’n foto voor St Nicolaas £s$o) PETROLEUM Zelfbescherming en voedselvoorraad Sport Is een politiek probleem geworden Kruiden als ag< t voor postorderbedrij v en Behaaglijk warm! ME GA TON FOTO SJAAK NOTEBOOM I Verkouden lOfl ai DAM PO Nieuwe wegen niet altijd even i Natuurlijk een oliehaard Bea heeft het pleit gewonnen I OLIEHANDEL G. P. LAMMERS man en mode gestookt met... tl Ds A. J. Kret hield lezing voor A. R. kiesvereniging F NDERDAG 16 NOV. 1961 WEEKBLAD VOOR WADDIN PAGINA 2 Wacht dan niet tot de laatste week maar laat deze NU reeds maken bij door Henk van Heeswijk DU< FEUILLETON Ook voor een leuke serie aan huis! MEER WARMTE MINDER ROET ZUINIGER Vormingswerk KV Gemeente verhoogt froudeverzekering Geen aanwinst Slecht antwoord Weinig voordelen geen V >y Telefoon 2477 Passage we I Amsterdam op een van al (Wordt vervolgd Rusland laat zijn bommen springen Boven in de atmosfeer, Alle wereldseismografen Trillen hevig, keer op keer; Dat is nu het edel streven Van de sowjet-vredebron. Maar het machtswoord dezer dagen Luidt alleen maar „megaton”. Niemand is er erg kapot van, Zo zijn wij er aan gewend, Dat de wereld door bleef draaien Ondanks alle dreigement; Bakkers bakken aan hun broodjes, Vrouwen soppen hun balkon; Weinig zijn er angstig voor de Zeven letters megaton. Ingewijden zeggen dat de Radio-activiteit Zich pas lente twee-en-zestig Over land en zee verspreidt; Dan gaat evengoed ook Rusland Lichtelijk naar de salon, Op zijn tijd meeprofiterend Van de eigen megaton. moet kun Op de vraag wat sport is, antwoorden de kerken, dat zij dit zien als een li chamelijke oefening, als een soort con ditie training in dienst van het Ko- wat moet ik daarvan zeggen? Als ik antwoord: knap, dan word je misschien jaloers. Noordeinde 70 Waddinxveen Ook layering per tankauto HOOFDSTUK 17, nr. 28. 1 liet dat klopt. De bekende brochure „Toelichting op de wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf” bevat een opgave van een „ijzeren noodvoorraad”, die deels bedoeld is voor een periode van gevaar, waarin tijdens noodgedwon gen verblijf binnenshuis normaal gebruik van kookgelegenheid en waterlei ding nog mogelijk is, deels voor nog slechtere omstandigheden. Het is name lijk wel de bedoeling dat bijzondere aandacht zal worden geschonken aan het deel van de voorraad, dat bij verblijf in de schuilplaats dienst moet doen om de voedselvoorziening in het gezien gaande te houden tijdens een noodtoe stand, waarin de gastoevoer kan zijn onderbroken, de electriciteitsvoorzie- ning uitgevallen en het drinkwater radioactief kan zijn besmet. In dergelijke omstandigheden gaat het om levensmiddelen, die zonder na dere bewerking direct voor consumptie geschikt zijn en zich door lange houdbaarheid en geschikte verpakking - die de inhoud beschermt tegen radioactieve besmetting - er bijzonder toe lenen in de noodvoorraad te wor den opgenomen. Als volgende publikatie in het raam van de voorlichting van de regering over de bescherming der bevolking, zal binnenkort een gedrukt geschrift verschijnen van het ministerie van landbouw en visserij. In het bijzonder wordt aandacht geschonken aan een minimumbasis van de voorraad - nood- biscuits - terwijl daarnaast wenken worden gegeven voor verantwoorde aan vullingen. De handel in levensmiddelen zal geleidelijk komen met artikelen in verpak kingen, juist met het oog op de voorraadvorming voor noodomstand-igheden. Door thans niet te haastig te werk te gaan, krijgt men daardoor een betere gelegenheid weloverwogen een noodvoorraad aan te leggen. Een groot voor deel is bovendien, dat door een geleidelijke aanschaffing van geschikt nood- voedsel financiële bezwaren tegen uitgaven voor dit doel zo gering mogelijk zijn. Sport als politiek probleem. Over dit onderwerp sprak vrijdagavond ds. A. J. Kret, Ned. Hervormd predikant te Leiden voor de A.R. Kiesvereniging in het Geref. verenigingsgebouw aan de Stationsstraat. Voorheen werd de sport als een vriendelijk spelletje beschouwd, zo zei- de spreker, maar dat is tegenwoordig anders. Want ook de sport speelt een rol bij de opvoeding. In kerkelijke kringen was de sport eigenlijk geen vraagstuk. De kerken hadden hun ei gen problemen en lieten de sport voor wat zij was. Tot twee jaar geleden bedroegen de subsidies vc.or de sport niet meer dan zeshonderdduizend gulden. Maar met de komst van de toto kwam hierin verandering en ook in de kerkelijke groeperingen ging de sport een steeds belangrijker plaats innemen. Het le dental van de christelijke sportvereni ging passeerde de honderdduizend en de kostenstijging hield daarmee gelij ke tred. Uiteraard was de toto voor velen een probleem, want niet alleen speelde principiële overwegingen een rol, maar ook was er de zorg om de toekomst van de voetbalsport. Eerst was men een felle tegenstander van de toto, maar later werd dat milder. Veertien dagen later kwam het dienst meisje van mevrouw Tesselaar een brief brengen bij de familie van Scha- gen. „Goeie zei Miep”, nadat ze het meisje bedankt had, tegen haar man: Jannie van de burgemeester brengt ’n brief. Zouden we uitgenodigd worden om kennis te maken? In haar zenuwachtigheid keek ze niet op het adres, maar stond op het punt de envelop stuk te scheuren. Van Schagen was echter verstandiger en pakte zonder meer de brief uit haar hand, hetgeen een optrekken van Miep’s wenkbrauwen ten gevolge had. Zeg eens, ik ben anders mans genoeg. Dat weet ik, antwoordde Piet be daard, die met één oogopslag gezien had, dat de brief niet voor hem be stemd was. Maar ik heb je behoed voor een ondoordachte daad. Lees het adres maar. Hij gaf Miep de brief terug en deze las: „Aan mejuffrouw B. van Laar, per adres familie van Schagen. Mijnheer is automobilist. Geen slee is er feller en sneller dan zijn wagen (kunt U hem zélf vragen). Dqf loopt als een trein. Geen drup peltje olie, een legendarische ligging en zitten doet-ie-zó. Maar 's morgens vroeg in de winter is het koud. Dan is mijnheer van vingertoppen tot voeten verstijfd. Dat is niet aangenaam en dat is ook niet nodig. Want al weten wij weinig van wagens, wij weten méér van het comfort voor mijnheer. Sokken voor automobi listen, tot onder de knie. En autohandschoenen, goed gevoerd. Dat is comfortabel. Comfort, dat weinig hoeft te kosten. En bij ons is het te koop FRANS VAN CAMP, Kleiweg 2-6, Gouda, Telefoon (01820) 2350 De Nederlandse middenstand, althans de kruideniers betreft, is bezig langs een nieuw pad een ander dan dat van de kruidenier in te slaan. Het wordt aangeduid met ledrgf”, iets, dat niet geheel nieuw is, doch wat de inschakeling deniers betreft, toch wel nieuwe aspecten brengt. Naar we men k de winkelier in Duitsland reeds sinds enkele jaren deze zyljjn welk lenshuis voert, doch het waren in Nederland tot nu toe enkele en die zich op dit post orderbedrijf toelegden. Geesje leunde achterover in de fau teuil en schudde haar hoofd. Ik ben helemaal niet jaloers van aard. Maar je hebt gelijk. Hij is reuze knap. Niet alleen in zijn gezicht. Ook voor zijn werk. Hoe lang zijn jullie getrouwd? infor meerde Bea. De gastvrouw bloosde en keek even naar haar bezoekster. Een maand. We zijn eigenlijk nog in de witte broodsweken. Zie je, we waren al bij na twee jaar verloofd, maar er was nergens een huis te vinden. Vader wilde er wel een bouwen, maar Jan vond het beter van niet. Ik solliciteer op het ogenblik, zei hij toen, en het is best mogelijk, dat ik een baan krijg in een heel ander deel van het land. Nou, eind februari wist Jan, dat hij een goede kans maakte om hier burgemees ter te worden. Als dat doorging, was het woningprobleem meteen opgelost. We waren al in ondertrouw en toen de officiële benoeming kwam, zijn we en kele dagen later getrouwd. We hebben een kort reisje gemaakt naar Zuid frankrijk en geweldig genoten. Ik was er nog nooit geweest. Maar we moes ten weer te gauw terug naar Holland, omdat Jan voorbereidingen moest tref fen voor hier. En nu zijn we er dan. Een geluk zeg, dat jij hier ook woont. Ren ik niet zo moederziel alleen. Het college van B. en W. van Wad dinxveen heeft aan de gemeenteraad voorgesteld de verzekering -van de gemeentegelden tegen fraude of ver duistering te verhogen tot 75.000. Deze verzekering, die reeds sedert 1938 loopt, werd in 1957 tot 60.000 verhoogd. Gezien de sterk toegeno men geld-circulatie, o.a. bij het ge meentelijk grondbedrijf en de woning bouwverenigingen wordt het wenselijk geacht het verzekerde bedrag te ver hogen. De premie voor deze verzeke ring bedraagt zes procent van het ver zekerde bedrag. Was je niet in school? Bea knikte. Ja, maar daar ben ik vijf jaar geweest. Ik wilde ook wel eens wat anders. O, het is hier wel een in teressant dorp. En de kinderen zijn schatten, als je weet, hoe je ze aanpakken. Als je ze mee hebt, je ze om je vinger winden. De heer Sangelaar is voorzitter het schoolbestuur, nietwaar? Bea’s gezicht betrok even, maar ze verder niets merken. Ja, Overigens., wat is de heer Sangelaar in Elshoven eigenlijk niet? Burgemeester, antwoordde Geesje ad rem en ze keek meteen verheerlijkt naar haar man. Bea schaterde het uit. Die Gees., nog altijd dezelfde. Maar dat is hij ook ge weest, waarnemend dan. Je zult, als burgemeester, nog wel eens met hem te maken hebben. Over een half jaar moet je me maar eens zeggen, wat je van hem denkt. De burgemeester knikte. Ik heb mijn oordeel over hem al gevormd, ant woordde hij voorzichtig. We zullen wel zien. Toen de koffie gedronken was, stond Tesselaar op. Jullie excuseren me wel, he? Ik moet nog wat werken. Me van alles een beetje op de hoogte stellen. Maak het niet te laat, adviseerde zijn vrouw, toen hij wegging, en Bea zag, hoe Geesje haar man met een ver liefde blik nakeek. Toen hij de deur achter zich gesloten had, wendde de gastvrouw zich tot Bea en vroeg: Hoe vind je hem? Bea lachte een beetje verlegen. Tja, Persoonlijk. Zeg, die brief is voor de juf. Van Schagen knikte. Inderdaad. Maar goed, dat je hem niet opgemaakt hebt. Miep bleef naar het adres kijken, draaide de brief een keer om en hield hem toen voor het licht. Wat zou er in staan? Van Schagen keek zijn vrouw even aan en haalde zijn schouders op. Hoe kan ik dat nu weten? En het interes seert me. ook niet. Miep keek nog steeds naar de brief, die ze in haar hand hield. Gek, wat moet de burgemeester nu met haar? Snap jij dat? Och, wat kan het ons schelen. Een half uur later kwam Bea thuis. Reeds in de keuken zei Miep tot haar: „Er is een brief voor u, van de bur gemeester.” Bea keek even verrast op. O, zei ze Meer niet. In de kamer zag ze de brief op het dressoir liggen. Ze groette haar collega, pakte de brief en ging er mee naar boven. Miep in nog grotere nieuwsgierigheid in de deuropening van de keuken, achter latend. ’s Avonds toen men aan de maaltijd zat, vroeg de vrouw: „Belangrijk nieuws van de burgemeester? Bea keek haar even aan en snapte on middellijk, dat mevrouw van Schagen brandde van nieuwsgierigheid. Ze deed heelonver schillig, toen ze antwoord de: „O, niets bijzonders. Of ik zin heb om vanavond een poosje te komen buurten. Miep liet haar mes vallen en keek de onderwijzeres met grote ogen van ver bazing aan. En dat noemt ze niets bij zonders.. Of je zin hebt.. Mens, dat kun je niet weigeren.... Och, ik zal wel eens zien, antwoordde Bea nonchalant. Maar inwendig ge noot ze van de reactie. Even later leek het haar toch beter om de situatie te verklaren. Beter dan dat Miep het van anderen zou horen. „Geesje en ik - Geesje is de vrouw van de burgemeester - zijn oude ken nissen. We hebben op school in de zelfde klas gezeten. We zijn een poosje vriendinnen geweest. Goeie zeg, antwoordde Miep, dat is dan ook toevallig, dat ze net hier te recht komt? Is het een aardig mens? Bea lachte een beetje. Ik heb haar al ruim negen jaar niet meer gezien. Ik ben toen naar de Kweekschool gegaan en zij naar de HBS. Toen zijn we el kaar min of meer kwijtgeraakt. Nou, ik ging er maar heen, als ik u was, adviseerde Van Schagen. Je kunt nooit weten, hoe zulke relaties je nog En nu de postorder-concurrentie. Want een concurrentie betekent het. Wanneer de kruidenier zijn klant een stel folders in de hand gaat drukken van een grote firma of fabrikant die bijvoorbeeld ameublementen, kachels, t.v. toestellen of wat dan ook ver koopt, dan werkt hij bewust mee z’n plaatselijke mede-middenstander klan dizie te ontnemen. We stellen, dat het postorderbedrijf het de plaatselijke middenstand, juist in de kleinere plaatsen, nog moeilijker maakt. En om deze reden kunnen we ge noemd bedrijf nog allerminst toejui chen, noch een aanwinst voor mid denstand of publiek noemen. Dit dus wat de algemene middenstands kant van dit bedrijf betreft. ;lke vooral de branches die de categorie van dagelijkse Aoeften vallen, voor zware tellen. we echter gelukkig aan it onze middenstand zich kr.ichtig weert en iedere toets van critiek kan doorstaan. Het is ook door de activiteit van on ze rnidd nstanders, dat men in al on ze ;em« 1 telkens weer vernieu- wingen n „itbreidingen ziet, hetgeen niet zo; r ,en teken is van de rijk dom d« betrokken middenstander als v ;1 de inspanning om te „blij ven”. ninkrijk Gods. De sport is een deel van het vormingswerk en kan wor den gezien als een correctie op me nige eenzijdigheid in het leven. De sport mag volgens ds. Kret niet wor den vergeten, maar moet worden op genomen in het politiek denken. Voor al nu de verhouding tussen arbeid en vrije tijd anders gaat worden. De sportbeoefening bewaart velen voor ’n afglijden en maakt hen tot evenwich tige mensen. Volgens spreker is er thans een enorme achterstand. Deze kan uiteraard niet op korte termijn worden ingelopen. De subsidie van het Rijk voor de sport bedraagt thans 1,5 miljoen. De komst van de toto heeft dit alles in een actueel daglicht ge plaatst. Het voorstander zijn van de invoering van de toto wil nog niet zeggen, dat men de toto voor zichzelf aanvaart zo zeide ds. Kret. Onder de huidige om standigheden hebben de christelijke sportverenigingen het moeilijk. Ook heeft men gebrek aan voldoende ka der. Spreker was echter van mening, dat de sport nooit aan andere mag worden overgelaten en dat in dit op zicht ook de overheid een taak heeft. Na de zeer uitvoerige uiteenzetting van ds. Kret was er een levendige discus sie o.m. over de vraag of sport ver vlakking tot gevolg heeft en over een ruime voorlichting van de zijde van de A.R. inzake deze onderwerpen. De avond werd besloten door de verto ning van een film van de Chr. Korf- balbond. eens te pas kunnen komen. Wij hebben tenminste zulke goeie re laties nooit gehad, zei Miep, kneep haar lippen op elkaar en keek haar man veelbetekenend aan. Inderdaad, antwoordde Bea Piet, zon der op de insinuatie van Miep in te gaan, je kunt nooit weten. Vooral in Elshoven. Om acht uur was Bea in de burge- meesterswoning en de begroeting was allerhartelijkst. De burgemeester zei, toen hij haar hand drukte: zeg hier maar gewoon Jan, hoor. Een oude schoolvriendin van mijn vrouw niet waar? En ik heet Bea, antwoordde ze. Maar dat wist u natuurlijk al van uw vrouw. Geesje Tesselaar was een en al be weeglijkheid. Leuk dorp hier. Ik ben er al mee verzoend, zo ver van m’n ouwetjes vandaan te zijn. En zulke aardige mensen in Elshoven. O, ik vind het fijn, dat Jan hier benoemd werd. Zeg, wat moet je hebben? Eerst maar koffie? Ik heb ook lekkere gebakjes. Of moet je soms aan je lijn denken? Bea schoot in een lach. Aan die lijn van mij is toch niets te bederven. En het overtollige vet loop ik er in de school wel af. Ik heb twee klassen te gelijk. „Hoe lijkt het jou hier?” informeerde Geesje. Gaat wel. Je zult de Elshovenaren nog wel eens van een andere kant leren kennen, misschien. Nu ja, jij bent de vrouw van de burgemeester, dus zo ongeveer „the first lay”. Maar ik, arm zalige dorpsschooljuf Feit is, dat de talrijke „Besluiten” en „Verordeningen” in ons land veel aan banden legt. Moét leggen, om geen chaotische toe standen te doen ontstaan, al haasten we ons hieraan toe te voegen, dat dit allerminst chaotische toestanden heeft voorkomen en misschien zelfs bevor derd. Want niemand zal ontkennen, dat b.v. lerlei gunsten zijn verleend, het de ge reglementeerde middenstand niet moei lijk maakt. Dat er een toenemende ten- denz bestaat om middels „zelfbedie- ningszaken” en kleine warenhuizen al lerlei angels en klemmen voor de plaatselijke middenstand te leggen, valt evenmin te ontkomen. Doch de vraag is maar of, indien mid dels al die „Besluiten” en „Verorde ningen” niet nog enigermate regelend werd opgetreden, de chaos volkomen zou worden. De handelaar in levensmiddelen mag sinds enige tijd door de gewijzigde Vestigingsbesluiten dan ook sigaren, sigaretten, verpakte aardappelen, groenten en fruit verkopen, doch het hek is nog niet van de dam. Het postorderbedrijf pretendeert nu ’n antwoord te zijn op het warenhuis, dat van alles en nog wat binnen zijn mu ren bevat. Is dat echter wel een antwoord en is iemand ermee gebaat? De vraag stellen is haar beantwoor den, natuurlijk wordt er iemand mee gebaat. Al zou het alleen maar de centrale or ganisatie en mogelijk ook de postor- derkruidenier zijn. Waarmee het systeem nog allerminst is goed gepraat. Eerstens, omdat daarmee nog niet vaststaat dat er een algemeen publiek belang mee gediend wordt en meer geschaad, dan anderen er tweedens over de kwestie, of er geen andere be langen geschaad worden. In onze gemeente hebben we een middenstand, die - laten we het eer lijk bekennen - het heus niet zo ge makkelijk heeft. De nabijheid van de grote steden: het Van de zijde van het publiek kunnen we evenmin voordelen zien. Men kan zeggen dat aan de hand van folders etc. etc. men rustig thuis de zaak kan overleggen om pas dan te gaan kijken en tot aankoop te beslui ten er is o.i. toch niets beters dan aan de hand van het artikel zelf zijn keus te bepalen. Maar goed, dit kan eventueel aan de vrijheid van het publiek worden over gelaten. Een andere kwestie is, dat een winke lier verstand zal hebben - moet heb ben - van de soorten en kwaliteiten suiker, thee en koffie, doch hij be zwaarlijk vakkundig over meubilair, kachels, t.v. toestellen en wat al niet meer kan adviseren. En om het duidelijk te zeggen, aller minst de fabrikant kan toetsen op diens artikel, -zoals de middenstand- vakman moet en ook zal doen. We menen om al deze redenen, dat het nieuwe pad hetwelk de kruidenier middels NGV wordt gewezen, voor ’t middenstandsbestel geen aanwinst is, al willen we niet ontkennen dat de winkelier er een aantrekkelijk zijlijn- tje aan zou kunnen krijgen. We hebben omtrent dit alles ruggespraak gehad met onze midden standers, hadden daaraan op dit mo ment ook nog geen behoefte, omdat we als „buitenstaander” enkele op merkingen wilden maken, waartoe ’t schrijven van gemelde Organisatie ons aanleiding gaf. We zijn ons bewust van de problemen welke de grote magazijnen enz. in sommige gevallen voor de midden stand opwerpen, doch vrezen dat met het Postorderbedrijf de winkeliers be zig zullen zijn in eikaars vlees te snijden. En een bloedende middenstand brengt ook pijn voor het publiek. Met dit postordersysteem lijkt ons voor de middenstand de duivel uitwerpen met Beëlzabul. „Wie niet slim is, die moet sterk zijn” Is de nieuwste politiek, Nog maar weinig indruk makend Bij het grotere publiek; Alles loopt nog net als gister, Nog geen broodje op de bon, Wat zegt ons als leek dan vijftig Of zelfs honderd megaton. Jaap Mijderwijk. De vraag is nu maar, of dit nieuwe vervoer zijn al twee fac- pad voor de kruidenier is toe te jui- J chen, of raakt hij er door van het pad af. Zo op het eerste gezicht z a we geneigd tot dit laatste te copul deren. De „Commerciële Organ: u- o. NGV” te Bilthoven dat zich o organisatie van dit postord; jf voor de kruideniers bezig b ons een uitvoerig schrijver. waarin de voordelen ervan uiteen worden gezet Er is een fraaie katalogus in ylruk, waarin enige honderdr artikel - zjjn ondergebracht. In de beginfase issnet assortiment nog enigermate beperkt, maar reeds bij de verschijning van de nieuwe katalogus,- begin 1962, vindt er een uitbreiding plaats tot circa 2000 artikelen. Aangeboden worden verschillende huishoudelijke artikelen, serviezen, glasstellen, alle mogelijke electrische apparaten tot wasmachines, koelkas ten, centrifuges toe, pas-aan-meubelen, textiel, keukenuitzetten, speelgoederen, lederwaren, horloges, etc. Voorlopig laat de wet niet toe, dat in dit hele spel de „NGV”-kruidenier een andere status krijgt dan die van agent. Hij mag dus nimmer artikelen verko pen en afleveren. Wel mag hij artikelen uit de katalogus in zijn winkel tentoonstellen. Verko pen mag hij alleen per bestelkaart. Tot zover het schrijven van „NGV” aan de waarheid waarvan - afgezien dan van de propagandistische inslag welke uiteraard hieraan ten grondslag ligt - we allerminst twijfelen. Slechts willen we de vraag bezien, of het betreden van dit pad voor de mid denstand als geheel wenselijk, zelfs mogelijk is.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1961 | | pagina 2