dag en ongetwijfeld zal 'het een extra verrassing voor haar zijn, als alle huisgenoten eendrachtig mee werken en bijdragen tot een aangena me stemming. Wanneer zo'n dag ge slaagd is, heeft moeder een geestelijk or/kikkej-tje gehad, dat stimulerend f Werkt op alle huisgenoten. Zo'n fijne dag zullen zij nog wel eens vaker wil len hebben! Misschien kan het met moeders verjaardag dan cp die zelfde manier georganiseerd worden. In het gewone, alledaagse leven leeft iedereen veelal voor zichzelf en is men weinig geneigd tot ongevraagde hulp. Dan missen we juist het pret tige gevoel, dat we kunnen krijgen als we iemand een 'bijzonder genoegen doen. Als we op moederdag dat ge luksgevoel wel ervaren, kunnen we er zeker van zijn niet alleen moeder ver wend te hebben, maar ook zelf wijzer te zijn geworden. N. v. H. MOEDERDAG Voor de vaders en de kimders Is me dit het weekje wel, Want het feest voor alle moeders Staat er zondag op het spel: Dat gaat maar niet een, twee, drie, Doch vraagt heei wat energie. Moeders laten zelf niets merken, Wat voor moeite het ook kost, Maar de advertentieblaadjes Doet ze wel bij vaders post. „Dat geeft naiks", zo denkt ze dan, Want hij blijft toch maar een man.. Moeders krijgen graag cadeautjes, Zo is meestal hun natuur; Ook al zijn ht kleine dingen, Het gaat ™et om .groot en duur, Niet om rood of zwart of wit, Maar om wat er achter zit.. Een cadeutje van een gulden 'Brengt vaar soms nog meer geluk Dan een eperdure armband Of een testbaar meubelstuk. Moeder isWel zo gevat, Dat zij hejop waarde schat. Deze zondg is voor moeder Meer da| een verjaarpartij, Want er k|nt geen drukke avond Met een nassa gasten bij Bovendien, bedenkt ze dan, Word je er niets ouder van. Pa, als u ng niet geslaagd bent Weef! danïiet ten einde raad! Koop maar wat, met de gedachte Dat ze ton vaak ruilen gaat. Straks, op itandiag 15 mei Komt het g-tte ruilkarwed! Jaap Mijderwijk Ullll///, Fre plan en 57. Kijk, vertelde Rein, ongeveer twee dagen lopen, in de bergen die je daar in de verte ziet, is een oude verlaten steenkolenmijn. Die mijn wordt al jaren niet meer ge bruikt, omdat de steenkool daar op is, tenminste, wat er nog is, is haast niet meer de moeite waard. Alles moet er echter nog precies zo staan zoals het verlaten is, de locomotief, de rails, alles. En die tunnel dan? viel Freddy hem in de rede. Ze zeggen dat de steenkool rechtstreeks met een on deraardse spoorweg naar de over kant van de zee werd vervoerd. Het enige, wat wy dus te doen hebben, is de trein op gang te brengen en er heen te rijden. Rein dacht even na en vervolgde toen: Het beste is dat we thuis vragen of we een week of langer kampe ren mogen in de bergen. We heb ben nog een tent en alles wat je voor kamperen nodig hebt. Nou, hoe lijkt jullie dat? id het een geweldig Jkkie was deze keer dik tevreden, ie gingen onmiddel lijk op veg nat huis om toestem ming te vrager! voor de kampeer- tocht. Ze liepen! nu heel wat vlug ger dan zoëvenj zelfs nog vlugger dan op ie heebreis, toen ze on danks d« hitte stevig doorgewan deld haaien. Hit was nog warm, nog warmer dar 's morgens, maar geen vai drieëi klaagde over de warmte, ook Dkkie niet, die be halve de haast om aan zijn oom en tante toestemming te vragen voor de ocht, oek nog erge honger had! Zo warer.t,ze nog! spoedig thuis en tot hun grote blijdschap bleken noch de ouders vrn Rein, noch Dik kie's oom en tanb bezwaar te heb ben, dat jze ginan kamperen. De middag tracht zij door met inpak ken en 'si avondë gingen ze al om acht uur iaar bed, ómdat ze de vol gende mirgen zo vroeg mogelijk wilden vertrekken Hijter deed u het goed, vijf jaar ge leden. Of is het al zes? Bea stond even stil en wiste zich Het zweet van het gezicht. Ze ver wisselde toen koffer en tas. Rus- /stig liep ze weer verder. Goed voor haar lijn. Ze werd veel te dik de laatste tijd. Kwam er maar eens iemand langs die haar mee wilde nemen. Maar de weg leek wel uit gestorven. Bea, kind, wat ben je begonnen Bij V.V.V. had ze geïnformeerd naar reismogelijkheden. Ze vond 't een tactische fout van het dorps- bovenmeestertje, dat hij niet ge schreven had, hoe ze Elshoven zou kunnen bereiken. Dus dacht ze aan V.V.V. Maar deze instantie kon maakt. Ze nam de fiets mee. Heel eenvoudig. Om tien uur was ze verwacht in de school. Kwart voor tien arriveerde ze in Elshoven. In een miezerige motregen. lllilMIH' 1 HOOFDSTUK '2. Het dorp imponeerdie haar trots het het in de druilerige regen er maar mistroostig uitzag. Ze constateerde, dat het zomers een paradijs kon zijn. Zo vlak bij de bossen. Het schoolhoofd, een vijftiger met een kaal hoofd en een dusdanig verscho ten jasje, dat je alleen nog onder de oksels kon zien, wat de oorspronke lijke kleur was geweest, begroette haar een beetje verlegen vriendelijk. haar eeen bevredigend antwoord Hot hele bestuur is er vanmorgen, haar geen Devreaigenaiegde hij uit, maar dat betekent niets. Ze hebben er toch geen verstand van. En zal ik u wat verklappen? U was de enige sollicitante. Veel keus heb ben ze dus niet. Apropos, juffrouw van Laar, mij lijkt 11 wel. In het kleine spreekkamertje bij de voordeur kreeg Bea vijf minuten om zich wat toonbaar te maken. Onder tussen stond het hoofd naar buiten te kijken en stelde haar op haar gemak. Noodt moeilijkheden, zei hij, „en je collega van drie en vier is een bemin nelijk mens. Met zijn vrouw zul je opperbest overweg kunnen. En wat de bestuursleden betreft.boeremensen, op een paar na. Trek je van hen niets aan. Als ik zeg, dat je oké bent, dan word je aangenomen. Het typische was, dat meneer Hooge boom, het hoofd haar inderdaad op wist men meer: met de trein tot Amersfoort. Daar op de bus. Tot de Wittenberg en dan op een an dere bus overstappen. Ze bekeek de tijden, die het meis je bereidwillig voor haar op een briefje had geschreven en bere kende, dat ze meer dan drie uur onderweg zou zijn. Dan zou ze een van de eerste treinen moeten ne men uit de stad. Geen andere mogelijkheden? vroeg ze. Het meisje bladerde weer m een paar boekjes en zei: Met de trein tot Hulshorst. Daar vandaan weer met de bus, maar die gaat slechts zes keer per dag. Bea wist al genoeg. Op school had j de vorige dag op de landkaart nft.sekiend waar Elshoven ergen:\ haar gemak had gesteld. Onderweg las En toen het meisje HulsthorstU i was ze wel een tikkie zenuwachtig ge had genoemd, had ze haar plan ge-M we est. Het was tenslotte een «Mata- tie en als de proefles slecht was, had ze natuurlijk geen schijn van kans. Maar nu., ze had de deur van het kamertje achter zich geslotennu was ze zichzelf geheel en a'l meester. De school was ouderwets en lelijk. In het lokaal, waar ze binnenstapte, wa ren de ramen hoog en de banken za ten vol krassen. De platen, die aan de muur himgen, waren nog uit de tijd van Jan Ligthart en ze vermoedde, dat de overige leermiddelen wel na venant zouden zijn. Maar ze werd on middellijk vertedert, toen veertig paar kinderogen naar haar opblikten. Dit zou dus haar grut worden, als ze aan genomen werd. Doch veel tijd tot denken had ze niet, want hat hoofd bracht haar voor de klas, waar negen mannen in slecht, zittende zwarte en grijze pakken haar scherp monsterden. Bea schonk hen haar liefste glimlach, toen ze voorge steld werd. En bij iedere handdruk zei ze: Mijn naam is Bea van Laar, aan genaam. Een minuut later was ze alle negen namen weer vergeten. Meneer Hoogeboom tikte met een li niaal op de lessenaar en onmiddellijk was het stil. Zo, 'kinderen, begon hij op opgewekte toon, deze juffrouw is helemaal uit de grote stad gekomen om te zien, of jullie hier net zo goed leren als in de stad. Ja, zetten jullie vanmorgen maar eens je beste beentje voor, want deze juffrouw weet heel wat, hoor! Laten we maar eens be ginnen met taal. Kijk, juffrouw van Laar, de kinderen van de tweede 'klas zijn op het ogenblik bezig met les veertien. Hier hebt u een boekje. Zo, kinderen nu allemaal netjes de armen over elkaar en opletten. Juffrouw van Laar zal jullie les veertien uitleggen. Het was vlot gegaan. Zodra ze een paar stappen naar voren had gedaan en het boekje had ingekeken, was ze het hoefd en de negen bestuursleden vergeten. Ze was nu geheel en al de onderwijzeres met kinderen voor rich die geleerd moeten worden. Ze had een kwartier gedoceerd en daarna had ze de kinderen gelegenheid gegeven het geleerde op te schrijven in een schrift. Daarna was de eerste kl'as aan de beurt gekomen. Het waren bijna twee de klassertjes, want hier, in Elsho ven, was de overgang nog omstreeks Pasen. Hoogeboom drukte haar een rekenboekje in de handen en Bea leg de de kleintjes op het bord uit, wat een aftelling was. Rustig en beheerst klonk haar stem en toen het °P schrij ven aankwam, liep ze tussen de ban ken door om de vorderingen te con troleren. Intussen waren de tweede klassertjes klaar gekomen met hun taal en Bea pakte op advies van het hoofd de leesboekjes. Het laatste half uur werd benut om een hieuw liedje te leren, wat de beide klassen geza menlijk deden en toen om twaalf uur de bel ging, kenden de veertig Kinde ren het Üetje al heel aardig zingen. Nadat de kinderen vertrokken waren, draaide Bea voor het eerst weer om naar de bestuursleden, die al die tijd rustig hadden zitten toekijken. Er ging een gemompel en Bea was even met haar figuur verlegen. Hoogeboom red- de op tactische wijze de situatie, door op haar toe te komen en haar hand tte drukken. Juffrouw van Laar, het was fantastisch. Ja, ik 'heb het altijd gezegd: als je het geluk hebt een on- derwijzertje uit de stad te krijgen, dan ben je met slecht af. En dan daarbij: ruim vijf jaar praktijk, dat zegt ook wat. Enfin, dat hebben we vanmorgen zelf 'kunnen constateren, nietwaar, heren? De heren mompelden opnieuw wat, tot een van hen een pas naar voren deed en zijn keel schraapte: Apropos., be gon hij, naar woorden zoekend^ wat denkt de juffrouw er zelf van? Bea schoot in een lach. Het spijt me meneer, maar het liigt niet op mijn weg om m'n eigen prestaties te be oordelen. Ik meen, dat dit behoort tot de taak van het schoolbestuur. Tja, tja, dat is wel zo en daarover zullen we natuurlijk ook wel beslissen, dat ligt voor de hand. Maar ik bedoel als wij zouden zeggen: die juffrouw lijkt ons geschikt., neemt u dan een benoeming aan? Vanzelf, meneer daarvoor heb ik toch gesolliciteerd? Ik geloof, dat 'het me hier wel zal lijken. Enne., om niet te vrijpostig te wezen het is met onderwijzeressen vaak wel eens., zo heb je ze en zo zijn ze ge trouwd. De vorige juf ook.. Ik meen maar., als u soms trouwplannen hebt. Bea schaterde het uit. Maakt u zich geen zorgen, mijne heren. Wat dit punt betreft, kan ik u gerust stellen. Ik heb in heit geheel geen trouwplan- (nen, althans voorlopig zeker niet. Dus u bent niet verloofd of zoiets. Ze schudde vriendelijk haar hoofd. Zelfs niet zoiets. i.. ails u aangenomen wordt., kunt dan woensdag na Pasen begiinnen? Bea rekende snel uit. Dat was krap twee maanden. Wel, als heit moet, zou dit wel te plooien zijn met mijn hui dige hoofd. Tenminste, als u bestuur dit vraagt. Schriftelijk natuurlijk. O, dat knap ik wel op, viel de heer Hoogeboom zelfbewust in de rede. Die middag had ze aan tafel gezeten bij haar collega en rijn vrouw. Een bleke man van ruim veertig jaar en een praatzieke, verlepte blondine van dezelfde leeftijd. Rond de tafel zaten negen kinderen, in leeftijd variërende an drie tot zestien jaar. Ademasi even druk. Vader tan Schagen kon zijn kroost aan tafil ternauwernood in bedwang houden, In stilte diacht Bea: hoe zal dat dan in de klas gaan? Met de bengels van dè derde en vierde klas? Na het etii had ze het het hoofd de school beieken. Veel bijzonders was het niet: irie grote, hoge lokalen, die in elkaar iepen. Lamjs de lokalen een lange garf met hev spreekkamertje van het Ipofd, enkele w.c.'s en een berghok. lat was de iele school. Ach ter het gfbou'W een kleine woning, waar de lieer Hoogeboom resideerde. Opzij een groot, grauw speelterrein met één irote kastanjeboom in het midden, j (wondt vervolgd.) BEJAARDEN-DEELNAME ONTSPANNINGSAVOND 16 MEI Het bestuur van de F.V.VH. heeft hét genoegen alle bejaarden uit te nodgen tot het by wonen van de gezellige welke wordt gehouden op DINSDAG 16 MEI a8, in het verenigingsgebouw Stationsstraat. Aanvang half acht. Uw komst zal zeer op pri.s geteld worden. Belangstellenden cie beslist met kunnen lopen, worden van huis afgehaald. Onderstaande strook vóór 16 mei inleveren bij onderst. Mevrouw Van der Torren, Noordeinde 118; Mevrouw Olie, Dorpsstraat 83; Mejuffrouw van Drimmelen, Sniepweg 14; Mevrouw Pille, Henegouwerweg 62; Mevrouw de Boer, Henegouwerweg 19; Mevrouw van Stijn, Zuidkade 218; Mevrouw van Gent, Brugweg 113; Mevrouw Noteboom, Oranjelaan 26. Ondergetekende wenst deel te nemen aan de ontspanningsavond. Naam en adres: Wenst afgehaald: JA of NEE

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1961 | | pagina 2