H L Vaders met echt mannelijk beroep krijgen meer zoons Ja, dat zou wel leuk zijn, als we al van tevoren wisten of de ooievaar een jongen of een meisje zal brengen. Nederland gaat zijn voet gangers beschermen ZONNEBRILLEN A.VAN DER HEIDEN VAN YPEREN Foto „SJAAK NOTEBOOM” Zoek geraakt „SPIEGEL VAN DE WEEK” De avonturen van Freddy Fox Mn i jong zijn... Geen antwoord bij brandalarm Zoekt u naar zo’n prachtig album Nieuw nummer tegen sterk verlaagde prijzen! Bea heeft het pleit gewonnen ingevoerd Vierdaagse Nijmegen WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1961. PAGINA 2 WEEK! AANBIEDING VAN DE MAAND met Natuurlijk slaagt U beter bij: I Gouda door Henk van Heeswijk I1 L. I ZOWEL DAMES ALS HERENMODELLEN I I FEUILLETON 1 Zuidkade 1, telefoon 2135, W'veen Markt 18 Telefoon 2537 I De zebra verliest zijn bol; Afstel voor onderwijzers; N.S. werven in Gent; Radioactiviteit in onze kazernes. In oi uitzonderlijk eens een HOOFDSTUK 10, nr. 14 vanmiddag een barbaarse r DROGISTERIJ^ I 1 I Er is een Maidenform voor iéder figuur! Hoe ook üw persoonlijke eisen zijn. altijd is er een Maidenform» model, dat precies voldoet. De Maidenform, die voor u gemaakt is, vindt u bij: Het adres voor alle FOTO- EN FILM-ARTIKELEN in de Passage - telefoon 2477 In Gent is dezer dagen een wer- vingscentrum geopend van de Ne derlandse Spoorwegen, met de be doeling Belgisch personeel voor de stationsdiensten, de wegsector en de werkplaatsen aan te trekken. Wij hopen in Vlaanderen, waar de Een tot nu toe vogelvrij verklaarde verkeersdeelnemer, de voetganger, zal met ingang van 1 november worden beschermd. Hij zal bepaal de rechten krijgen, rechten, die hij voordien niet bezat. Op de speci fieke zebrapaden krijgt hij voor rang boven al het rijdende ver keer: auto’s, fietsen, handkarren, paard en wagen, en zelfs trams. De knipperbollen gaan weer uit het stadsbeeld verdwijnen. Daarvoor in de plaats komen de met witte en zwarte strepen aangeduide stroken over het wegdek. Buiten de be bouwde kom zullen de plaatsen waar voetgangers moeten overste ken, worden voorzien van de vrij gekomen knipperbollen. Als eerste vereiste stelt de minister van ver keer en waterstaat, dat het zeebra- pad van alle richtingen goed zicht baar moet zijn voor het rij verkeer, zodat de oversteekplaatsen tijdig kunnen worden opgemerkt. Dit is wel een van de belangrijkste pun ten, aangezien het anders doden paden zouden worden. Op plaatsen waar het rijverkeer de oversteek plaatsen normaal niet zou verwach ten, moeten paden worden aange geven met waarschuwingsborden overstekende voetgangers (zo in de geest van de borden overstekend wild), met eventueel boven het bord een geel knipperlicht. Ook in het duister zullen de zeebrapaden duidelijk herkenbaar moeten zijn; terwijl de daarbij behorende trot toirs verlicht moeten zijn. De AN WB zal aan alle wegbeherende in stanties een memorandum zenden, waarin de richtlijnen voor de voet- gangersregeling nader zijn uitge werkt. De bond zal hierin aanbeve lingen doen omtrent de ligging, de aanleg, de materiaalkeuze en de verlichting van de oversteekplaat sen. De zebra verliest zijn bol, maar hopelijk komen we met de bescher- ken niet door vijf, maar door zes ingezetenen van Waddinxveen deel genomen. De heer Kersbergen van de Kerkweg trok voor de derde maal mee in het legioen der wan delaars en liep vier dagen achter een de 55 kilometer per dag uit. 80. We gaan nu weer terug naar Freddy en zijn vrienden zullen eens zien hoe het hen verder ging bij het zoeken naar de dief. We hebben ge zien, hoe ze elkaar op de afgespro ken plaats hadden gevonden en verlieten hen op het moment, dat ze naar het spoor zouden gaan, dat Freddy vond. Om tijd te besparen kunnen we beter niet de weg gaan, waar Dikkie en ik vandaan kwamen zei Freddy, toen ze opstonden, maar zo schuins lopen, dan kruisen we dat spoor vanzelf. Dat scheelt ons wel een paar uur lopen. De anderen vonden het best en zo gingen ze weer op weg, in Noord- Oostelijke richting, naar het spoor van de dief, dat naar het Noorden liep. Na enkele uren lopen vonden ze de sporen weer. De voetstappen waren hier nog duidelijker dan op de plaats waar Freddy ze had ge vonden. Waarschijnlijk was het sneeuwen opgehouden, toen de ten- tendief hier liep, waardoor de voet stappen niet meer dichtgesneeuwd waren. We moeten voortmaken, zei Rein, en keek naar de lucht, waar grote wolken kwamen aandrijven, straks krijgen we weer sneeuw en dan zien we de sporen niet meer. Defensie heeft ten behoeve van het onderwijs de hand over het hart gehaald. De staatssecretaris van het departement van defensie heeft zijn ambtsgenoot van o.k. en w. meege deeld, dat aan de onderwijzers, die in het afgelopen schooljaar uitstel van eerste oefening hebben genoten voor het vervullen van hun onder- wijsbetrekking, thans vrijstelling zal worden gegeven. Aan deze vrijstelling worden ech ter de volgende voorwaarden ge steld: a. het uitstel moet in de eer ste plaats zijn verleend, omdat hij bij het onderwijs een plaats werd ingenomen, welke beslist niet on vervuld kon worden gelaten, b. de onderwijzers moeten op deze plaats ook thans nog onmisbaar zijn, c. zij moeten nog niet in werkelijke dienst zijn of geweest zijn. De vrij stelling dient bij de burgemeesters te worden aangevraagd. Tot en met het schooljaar 1963-1964 zal de vrij stelling een tijdelijk karakter dra gen, daarna zal zij voorgoed wor den verleend en zullen deze on derwijzers niet meer behoeven te voldoen aan de eis van het v'erk- zaam blijven aan de school ten be hoeve waarvan hun uitstel werd verleend voor het schooljaar 1960- 1961. Aan een beperkt aantal on derwijzers kan voor het nieuwe schooljaar uitstel van eerste oefe ning worden verleend, indien zij een vacature vervullen of gaan ver vullen aan een twee- of driemans- school bij het gewoon, voortgezet of uitgebreid lager onderwijs in Zee land, op de Zuidhollandse eilanden of in een afgelegen gehucht in het overige deel van het land. Met dit sympathieke gebaar van defensie tegenover o.k. en w. is er nu van uitstel afstel gekomen. 1 n I* U° -DWGÖThH-AWOOADr- In het Statistisch instituut te Rome is door de vrouwelijke g eleerde Marianne E. Bernstein een weten schappelijk onderzoek verricht dat in dit opzicht zeer interessant is. Een van haar conclusies bijv, is, dat vaders met een bij uitstek manlijk beroep, zoals politicus, astronoom, wiskundige of handelaar, meer zo nen krijgen dan dochters. Door middel van de statistiek is het de mens gegeven de meest vreemd soortige dingen in getallen vast te leggen om daarna aan de hand van die cijfers zekere conclusies te trekken. Marianne Bernstein nam Voor de derde keer in korte tijd is er bij de krijgsmacht een geval van radioactieve besmetting ontdekt. Ditmaal heeft men gevaarlijke stra ling geconstateerd bij de afdeling mechanische instrumenten van de centrale werkplaats van de techni sche dienst van de Koninklijke Landmacht in Utrecht. Het bedenkelijke verschijnsel kwam aan het licht bij radiologische me tingen. Men stelde vast, dat de vloer en de werktafels met bijbe horende laden in de werkplaats van de betrokken afdeling met radium besmet waren. Tevens werd er in de lichtgevende verf, die in dit lo kaal op snelheidsmeters, kompas sen en andere apparatuur wordt aangebracht, radium aangetroffen. En dit terwijl de verf alleen maar een onschuldig splijtingsprodukt van uranium en plutonium mag be vatten. Het werken met deze scha delijke verfsoort is onmiddellijk ge staakt, de werkruimte is ontsmet en de tafels zijn verwijderd. Tien werknemers, die aan straling bloot gesteld kunnen zijn geweest, wor den medisch onderzocht. Ingewij den achten overschrijding van het toelaatbare maximum in dit geval echter niet waarschijnlijk. Soms wordt er met spanning naar een jongen uitgezien door een paar kleine meisjes die graag een broertje willen hebben. Een andere keer is er een moeder, die nu al wilde jongens genoeg heeft en die er zo graag een dochtertje bij wil. Helaas, we moeten rustig afwachten tot de baby er is. Tot zo lang zijn we genoodzaakt in het onzekere te blijven. gewoon de vaders van vijfduizend kinderen en die vaders verdeelde ze over twee groepen, al naar het beroep dat ze uitoefenden. Dat de vaders met een uitgesproken man lijk beroep in de ene groep wer den ondergebracht, hebt u zeker al begrepen, want dat volgt om zo te zeggen uit het bovenstaande. De andere groep omvatte de vaders, die een beroep hadden dat zowel door mannen als vrouwen pleegt te worden uitgeoefend: onderwij zers, maatschappelijk werkers, kunstenaars. Bij de vaders dat hoort U maar al te vaak zeggen, als het over foto's gaat ZORG ER VOOR, DAT HET U NIET OVERKOMT. Plakt Uw VAKANTIE FOTO’S gelijk in zo’n prachtig album, ze zijn het waard. Kom dan beslist eens bij ons langs, wij brengen u de grootste sortering albums, van de allerbeste kwaliteit en voor iedere beurs manlijke beroepen bleek de ver houding tussen zonen en dochters zes tot vijf te zijn, dat wil zeggen dat er tegen elke honderd meisjes steeds honderdtwintig jongens werden geboren. In de andere Inroep was het juist omgekeerd: uit de huwelijken van vaders met een werkkring die evengoed door vrouwen verricht kan worden, wer den op iedere honderd meisjes slechts vijfentachtig jongens gebo ren. Verder vond mejuffrouw Bern stein, dat het vooral de vaders met een kaal hoofd - volgens haar ook een bijzonder kenteken van man lijkheid - zijn, die op veel zonen in hun nageslacht mogen rekenen. Over het waarom - want dat wil iedereen toch -altijd maar graag weten - tast men voorlopig nog ge heel in het duister. Er kan niet meer over gezegd worden dan dat de cijfers het uitwijzen. Natuurlijk heeft men ook hierover al wel ge tracht een geleerde theorie op te stellen, maar dat is voorshands niet meer dan de bekende slag in de lucht. Zo is er op het punt van het toekomstig geslacht eindelijk wel iets ontdekt, dat de toets der we tenschappelijke kritiek kan door staan. Tot nu toe was zulks niet het geval. Op dit gebied bloeide niet onze kennis, maar wel het bij geloof. De bakerpraatjes op dit ge bied hebben altijd een willig oor gevonden. Zo zijn er mensen die met een kwartje aan een draadje zeggen te kunnen voorspellen of er uit een kippeëi een haan of een hen zal komen. Als het boven het ei ben gelende geldstuk gaat draaien komt er een haan uit het ei; gaat het kwartje slingeren, dan wordt het een kip. Vergeet u het maar rustig. Voor het toekomstig geslacht van mens en dier is door de eeuwen heen een uitzonderlijke belangstel ling geweest, maar tot nu toe was het werkelijk niet mogelijk daar over maar iets steekhoudends te zeggen. Misschien zet Marianne Bernstein haar onderzoekingen nog verder voort, zodat wij over een poosje een beetje meer weten. Dr A. W. S. „Mens, wat heb je nou aan je lijf Wat betekent dat Van Schagen, die de uitroep van zijn vrouw hoorde, kwam naar de ê,anF- en za® lanSe japon met de korte mouwen en uitgesneden hals. De bijpassende handschoenen tot de ellebogen, het tasje en de hoed. „Nou dat ziet er toch keurig uit,” meende hij te moeten opmerken. „Hou jij je mond,” beet zijn vrouw hem toe. „Daar hebben mannen geen verstand van; vooruit, naar de keuken”. Een zonder verdere plicht plegingen duwde ze haar man terug, de keuken in, sloot de deur achter hem en wendde zich weer tot Bea, die onder de trap was 'blijven staan. „Wou je dat soms aanhouden Op de receptie Bea schoot in een lach. „Dacht u soms, dat ik die japon daar uittrok „Mens, je loopt voor schut. Je bent hier niet in Amsterdam. Bea deed een paar passen naar voren en antwoordde de vrouw op rustige toon: „Nee, dat weet ik. We zijn hier in Elshoven. Maar dat zal verhinderen deze japon aan te houden, als ik naar de receptie ga” van Schagen liep rood aan en Bea begreep ineens, dat ze jaloers was. Dodelijk jaloers op de mooie japon. Haar bravour verdween onmid- dellijk. Misschien was het met erg tactisch van haar geweest Want Miep zou in haar sobere zondagse jurk wel een erg povere indruk maken. En Van Schagen zelf in z n versleten geklede jas - waarschijnlijk z’n trouw pak nog - eveneens. Maar daar kon zij tenslotte niets aan doen Ze had deze jurk speciaal voor deze gelegenheid gekocht en ze zou hem dragen ook. „Je moet het zelf weten begon Miep van Schagen weer, „maar jo ligt er uit in Elshoven, als je je zo op straat vertoont ïvind wees toch wijzer: ze lachen je allemaal uit.” Bea kneep haar lippen samen en haalde haar schouders op Dat risico wil ik dan wel eens nemen. Als het blijkt, 'dat u gehijk hebt, zullen we ook wel weer een andere school vinden. Per slot va n rekening ben ik niet met Elshoven getrouwd.” „Als je maar weet, dat ik niet met je meeloop. „Dat is uw goed recht, mevrouw van Schagen.” Miep snoof nog een keer, keek voor de zoveelste m.aal verachtelijk naar de japon en verdween toen langs haar heen naar bo ven om zich te verkleden, terwijl Bea in de voorkamer ging zitten wachten. Wel, als mevrouw Van Schagen niet met haar mee wilde gaan, dan ging ze alleen 79. Bertje keek eens voor zich uit en toen weer achterom, aarzelend, wat te doen. Opeens kreeg hij een idee. In de bergen was immers een steenkolenmijn, waar niemand meer kwam. Daar zou hij heengaan en zich verstoppen. Hij pakte de tent op en liep weer verder. De tocht, die nu kwam, zou hij nooit verge ten. De hele nacht had hij niet ge slapen en kon nu zijn ogen nauwe lijks meer open houden en hij was bovendien ook doodmoe van de lan ge nachtelijke wandeling. Eten had hij ook niet bij zich, dat lag op de plaats waar hij had gekampeerd en een dag zonder eten was voor hem een nog grotere straf dan voor Dik kie Does. Hij had gehoopt langs een boerderij te komen, waar hij een boterham had kunnen vragen, maar geen enkel huis stond hier en geen sterveling kwam hij tegen. Tot overmaat van ramp begon het ook weer te sneeuwen, waardoor het lopen nog zwaarder werd. Tegen de middag begon de klim omhoog, de bergen in, en eindelijk na een paar uur langs moeilijke, dik besneeuw de rotspaden te hebben gelopen, be reikte hij de mijn en voor de in gang, waar hij even ging zitten, viel hij als een blok in slaap. ming van de voetganger tot een betere verkeersregeling in ons land. Kort geleden werd een inwoner geconfronteerd met het feit, dat hij geen brandalarm kon maken, om dat de telefoon aan de andere kant van de lijn niet werd opgenomen. Achteraf bleek dat de betrokkene het nummer 3000 van de Rijkspoli tie had gedraaid. Inderdaad moest in het verleden bij brand de Rijkspolitie worden ge waarschuwd. De zeer krappe per soneelsbezetting bij de plaatselijke politie had echter tot gevolg, dat niet altijd personeel beschikbaar was om op de telefoon van de po litiepost te letten. Teneinde moeilijkheden te voorko men werd enige tijd geleden voor brandmeldingen het nummer 2222 ingevoerd, dat werd aangesloten op twee toestellen, respectievelijk een in de politiepost en een ten huize van de daarnaast wonende onder- commandant van de brandweer, de heer S. Versloot. Op beide adres sen is men in de gelegenheid bij een melding de alarminstallatie van de brandweer in werking te stellen. Theoretisch zou het kunnen voor komen, dat de heer Versloot afwe zig is en de politiepost eveneens verlaten is. In die gevallen kan men rechtstreeks de commandant van de brandweer onder nr. 2330 bellen. In geval van brand dus niet de politie bellen, maar het gemakke- lijk te onthouden nummer 2222, met uitzonderlijk vier maal twee. Alsof ze dat niet durfde. Maar toen ze enkele ogenblikken later Hooge- boom, ook al uitgedost in het zwart, het plein over zag steken, ging ze vlug naar buiten en liep hem tegemoet. „Wil mijn baas me vanmiddag chaperonneren vroeg ze met haar liefste glimlach. Hoogeboom bleef even stilstaan, keek met bewondering naar haar japon en begon toen te glimlachen. „Juffrouw van Laar, het zal me een bizonder genoegen zijn,” antwoordde hij galant. Hoe vindt u me zo vroeg ze, een tikje copquet. Hij keek haar nog eens van terzijde aan en antwoordde toen op geheimzinnige toon: „Fantastisch. Ik zou het wel weten, als ik vijf en twintig jaar jonger was.” „Maarmeneer Hoogeboomschertste Bea in een uitgelaten bui, kwasi-vermanend. „En wat zou u dan wel doen Hij boog zich naar haar toe en fluisterde: „Dan schaakte ik u. Ja, dat mag nog in Elshoven. Wees maar voorzichtig vanmiddag. Er komen zoveel mannen.” Ze legde even haar hand op zijn arm. „O, ik heb op het ogenblik een goede beschermer bij me. U zult vast niet toelaten, dat men uw nieuwe juf schaakt.” „Zeker niet,” antwoordde hij lachend. Liever nog legde ik u aan de ketting.” „Foei, meneer Hoogeboom, wat hebt u gedachten.” „Juffrouw van Laar, ambtshalve ken ik uw leeftijd. En vanmiddag verwonder ik me voor de zoveelste maal, dat u nog niet weggehaald bent door een ware Jozef. Zo’n vrouw als u bent, geschapen voor het huwelijk” „Mis, meneer Hoogeboom. Mijn ideaal vroeger was: schooljuffrouw. Dat ben ik geworden en derhalve ben ik volkomen tevreden met m’n tegenwoordige status.” „Wacht maar af, juffertje, tot er iemand komt, die dat hartje van u in vuur en vlam zet.” Bea lachte. „Ónmogelijk, meneer. Het is ontbrandbaar, vuurvast en met een dikke laag asbest er omheen.” „We zullen zien, we zullen zien. Kijk, de vlag hangt al uit het gemeentehuis. Let eens op, dat u daar nog eens in een bruidsjapon de trap opgaat.” In m’n eentje Hoogeboom proestte het uit. Maar meteen had hij zijn gezicht weer in de plooi. „Denkt om het decorum, juffrouw van Laar. Wij moeten het goede voorbeeld geven.” „Ik heb vanmorgen m’n gezicht extra gestreken, meneer.” „Juffrouw van Laar toch „Stil maar, meneer, ik heb m’n gezicht al in de plooi De oude burgemeester was een en al hartelijkheid, toen Bea aan de beurt was om haar gelukwens aan te bieden. „Kjjk, kijk, dat is dus de nieuwe juf van de school: juffrouw van Laar. Ik ben werkelijk blij, dat ik eindelijk eens in de gelegenheid ben om kennis met u te maken. Ik heb al zoveel over u gehoord „O, maar burgemeester,” antwoordde Bea met een droog gezicht, „u moet niet alles geloven, wat de mensen van me vertellen. De burgemeester zette grote ogen op. „O, maar dat was niets dan Aan de vierdaagse wandelmarsen te Nijmegen is naar achteraf is geble- goeds”niets dan goeds. Ik zal u eens een geheimpje vertellen, juffrouw van Laar, als u me belooft, dat u het niet verder vertelt „Mijn woord hebt u, burgemeester Wel Sangelaar kent u natuurlijk. Hij is voorzitter van het school bestuur én hij is een van mijn wethouders. Weet u wat hij vorige week over u zei „Geen idee, burgemeester.” U was een lot uit de loterij. Juist ja, dat zei hij. En hoe vindt u dat? O, maar dat kan ook een niet zijn, burgemeester Bent u Welnee, hij bedoelde natuurlijk: hoofdprijs. Waarmee hij maar zeggen wilde, dat hij een goede keus had gedaan met u naar Elshoven te halen.” „Kunst, dacht Bea, als je keus hebt uit een sollicitant. En hoe vindt u ons dorp, juffrouw van Laar ’’Zegt u maar Bea, burgemeester. Zo is mijn voornaam. Dat vind ik veel’prettiger En uw dorp vind ik heel mooi. Zo liefelijk gelegen, vlak bü de bossen en temidden van vruchtbare landerijen en weidegronden. Een mooi oud gemeentehuis en een prachtige kerk. U bent gelukkig te prijzenburgemeester, dat u een kwart eeuw aan het hoofd van deze het meisje a.n en knikte Je, ia dat is eigenlijk wel zo Vroeger had ik hogere aspiraties droomde ik van een ftad en dan het liefst in Friesland. Ik ben een Fries van orgine. Maar het is misschien wel goed geweest, dat ik hier ben gebleven. Absoluut burgemeester. U kunt vandaag merken, hoe uw gemeente naren hl? o^ prijs stellen, dat u zolang in hun midden hun burgervader bent^eweest.” w de belangstelling is overweldigend Dat had ik niet durven dromen. Het doet een mens goed, Juffrouw Bea Op zijn tiid heeft hij blijken van waardering nodig om met af te stompen. Burgemeester, er staan nog meer mensen te wachten, die u willen complimenteren Ik vond het heel prettig met u kennis gemaakt te hebben. Enik heb nog een probleempje. Mag ik dat eens, na de feestelijkheden bij u hier komen bepraten Maar natuurlijk, juffrouw Bea. Ik sta altijd klaar voor mijn gemeente. Voor iedereen Weet u wat u doet Zaterdagsmorgens is er toch geen school Dan heb ik wel geen officieel spreekuur maar komt u aan staande zaterdag dan om precies half elf. Dan wordt u onmiddellijk bu me toegelaten.” Ik zal er op de minuut nauwkeurig zyn. Hij stak zijn hand uit en Bea drukte die hartelijk. „Zie, dat je w te drinken krijgt, m’n kind,” zei hij. In de volle zaal baande Bea zich een weg naar het geïmproviseerde buffet en liet zich een glas wijn geven. Geleund tegen de muur dr°n uit haar glas en keek naar de roezemoezige drukte. Ze zag haar kostbaas en zijn vrouw binnenkomen. Miep met een rood gezicht in een te nauw rode japon. Vreselijk, zo’n smaak als dat mens had op het gebied kleding De kinderen ook, die schapen, liepen er zondags als piassen by. e'p?et vond het maar goed. Piet, de pantoffelheld. Op school een hele braniethufs geen fl£t in te brengén. Kijk ’m nou lopen achterfnvrow aln lA z’n vtel te wijde billetikker. Wat Miep teveel heeft, heeft Piet te weinig. arbeidsmarkt aanzienlijk minder krap is dan in Nederland, de nood zakelijke aanvulling te vinden, waarbij wij ons zullen bepalen tot het aannemen van Vlaams spreken de Belgen, verklaarde de chef dienst personeelszaken. Men heeft zich tot de Vlamingen gericht, omdat zij Nederlands spre ken, en betrekkelijk dichtbij wo nen. Bovendien is men bij de Bel gische spoorwegen bezig met een reorganisatie, die het aantal per soneelsleden terugbrengt van 80.000 naar 50.000, zodat er voor de N.S. een aardig reservoir aan arbeids krachten beschikbaar komt. Aan vankelijk was er een wervingskan- toor van de N.S. voor Belgische ar beiders in Utrecht, doch dit was geen succes, door de afstand die de Belgen moesten afleggen. In Gent gaat dat beter.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1961 | | pagina 2