Reclasseringswerk is nog
in ontwikkeling
1
De Mooie van Kampen omnibus
ÉilbiiuiMff
B
m
Nationale Reclasseringsdag op zaterdag 30 september 1961 wees mild, geef mild
80EKH. „VELDW
Wij zijn er voor
de ander
IS GOED
VIJFDE PAKJE GRATIS
Winterdienst N.S. brengt
grote teleurstelling
DE AVONTUREN VAN FREDDY FOX
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1961.
PAGINA 2
Zaterdag nationale collecte voor
belangrijk instituut
Nu de Nationale Reclasseringsdag zaterdag 30 september nadert, kan men
zich afvragen, of het van overneidswege uitgegeven boek „Meningen van
gedetmeeruen over de stralrecntspieging voor zover ae reclassering
daarin ter sprake komt, net verauuwen, dat de reclassering genieten
moet, veel scnaue Kan berokkenen. lereent laat de imeiaer van het boek,
prof. dr. K. itijaens, ae vraag open, of deze meningen, representatief voor
alle gedetineerden zijn. Zeker zal een deel van ueze meningen, die ge
schreven zijn vanuit de overgevoeligheid soms uiterst nerveuze gespan
nenheid van de detentie-situatie, zo niet een kwaadwillige vertekening,
dan toch een rancuneus overtrokken beeld geven.
heden waren, die doen duchten dat
Maar de gedetineerden zijn slechts
een minderheid van de veroordeel
den, die met de reclassering in aan
raking komen. Buitenlandse waar
nemers hebben zich verbaasd over
de grote vlucht, die het instituut
van de voorwaardelijke veroorde
ling hier te lande heeft genomen.
Een vlucht, die o.m. mogelijk is
door de reclassering, zoals die zich
heeft ontwikkeld, maar ook door de
aard van de Nederlandse samen
leving, die de voorwaardelijk ver
oordeelden weer in haar midden
opneemt.
Bij deze overgrote meerderheid van
voorwaardelijk veroordeelden kan
de reclassering veelal het vrucht
baarst werken: door behoud van
werkkring; een schuldenregeling;
het voorkomen van executoriaal
beslag; van een huisuitzetting we
gens huurschuld; door het inscha
kelen van een psychiater of consul
tatiebureau enz. En dit zijn alle
slechts de uiterlijke facetten van
een sociale behandeling, waarvan
de wezenlijke kern: de veroordeelde
medemens door een tegemoettreden
in solidariteit tot geestelijk herstel
brengen: tot een terugvinden van
het door een veroordeling geschokt
gevoel van eigenwaarde, met deze
enkele woorden noch met concrete
resultaten kan worden weergege
ven.
Nieuwe terreinen
Het reclasseringswerk is nog steeds
in ontwikkeling en breidt zich over
nieuwe werkterreinen uit, en ook
hier geldt weer dat de categorie
vein voorwaardelijk veroordeelden
het meest de vruchtbare gevolgen
kan ondervinden. Ingevplge de in
werking getreden Wet op de Justi
tiële Documentatie is het mogelijk
dat aan een veroordeelde met een
strafblad door de burgemeester een
verklaring omtrent het gedrag
wordt verstrekt en dat bij weige
ring een beroep op de Rechtbank
mogelijk is. Ook hier kan de Recht
bank zich door de reclassering laten
voorlichten, soms met een opmerke
lijk gunstig gevolg voor betrokkene,
zoals voor de dansleraar met een
veroordeling wegens diefstal, die
nog geen 4 jaar geleden was uitge
sproken, wien de verklaring door
de burgemeester was geweigerd,
maar die door de gunstige beslissing
van de Rechtbank zijn beroep kon
blijven uitoefenen, omdat de Recht
bank overwoog, dat gezien het voor
lichtingsrapport er geen omstandig-
klager het beroep van dansleraar
niet naar behoren zal vervuilen of
op grond waarvan klager niet het
vertrouwen verdient, dat hem voor
de uitoefening van dit beroep moet
worden geschonken.
Op een ander terrein is de Stichting
Militaire Reclasseringsbroederschap
werkzaam, die de taak van de „bur
gerinstellingen" overneemt, zolang
ondertoezichtgestelden hun militai
re dienstplicht vervullen.
Zelfstandig
Indien de reclassering door voor
lichting in vele gevallen een inte
grerend deel van de rechtsspraak
is geworden en door aanvaarding
van opdrachten voor toezicht land
en gemeente grote kosten bespaart,
omdat voorwaardelijk veroordeel
den uit de gevangenis blijven, hun
gezinnen daardoor geen ondersteu
ning genieten, hun arbeidskracht
intact blijft enz., kan men zich af
vragen, waarom de overheid dit
werk niet geheel subsidieert. Voor
de personele lasten, die geen in
stelling meer dragen kan, komt de
overheid voor 90% te hulp, waar
mee zij tegelijk haar inspectie naar
de kwaliteit van het werk haar in
trede laat doen. Het is echter duide
lijk dat de reclassering als particu
lier initiatief zou verdwijnen, als
alle kosten door de overheid wer
den gedragen, omdat daarmee een
ambtelijk apparaat zou ontstaan.
Als particuliere instelling kan de
reclassering de overheid als een
zelfstandige partner tegemoet tre
den, kan de reclassering in haar
rapporten en in de rechtszaal vry
spreken zonder hiërarchieke ban
den aan de ambtelijke rechterlijke
organisatie, en kan de reclassering
haar medewerkers als vrijwilligers
de reclassenten tegemoetzenden, die
tijdens hun strafvervolging en be
rechting ambtelijk benaderd zijn.
De grote opbrengst van de collecte
op de Nationale Reclasseringsdag
bewijst ieder jaar, hoe het Neder
landse volk dit particulier initiatief
naar waarde weet te schatten en
wenst te behouden.
Ook in Waddinxveen wordt zater
dag a.s. een straatcollecte ten bate
van de reclassering gehouden.
Aan de Theo Thijssenschool
werd onlangs een zesde leerkracht
aangesteld, omdat het aantal ver
eiste leerlingen hiervoor kortelings
werd bereikt.
DIT MONUMENTALE BOEK BEVAT HET BESTE
WERK VAN DEZE BEKENDE AUTEUR:
Jungle Pimpernel
Incident op Corsica95
Prauw aan boordJ
Met ingang van zaterdag 30 september a.s. verkrijgbaar bij:
FEUILLETON
Bea heeft het pleit gewonnen
Hjdoor Henk van Heeswijk
HOOFDSTUK 14, nr. 21
Wat hierboven staat zeggen we
vaak. tegen etKoar. Wij zijn in de
weretd om elkaar te helpen en
urn het leven voor elkaar drage
lijk ie maken l
wij hebben nog een vaak ge-
oruMte uudtukkntg „Er zijn goe-
ien en kwuaen tn de weieial'.
juaiuun ft.ua je mets doen. Dat
s avtijd zo geweest en zul_ altijd
wei ~o oiijven. Ar zijn er 'die al-
nju oj oi/.iU altijd dronken zijnl
LjT zijn er die nog al eens gesto
len heobenl Er zijn er.'Ze moes
ten - zeggen velen - daar toch
eens wat aan doen. Het is een
schandel
Mag ik u nu eens vragen zo m
reent op de man af:
Wat hebt u eraan gedaan?
Wat doet u eraan
Wij zijn er toch voor elkaar? Ik
ben mijn broeders hoeder l Dit
staat vastl
Zaterdag is het weer nationale
reclassenngsdagl De dag - dat u
daadwerkelijk iets kunt doen. Dan
zullen de reclasseringsverenigin-
gen de rest voor u doen. Zij zul
len alles in het werk stellen om
„de kwaden" beter te maken, door
nen te helpen een nieuwe weg in
te gaan, naar een betere toekomst,
naar meer geluk I
Ze doen er dan wat aan - en
u ook l
Nationale Reclasseringsdag be
tekent: Ik ben er voor de anderl
De burgemeester v. Waddinxveen
i C. A. van der Hooft.
VERSTANDIGE MOEDERS WETEN WAT ZIJ KOPEN
Want
AAN Lokavit WORDEN STEEDS DE
HOOGSTE EISEN GESTELD.
Lokavit WORDT UIT DE EDELSTE NATUURZUIVERE
GRONDSTOFFEN BEREID, DAARAAN DANKT ZIJ
HAAR VERFIJNDE SMAAK EN HEERLIJKE JUS.
Lokavit GEEFT VITAMINE ZEKERHEID 1 I
Lokavit een delicatesse l
Profiteer nu11
Bij VIER pakjes LOKAVIT of LOKA MARGARINE steeds het
Geldig tot en met zaterdag 7 oktober a.s.
Alleen verkrijgbaar bij uw kruidenier.
Anthony v. Kampen
a v out ur en-Omnibus
In de bekende reeks Omnibussen
van de N.V. De Arbeiderspers ver
schijnt zaterdag de Anthony Van
Kampen-Omnibus. Twee romans
en een novelle in één band voor een
redelijke prijs. Ieder jaar heeft de
Omnibus een enorme belangstelling.
Van de A. M. de Jong-Umnibus
werden vorig jaar niet minder dan
272.UU0 exemplaren verkocht
De beide romans Jungle Pimpernel
en Incident op Corsica, alsmede de
novelle Prauw aan boord van Van
Kampen vullen de ruim vijfhonderd
pagina's van de nieuwe Omnibus.
Het meest fascinerende, avontuur
lijke en romantische verhaal is wel
dat van Jungle Pimpernel, de be
stuursambtenaar dr. Jean Victor de
Bruys, die tijdens de tweede wereld
ooriog de zaak van de geallieerden
dienue, door in de binnenlanden
met oenulp van een groepje getrou
we Papoea s tegen de Japanners te
blijven opereren.
Het verhaal zelf speelt zich voor
namelijk af in de periode vlak na
oe tweede wereldoorlog en geelt
ons een uniek inzicht in de leerwij
zen, *oais die vijftien jaar geieuen
op iiicuw-Guinea werden aange
troffen.
incident op Corsica is het tweede
vernam, uat speelt rond enkele
ineUthioiniers, ene nun vakantie in
een unngaiowpark op Corsica door
drenken, Waar uij een idylle ontstaat
tuoown net tNoneiiaiidsc meisje Ma
ry n..i0iua en de Corstcaan Nicolai
Marunn.
Prauw aan boord, de novelle, waar
mede ae Omnibus wordt besloten,
speelt zich eveneens af in Nieuw-
Uuinea en vertelt van een avon
tuurlijke tocht over de rivieren en
zeeen in en rond dit fascinerende
gebied.
Architect L. Roggeveen hield
dezer dagen namens B. en W. van
Boskoop, inschrijving voor het bou
wen van 17 woningwetwoningen in
plan Snij del wijk. Er waren 18 in
schrijvers. Laagste was J. K. Bak
ker uit Boskoop voor 322.000. De
fa. P. Rehorst uit Waddinxveen,
was op twee na de laagste met
333.575.
Halfuurdienst op spitsuren
gaat weer verdwijnen
Na alle vreugde van de zo aanzien
lijke verbeterde treinverbinding met
ingang van de zomerdienstregeling
voor het Waddinxveense reizende
publiek, betekent de dezer dagen
gepubliceerde winterdienst van de
jn.S., die met 1 oktober mgaat, een
grote teleurstelling. Niet alleen
gaat de halfuurdienst op de spits
uren weer verdwijnen, maar boven
dien behoren dan ook de uitsteken
de aansluitingen in Gouda naar de
grote steden ook tot net verleden.
Als vanouds zal het voor de naar
Den Haag en Rotterdam gaande,
of uit deze steden komende reizi
gers weer wachten betekenen op
net Goudse station.
juist nu het jaargetijde aanbreekt,
waarin tal van forensen en vele
anderen, die vrij geregeld naar de
steden reizen, hun scooters, motor
rijwielen en oromfietsen waarmede
ze in de zomermaanden reisden,
weer gaan opbergen om van de
trein geDruik te gaan maken, wor
den we geconfronteerd met deze
aanzienlijk verminderde service.
Geruime tijd was er by de spoor
wegen op aangedrongen de ver
binding van en naar waddinxveen
te verDeteren, hetgeen dit voorjaar
inderdaad resulteerde in een aan-
ziemyke vooruitgang.
Heiaas maakten de spoorwegen met
hun zomerdienstregeling in net ai-
gemeen een misrekening, waarvan
de nare gevolgen langzamerhand
genoegzaam bekend zyn. Alleen de
ionaaiverbinding üouda-Aiphen v.v.
ondervond van de vertragingen erg
weinig hinder en kon steeds nor
maal worden gereden. Om alle
moeilijkheden met een klap uit de
weg te ruimen is de N.S. voor de
winterdienst 1961-62 teruggevallen
op de dienstregeling van het vorige
winterseizoen.
Bij deze achteruitgang kan men
zich wel afvragen of er gezien het
zeer sterk toenemende reizigersverf
VOOR HET KIND1!
Als ieder jaar begint de actie
Op 1 oktober ongeveer;
Dus met verlof van de redactie
Plaats ik mijn aanbeveling weer.
't Is nu al bijna dertig jaren,
Dat kaart en zegel wordt verkocht.
In waarheid kan ik u verklaren,
Dat de opbrengst steeds weer
[groeien mocht.
't Bedrag - aanvank'lijk honderd
[gulden -
Wies aan tot haast zesduizend pop;
Wij kunnen met elkaar niet dulden,
Dat deze groei verkeert in stop
U allen kent het doel van 't streven:
't Is hulp aan de misdeelde jeugd,
Een lichtstraal in hun moeilijk leven,
't Verstrekken van 'n pietsie vreugd
Daarom geachte plaatsgenoten,
Koopt allen zegels bij de vleet,
Koopt kinderkaarten, onverdroten,
Dan zijn uw guldens welbesteed 1
Heeft iemand soms geen zegels nodig
Dan wordt zijn gift verwacht
[met vreugd,
Al zijn de zegels overbodig,
Ook dit helpt de misdeelde jeugd.
B. VAN GENT.
De heer W. A. Piets te Wad
dinxveen, slaagde dezer dagen voor
de hoofdakte onderwijzer. Hij ont
ving zijn opleiding aan de christe
lijke kweekschool „De Driestar" te
Gouda.
Een bestelauto reed vrijdag
nacht bij het spoorwegviaduct op
de Henegouwerweg tegen de muur.
Een der inzittenden liep verwon
dingen op aan het hoofd en de
schouder. De auto werd zwaar be
schadigd.
Ook het a.s. seizoen gaat de
E.H.B.O.-afdeling Waddinxveen een
cursus organiseren. De eerste bij
eenkomst wordt gehouden op maan
dag 2 oktober a.s. in de Theo Thijs
senschool. De cursus staat onder
leiding van dokter C. A. de Geus.
keer tussen Waddinxveen en andere
bestemmingen via Gouda geen mo
gelijkheid was geweest de overblij
vende uurdiensten in ieder geval in
Gouda wat beter aansluitend te
houden, gelijk de uurdiensten van
de zomerdienstregeling, die toch
ook een behoorlijke aansluiting ga
randeren.
93. Zonder ongelukken kwamen ze
eindelijk op de bodem van de gang.
Nu zuilen we eens zien, waar de
locomotief staat, zei Freddy en wil
de meteen verder gaan. Maar Dik-
kie zette zich op de grond neer en
verklaarde geen stap meer te ver
zetten, eer ny wat uitgerust was en
wat gegeten had. Om dat laatste,
van aai eten, viel Bert hem by en
ook de andere twee merkten, dat ze
een stevige nonger hadden. Het ai-
daien moest aan ook wel uren heb
ben geduurd, 'toen hun honger was
gesiud, was Freddy ae eerste, die
weer opsprong en de anderen aan
spoorde verder te gaan. ae volgden
Hem onmiaaeiiyk. tiet was een erg
nauwe gang, waar ze doorgingen en
soms moesten ze diep bukkend hun
weg vervolgen. De wand glinsterde
en toen Hem er met zyn vinger
langs streek, zag hy, dat aeze zwart
was. Die wand bestond dus uit
werd wat oreaer en spoedig konuen
ze weer reentop lopen, t reaay, die
in zyn naast een paar meter voorop
liep, verdween eensklaps om een
hoek. Nauwelijks was hij uit het
gezicht of de andere drie hoorden
een schreeuw. Ze holden Freddy
achterna en om de hoek gekomen
zagen ze, wat hem had doen roe
den: de trein 1
94. Het was een erg lange trein.
Meer aan veertig steenkoienwagens
liepen ze vooroy voor ze einaeiyk
by ae locomotief waren. Een ge
wone locomotief was het niet, dat
zagen ze direct. Ik geloof, dat het
er een met een dieselmotor is, zei
Hem en kiom op de locomotief. Ja,
zie je wei. ae kunnen nier natuuriyk
geen gewone locomotief neooen,
want aan zouden ze gauw stikken
van de rook. kunnen we nu zo weg
rijden.' vroeg Dikkie. Eerst moeten
we natuuriyk die andere wagens
afkoppelen en dan kunnen we ver
trekken, zei Hem, die ae machine
eens nad gemspecteerd.
ae waren spoedig druk bezig met
het amaken van ae wagon, die aan
de locomotief zat en het duurde met
lang, of net zaakje was voor elkaar.
In ieder'geval, dat voorstel gaat er niet zo maar door. Ik eis stem
ming. En wel schriftelijk." Verwoerd keek Sangelaar met half dicht
geknepen ogen aan alsof hij zeggen wilde: „Zo, en nu jij weer."
Sangelaar voelde, dat hij terrein verloor. Hij was deze avond naar de
vergadering gegaan met het vaste besluit juffrouw van Laar op staande
voet te ontslaan. Motieven zouden er wel gevonden kunnen worden. Als
je een hond wilt slaan, kun je altijd een stok vinden. Hij had zelfs de
advertentie voor een nieuwe onderwijzeres al opgesteld: „Driemansschool
op een welvarend dorp in Gelderland vraagt wegens teleurstelling.
En nu dit. Alles, wat hij verwacht had, maar tegenstand m de vergadering
van het bestuur dat was wel het allerlaatste. Die Hoogeboom ook. Waarom
hield hij zijn mond niet Hij had verstandiger gedaan, als hij de man
rustig thuis had gelaten
Een schriftelijke stemming," herhaalde Verwoerd, tergend langzaam,
terwijl hij genoeglijk keek naar Sangelaar, die deze wending in de kwestie
nog niet geheel verwerken kon. „En een neutraal iemand om als stem
bureau te fungeren, ons schoolhoofd. Hij mag toch niet meestemmen
en dan krijgt niemand anders de stembriefjes in handen En hij keek
de vergadering eens rond, alsof hij zeggen wilde: Jongens, stemmen
jullie maar tegen het voorstel van Sangelaar, want in je hart ben je er
allemaal tegen, maar je durft het niet te zeggen, omdat je bang voor hem
JjcUU' JtVUH ctclll UC SU1UUI VCIÜUUUV.U wxjj v w* ixxu -y
Sangelaar deed, wat hij onder de gegeven omstandigheden het beste puzzelde onderweg naar huis, wie de derde voorstemmer was geweest. Hy
kon besluiten. „Het voorstel wordt ingetrokken," zei hij en sloeg met de
hamer op de tafel. „We zullen ons er verder over beraden.
Maar dit was Verwoerd toch te gortig. Wpedend smeet hy zyn end
sigaar in de asbak en stond op. „Wat is dat voor onzin, Sangelaar? Wie
zijn die we", die er zich over zullen beraden? Zyn wy tezamen het
schoolbestuur of niet? Of ben jij het soms alleen? Niks uitstel en niks
beraden Je hebt een voorstel ter tafel gebracht en ik eis stemming.
Een schriftelijke stemming. Een moüe van vertrouwen of van wantrou
wen voor juffrouw van Laar."
Ja maar als de voorzitter nu denkt.begon Holwerda op
schuchtere toon. Maar Verwoerd draaide zich met een ruk naar Holwerda
en beet hem toe: „De voorzitter behoeft niet alleen en voor ons te denken,
we hebben zelf ook nog een goed stel hersens. En nu wü ik wel eens
zien wie in Elshoven zo flink is om vandaag de dag een onderwyzeres
eruit te gooien, die een voorbeeld is voor ons alien. Voorbeeld van
plichtsbetrachting en vakkennis. En een juffertje met karakter. Die zich
niet door zo'n stelletje mensen als wij zijn op de kop laat zitten, als zy
in haar recht staat. Hoe denken jullie, dat de ouders zullen reageren,
als ze op staande voet wordt ontslagen? Want van schorsing komt natuur
lijk ontslag, dat kennen we. Wij zijn door de ouders van de kinderen van
onze school als bestuursleden gekozen. Niet als dictators. We zijn in dienst
van onze leden de ouders. We hebben hun vertrouwen, anders hadden ze
ons niet gekozen. Onze plicht is de belangen van onze leden te behartigen.
Niet om spijkers op laag water te zoeken en motieven die
kant noch wal raken om zodoende een onderwijzeres te doen verdwijnen,
omdat ze niet van plan is precies aan onze leiband te lopen. Ik geef dat
kind groot gelijk, dat ze op Nieuwjaarsdag weg gebleven is. En ik zal er
haar vast niet lelijk om aankijken. Integendeel, ik wil best weten: ik heb
respect voor juffrouw van Laar en ik wil haar niet kwijt. We weten wel
wat we hebben maar nooit wat we krijgen. En nu stemming. En een beetje
gauw, want morgen is het weer vroeg dag en ik wü op tijd naar bed.
Sangelaar begreep, dat hij voor het eerst in zijn negenjarige loopbaan
als voorzitter van het schoolbestuur een verliespunt moest incasseren.
Hij beheerste zich volkomen en gaf Hoogeboom een zwijgende wenk. Deze
vertrok en kwam even later met een paar velletjes papier uit een schrift
terug, die hij netjes in gelijke stukken sneed: de stembriefjes.
Het werd een nederlaag voor Sangelaar: zes tegen drie. Juffrouw van
Laar kon aan de school verbonden blijven als onderwijzeres. En Sangelaar
en Zyp waren er twee. Misschien Van Lagen, de arbeider. Of Holwerda.
MaM waTS het allemaal? ny nad de stryx venoren. ny, de macntigste
boer van Eisnoven, bestuurslid van veie verenigingen, commissaris van
de Coöperatie, wetnouuer en waarnemend bargeineester, Watergraat van
het waierscnap, eigenaar van veie bunders bouw- en weiland, tot voor
kort min ox meer onbeperkt neerser in ae neme dorpsgemeenscnap. Nu
was hy verliezer tegenover een zes en twintigjarige onuerwyzeres uit de
stad Een grietje, een onbenullige hoofaacte-oeznster, een scnooijuf had
hem zonder net zelf te weten, de voet dwars gezet. Met weiwinende
medewerking van het schooinootd en zes van ae negen bestuursleden,
to toTa^i ae nacnt zat aangeiaar te peinzen «ver oe maatregelen, die
hn kon nemen tegen zyn zeS opstandige medebestuurders. Maar veel was
het met tnden veranderen en de mensen ook. Hy was op zyn hoogte-
p^t vL zynUmacht geweest. Nu ging die tanen. En dat aneen door een
schooljuf.
HOOFDSTUK XV.
Hoogeboom begreep nog diezelfde avond, dat het een pyrrhus-over-
winnmg was gewéest voor zyn vrouwelyke collega, want Sangelaar was
er^kTman niet naar om een verliespunt zonder meer te accepteren. Dit
er de worden voor het arme kind en Sangelaar kennende
xituuc öuijg 7.011 afwaenten. waaroo hll
jSouw vaS to^Tgoede lronde6n zou kunnen ontslaan. Doch de stryd-
Mst cto M tods jaren in hem gedooid was, laaide weer op dato zy de
moed en de wilskracht van het onderwyzeresje. In ieder geval had Sange-
i verlorenVan Laar werd niet ontslagen. Althans. nog
tot Dat haar een lang leven aan deze school beschoren was, betwijfelde
to ten zii TenHj hy nu niet weer terugviel in zyn oude sleur van de
toÜoDen iaren Hij had deze avond op de schoolbestuursvergadering a
feS - ietó wat Sangelaar hem zeker nooit zou vergeven - nu was hy
ook verplicht b te zeggen. De inspecteur moest van de huidige toestand
op de hoogte gebracht worden. Zijn medewerking had hy by voorbaat,
want Kleiier was ook niet bepaald een vriend van Sangelaar. En ten
tweede moest juffrouw van Laar weten, hoe de toestand van het ogenblik
was Ze was per slot van rekening iemand, die voorzichtig kon zyn als
dat 'nodig was. Ze moest voorlopig maar geen risico's nemen en er voor
zorgen, dat Sangelaar, noch een ander, ook maar op enige wijze vat op
haar kon krijgen.
sangeiaar aeeu, wat mj uhuci uc v w* - --
