Weekblad Pnzzelcompetitie no. 3
1
Puzzel
w
Elsevier’s weekblad
F
I;
prijzen
Waddinxveen
en
de automatische .'stuurman
ïioMb. Ue/duuijfc
Opinie-onderzoek
over busvervoer
k a p p i e
r -
Weekblad voor
I
Uitslag eerste
opgave (30 sept.)
puzzel
KRAIJESTEIJN
Weekblad voor Waddinxveen - 14 oktober 1965
Pagina 2
W
M
20 jaar geleden:
PLAK DIT STROOKJE op BLANCO ZIJDE BRIEFKAART
vaderi
Oplossing
Oplossing
moeders
Oplossing
zoons
Oplossing
dochters
Hoogste punten
abonnees Weekblad
I
A
(Voor élke ingevulde oplossing aan ommezijde
briefkaart 1 postzegel van 25 cent bijplakken
naast de postzegel van 10 cent (binnenland).
Adresseer aan: Pers-Puzzelcompetitie, postbus 35, Utrecht
voor r W i e 1 e n
TfT
zei hij. „Het schijnt, dat behalve
29
MARGUERITE LEES
Mevrouw M. van Eijk, Wethouder
Venteweg 81 te Gouda ontving van
de jury voor haar bijzonder originele
inzending met deur en sleutel en
openschuivende goede oplossing vier
extra punten en behaalde daardoor
in de eerste ronde reeds 9 punten. Zij
ontvangt van ons als aanmoediging
een boekenbon van 1,50.
Het gezin E. G. Stoové, Prins Bern-
hardlaan 28, Waddinxveen, dat vier
goede oplossingen instuurde (ieder
gezinslid één) behaalde daarmede als
gezin reeds 20 punten.
De familie I. N. de Wit, Kielkade 4,
Waddinxveen, van wie drie gezinsle
den een goede oplossing instuurden,
behaalde als gezin 15 punten.
De uitslag van vorige week publi
ceren wij volgende week.
Onderwerp:
„Is Christus ere-voorzitter
of hoofd van Zijn Kerk”
De Meester kwam juist op tijd
aan dek om te zien, dat de Maat
in een erg moderne auto werd ge-
Streekcomité „In de Rechte
Straat” Seen: Lazaruskade 53
te Gouda.
c
1
1
1
1
DINSDAG
26 OKTOBER 1965
(aanvang 20.00 uur)
in Ned. Hervormde Kerk
herdenking
kerkhervorming
Openingswoord:
Ds. J. R. CUPERUS
(Ned. Herv. pred. te W’veen)
Spreker:
Ds. H. J. HEGGER
(ex-priester R.K. kerk)
pred.-direkteur Stichting
„In de Rechte Straat"
Zang:
(evangelische liederen)
ENRIQUE GARCIA
(Spaans ex-prieser R.K. kerk)
Sluitingswoord:
Ds. J. SNOEY
(Geref. pred. te Waddinxveen)
g
k
I
f
n
L
v
F
t
t
r
t
c
f
I
d<
m
ai
v:
st
in
a<
w
n
ei
te
O'
II
ir
u
w
ti
G
g
T
k
k
t<
t<
h
„l
si
I
IN BONTE verscheidenheid schotelen wij u elk soort puzzel voor, teneinde
uit te maken, wie DE BESTE puzzelaar van Nederland is. Maar ook al zoudt
u het niet om het kampioenschap doen, zendt toch een briefkaart in voor
het goede doel: de blinden te helpen aan een geleidehond. U hebt even veel
kansen als andere abonnees IN DE PRIJZEN te vallen, al was het maar door
het vergaren van extra puntjes door een originele vorm. De EXTRA punten
worden n.l. door de jury van puzzelontwerpers toegekend zonder rekening
te houden met een goed of foutief antwoord! Zo kunnen ook degenen die
eens de plank misslaan, in de landelijke competitie bljjven meedoen.
VANDAAG stellen wij u vijf muzikanten voor. Zij zijn zo gewend aan hun
muziekinstrument,* dat zij helemaal in die houding zijn blijven staan toen
wij hen zonder teken van hun waardigheid uittekenden. Voor iemand die
even past en meet, moet het een koud kunstje zijn iedereen zijn eigen instru
ment weer in handen te geven.
Vul op het bijgevoegde strookje even in letter en nummer van de bij
elkaar horende afbeeldingen (dus bijv, vader: Al, B2 enz. en moeder: Bl, A2
enz.), knip het formuliertje VOLLEDIG uit mét codeletter en plak dat op uw
briefkaart (of desgewenst meer briefkaarten) met het gezinshoofd of abonnee
van onze krant als afzender. Wie dat goed doet kan VIER PUNTEN boeken.
Vergeet niet PER OPLOSSING 25 cent extra port bij te plakken. Laat
daarom ieder gezinslid meewerken en elke deelnemer zijn steentje bijdragen
om de kostbare opleiding van blindegeleidehonden te kunnen laten betalen.
„Is het beslist nodig, dat u zo op Armitage zit te
vitten?” vroeg Gracia.
„De directrice zal in de toekomst geen reden hebben
tot klachten over nonchalance in de afdeling,” zei zus
ter Mawte en haar mond sloot zich als een muizenval.
„Dat ben ik met u eens,” zei zuster Gracia van harte.
„Ik ben er erg voor, alle zwarte aantekeningen, die we
verdiend hebben, uit te vegen. Als de meisjes in de toe
komst geen behoorlijk werk leveren, moet u ze naar
mij toesturen, dan zal ik zelf standjes uitdelen.”
Het werd rustig gezegd, maar het was een order en
Olive Mawte wist, dat zij aan het korste eind getrok
ken had.
Jim Sanders, was echter helemaal niet kalm, toen
Lucy hem vertelde van de domme vervolging van de
stafzuster. Hij zag bloed. Zij waren naar het huis van
Patsy gegaan om de vermoeide en hardwerkende moe-
WADDINXVEEN Onder auspi
ciën van de Koninklijke Nederlandse
Vereniging van Transport-Onderne-
mingen (KNVTO) zal binnenkort een
opinie-onderzoek worden gehouden
over het interlokale busvervoer. Deze
enquête zal worden uitgevoerd door
de Nederlandse Stichting voor de
Statistiek. Het onderzoek wordt ver
richt voor vijf Noord- en Zuid-Hol-
landse autobusondernemingen, waar
onder de n.v. Citosa.
Van een groot aantal reizigers zal
een oordeel over het busvervoer wor
den gevraagd terwijl ook enkele hon
derden niet-reizigers hun mening ten
beste zullen geven. Enige tijd geleden
hield de Nederlandse Stichting voor
de Statistiek een dergelijk onder
zoek in de drie grote steden.
Men hoopt uit de enquête een be
paalde mening van het publiek ten
opzichte van het streekvervoer te
kunnen distilleren om het toekomstig
beleid van de autobusondernemingen
zoveel mogelijk aan de wensen van
de consument aan te kunnen passen.
„Ik zou die zuster Mawte wel eens een flinke schop
willen geven,” zei Jim vol woede. Hij had een grote
zware voet, en Lucy, die bijna moest hollen om hem
bij te houden, genoot een ogenblik van de gedachte, dat
die voet op zuster Mawte neer zou komen, alsof zij een
duizendpoot was. „Er is maar één oplossing; je moet
weg uit het ziekenhuis,” decreteerde Jim.
Lucy snakte naar adem: „Ik heb het vaak genoeg ge
wild; maar het kan niet - nu niet. Begrijp je niet, Jim,
dat het verraad aan zuster Gracia is. Trouwens, ze
zouden thuis erg teleurgesteld zijn, als ik miin oplei
ding niet afmaakte.”
„Ik kan de gedachte niet verdragen, dat je blijft en
ongelukkig bent. De directrice is toch genoodzaakt je
te laten gaan, als je dat wilt
„Alleen als ik een ’goede en voldoende reden’ heb,”
zei Lucy twijfelend.
„Een huwelijk wordt toch als een goede en voldoende
reden beschouwd, zou ik denken?”
Lucy bleef stilstaan.
„Jim Sanders, vraag je me ten huwelijk?” vroeg zij
met een vreemd stemmetje.
Jim werd rood. „Het viel me uit de mond. Ik - ik
bedoelde niet...”
Lucy zei waardig: „Als het je alleen maar ontviel,
dan zal ik je er niet aan houden.”
Jim barstte in lachen uit en nam haar in een beren-
omhelzing, midden op straat.
„En als je je „Ja” laat ontvallen, dan zal ik je er
altijd aan houden!”
De rest van de weg naar het ziekenhuis liepen zij in
roze wolken gehuld.
„Je weet niet hoe je boft, jonge dame,” zei de chirurg
op verwijtende en vaderlijke toon, toen Martine zich
beklaagde over haar langzaam herstel. Allen zeiden het
- de zuster van de afdeling, die gekke kleine papegaai
en, de leerlingen, de talrijke bezoekers - vooral haar
ouders. Zij had zo vaak moeten horen, dat zij geboft
had, dat zij wilde gillen, als zij het woord hoorde.
Het was waar, dat haar mond genezen was en zij had
leren praten en eten - voorzichtig - met de zilveren
staaf in haar kaak (Zij hadden haar beloofd, dat deze
er later uitgehaald zou worden, maar dat was weer iets
om bang voor te zijn) en zij was nu in staat op te zitten
in haar kamer en zelfs op het mooie terras te wandelen,
dat langs dit blok van het ziekenhuis liep.
Maar er was een wonde, die niet wilde helen. David,
die zo gek op haar was geweest, ontglipte haar en zij
haatte zichzelf, omdat zij hem met een leugen vasthield.
duwd. „Heee!” riep hij, „waar ga
je heen?!” „Naar professor Notter-
krakr!” kon de Maat nog net roe
pen. Toen sloeg het portier van de
auto dicht. Hoofdschuddend keek
de Meester de wegrijdende auto
na. „Iedereen is gek geworden in
Lutjewier,” mompelde hij.
I. ƒ500,- èn het landelijk kam
pioenschap voor degene die in
totaal het hoogste aantal punten
verwerft uit ALLE opgaven.
2 t/m 10. In volgorde van het
aantal punten keuze uit een draag
baar radiotoestel, div. luxueuze
serviezen, Delftsblauwe vazen, een
dameshorloge, een herenhorloge
en een fondu-pan.
II. Onze speciale rayonprqs, be
staande uit ƒ50,- (in waardebon
nen) voor de beste puzzelaar(ster)
onder onze lezers.
Zij kon zich heel goed herinneren hoe het ongeluk
gebeurd was. Zij was ’aangeschoten’ geweest en zij had
het stuur vastgegrepen, zodat de auto over de gladde
weg geslipt was naar de muur en de greppel erachter.
Maar zolang zij deed, of zij vergeten was, wat er ge
beurd was, voelde David zich geroepen de schuld op
zich te nemen. Op dit punt - hoewel hij in zoveel an
dere dingen een vreemde voor haar was - wist zij pre
cies wat hij dacht. Hij was vreselijk edel en zij was er
innerlijk woedend over. Als hij de kwestie maar uit
praatte, met een krakende ruzie, gevolgd door een
hartstochtelijke verzoening... Maar dat was niet de
manier van doen van David. Zij had nooit gezien, dat
hij aan zijn emoties toegaf sinds de avond in de flat
van haar ouders, toen zij zich verloofden; en als zij de
feiten eerlijk onder ogen zag, moest zij toegeven, dat
zij hem overrompeld had en hem overhaast tot een
huwelijksaanzoek gedreven. Maar er waren veel dingen,
die Martine niet eerlijk onder ogen kon zien.
Er wachtte haar een nieuwe beproeving. Zij moest
naar Londen voor een zeer moeilijke operatie van de
lidtekens op haar gezicht door een beroemde plastische
chirurg. Een ervan begon op haar wang en liep bijna
tot aan het oog, een andere van haar neus tot haar
mond. De botsing met de stenen muur was vreselijk
geweest en glas, zelfs glas, dat ’niet kon splinteren’ was
iets verschrikkelijks. Er waren ogenblikken, waarop zij
besefte, dat David net zo verminkt had kunnen zijn of
zelfs dood. Als zij heimelijk wroeging had, zwoer zij
plechtig, dat zij het goed zou maken, als zij eenmaal
getrouwd waren. Zij zou Pappie een nieuwe Jaguar
sportwagen af zetten voor David; zij zouden een tocht
naar West-Indië maken als huwelijksreis, daarna de
paasdagen in Parijs doorbrengen, zoals David had ge
droomd. En als hij weer aan het werk ging, dan zou
dat zijn in zijn eigen kliniek, terwijl Lucas J. maar al
te graag de rekeningen zou betalen...
De moeilijkheid was, dat hij, verre van bereid te zijn
drie maanden verlof te nemen, zoals zij gebiedend voor
stelde, zelfs geen week wilde nemen om met haar in
Londen te zijn gedurende en na haar plastische operatie.
Hij praatte een hoop onzin over een epidemie in het
kinderblok en dat hij het niet kon verantwoorden ver
lof te nemen, als hij nog verschillende patiënten in een
kritiek stadium had.
Martine huilde, zoals gewoonlijk. Zij noemde hem
harteloos en zelfzuchtig en herinnerde eraan, zoals zij
vaak deed, dat een specialist zijn jonge assistenten en
de hoofdzuster maar moest laten stuntelen.
Vrijdag 19 oktober 1945:
Blijkens de heden gehouden
kandidaatstelling ter verkie
zing van leden van de nood-
gemeenteraad zullen in de
nieuwe raad zitting nemen:
voor de Nederlands Hervormde
Kiesvereniging: W. Buitelaar,
H. Jansen, A. Noorlander jr. en
T. de Waardt; voor de Sociaal
Democratische Arbeiders Partij
H. van Egdom, S. Pille en M.
Schouten; voor de Christelijk
Historische Unie: A. Oudijk en
A. Vis jr.; voor de Rooms-Ka-
tholieke Staats Partij; S. C. J.
van Tol en C. J. de Vos; voor
de zogenaamde Vrije Groep:
Mevrouw F. T. van derTorren-
Veendorp en G. J. Wormmees
ter. Uit de oude gemeenteraad
keren dus slechts terug de he
ren A. Vis, W. Buitelaar, M.
Schouten en S. Pille.
12 t/m 25. Voorts loven wij ter
aanmoediging elke week een L.P.-
grammofoonplaat uit voor de in
zender die het HOOGSTE aantal
EXTRA punten verwerft voor een
enkele oplossing van de opgave
voor die week, alsmede enkele
kleinere prijzen.
VOORWAARDEN VOOR DEELNEMING
PUZZELCOMPETITIE NEDERLAND
1. Alleen abonnees en leden van hun gezin mogen meedingen
naar de prijzen en de titel „beste puzzelaar(ster) van Nederland”.
2. Elk meedingend gezinslid is per inzending 25 cent inleggeld
verschuldigd.
3. Het volledig uitgeknipte diagram of invulstrookje met code
letters en oplossing moet op een blanco briefkaart worden geplakt,
te adresseren aan Perspuzzelcompetitie, postbus 35 te Utrecht.
4. Onduidelijke invulling of veranderingen maken een inzending
ongeldig.
5. Oplossingen die na a.s. woensdag 19 uur n.m. in bezit van de
centrale jury komen, dingen die week niet meer mee in de punten
telling.
6. Op elke briefkaart moet het verschuldigde porto (10 cent voor
binnenland) en het extra porto van 25 cent per oplossing rechts
boven aan de adreszijde worden geplakt. Inzendingen die eventueel
niet door de PTT zijn af gestempeld, zijn ongeldig.
7. Voor elke goede inzending verwerft de deelnemer een aantal
punten, in verhouding tot de zwaarte van de opgave. Extra punten
kunnen worden gegeven voor opvallende of originele oplossingen.
Winnaars zijn degenen die in deze competitie het hoogste aantal
punten in totaal verwerven.
8. Wij dragen geen verantwoordelijkheid voor zoekraken, bescha
diging of vertraging.
9. Een deskundige jury van Nederlandse puzzelontwerpers beslist
over geldigheid en waardering der inzendingen. Over opgaven, op
lossingen en toekenning der punten is geen correspondentie mogelijk.
10. Door inzending verklaart men zich akkoord met deze voor
waarden en met de beslissingen van de jury.
Even later kwam Kappie aan
boord terug. Hij had de brutale
man op de kade eens flink de
waarheid gezegd en mopperde nu
nog een beetje na. „Het is me ja
wat met die Ducata-prijs, jong,”
Vanavond, toen zij hem dit verweet, liep David de
kamer uit met zo’n wit vertrokken gezicht, dat zij mis
selijk werd van angst. Was zij ditmaal te ver gegaan?
Die avond, toen zij om half negen vrij was, ging zus
ter Gracia naar de afdeling van dr. Phillips. Mack had
haar telefonisch medegedeeld, dat de verbrande baby
morgen naar het kinderblok moest worden overge
bracht en zij wilde verschillende punten over de ver
zorging van dit kind met hem bespreken. Op weg naar
buiten gaf zij zich over aan haar vreugde, dat zij door
de ruiten van het hokje van Richard zou kunnen kijken.
De lichten van de zaal waren gedempt. Richard sliep
niet, maar hij was rustig en slaperig. Zijn kleine ge
zichtje begon zo te stralen toen hij naar haar keek, dat
haar hart bijna brak. Zij was er niet zeker van, dat hij
haar in haar uniform herkende. Of had hij het idee, dat
elke glimlachende verpleegster „net als mammie” was?
„Dat is een flink ventje,” zei Mack’s stem naast haar.
„We zullen hem missen. Dr. Halcott en mijn chef heb
ben het vandaag besproken en zij zijn van plan - ten
minste dr. Halcott - hem regelrecht naar het herstel
lingsoord aan zee te zenden. Ik zal morgen contact op
nemen met mevrouw Medway.”
Gracia was direct ten prooi aan allerlei gedachten.
Dr. Halcott had haar gevraagd erover na te denken, of
zij Richard onder haar eigen hoede wilde hebben, tot
dat hij helemaal aan de genezende hand was; nu had
hij zelf een beslissing genomen, buiten haar om!
Zij ging haastig weg, verscheurd door woede, opstan
digheid en verdriet. Als de ambulance kwam om haar
Richard weg te brengen naar het herstellingsoord, zou
zij hem voor altijd verliezen. De proeftijd van drie maan
den voor de adoptie van kracht werd, zou verstrijken,
als hij nog daar was. Zij kon het niet verdragen, zij kon
hem niet laten gaan. En hoe kon zij het David verge
ven, dat hij een beslissing genomen had zonder haar
nog eens te raadplegen - wetende hoe de zaken erbij
stonden?
De nacht was helder en koud, terwijl de sterren ver
weg schitterden en er 'was vorst in de wind, die haar
gezicht geselde en luidruchtig aan haar mantel trok,
toen zij de kortste weg nam over het grasveld naar het
zusterhuis. Zij moest er met gebogen hoofd tegenop
worstelen. Zij liep regelrecht in David’s armen.
Zij stamelde hijgend een verontschuldiging, vóór zij
zag wie het was. In het bleke licht van de sterren zag
zijn gezicht er wit en weggetrokken uit. Het was geen
toevallige ontmoeting; hij was gekomen om haar te
zoeken. (wordt vervolgd)
Ter ere van het vijftienjarig
bestaan van de landelijke rij-
vereniging „De Gouweruiters”
is het bestuur voornemens op
13 en 15 november aanstaande
een tweetal feestavonden te
beleggen in het rooms-katho-
liek verenigingsgebouw. Op de
ze avonden zal het toneelgezel
schap „De Korenschoof” uit
Utrecht opvoeren het toneel-
een
blijspel in drie bedrijven van
Cissy van Marxveld. De be
doelde vereniging heeft een
goede staat van dienst en is in
die vijftien jaren uitgegroeid
tot 53 werkende leden en 112
donateurs. Verscheidene con
coursen hippique werden door
de vereniging of in samenwer
king met andere gehouden. Die
bloei van ’De Gouweruiters’ is
niet in het minst te danken
aan de onvermoeibare werk
kracht van de ijverige secreta
ris, de heer G. J. van der Horst.
4. „Kom,” zei Knokemeyer, ter
wijl hij de Maat met vaste hand
bij de arm greep en hem mee
voerde, „de professor wacht op
ons.”
„Maar wat willen jullie van me?”
riep de Maat onzeker;
„De professor wil even een echte
stuurman zien,” was ’t antwoord,”
als je meegaat zijn die honderd
gulden voor jou.”
der toestemming te vragen het kleine meisje mee te
nemen naar buiten in de auto van Jim’s vriend, toen
Lucy haar vrije dag ifed. Het huis leek vol natte was
en kibbelende kinderen. Jim zei, dat hij het gehele ge
zin wel mee zou willen nemen, maar dan had hij iets
nodig tussen de kleine A-30 van zijn vriend en zijn
zware vrachtauto. „We zullen op een mooie dag met
een Jan Plezier gaan!”
„God zegene je,” zei Patsy’s moeder; daarna, omdat
zij niet wilde laten merken, hoe geroerd zij was door
zijn vriendelijkheid, gaf zij de kinderen een heftig
standje, omdat zij zo’n lawaai maakten en begon de
kleren in de wastobbe te wassen.
Toen zij het huis verlieten, vertelde Lucy hem over
de gang van zaken op de afdeling.
BRUGWEG
(wordt vervolgd)
Z.C1 1J.J.J. jjJLXCL ö'—lUJllLj Udl MCllCUVC
scheepsbouwer Geldjeslijmer ook
een zekere professor Notterkrakr
met een uitvinding bezig is, waar
mee hij die prijs hoopt te winnen.
En nu zijn ze zo wantrouwend,
dat een fatsoenlijk mens niet meer i
rustig over de kade kan lopen. Ik
ben blij, dat IK niets met dat ge-
doe te maken heb. Maar, tussen
twee haakjes, waar is de Maat
„De Maat?” herhaalde de Mees
ter, „die is op weg naar professor
Notterkrakr
„GEEN verschillen” schreef een
mevrouw uit Drachten, 3 of 5 of 7
lieten andere abonnees weten. Maar
ook de getallen 16, 33, 39, 42 en 56
stonden vermeld op de briefkaarten.
Nu zijn er in enkele kranten, door
onduidelijke druk, inderdaad wel
eens afwijkingen voorgekomen en
heeft de jury zelf nog naarstig moe
ten puzzelen of inzenders met gro
tere getallen gelijk konden hebben.
Een aantal krijgt gelijk en boekt
daarmede de uitgeloofde 5 punten.
Maar het juiste uitgangspunt van de
opgave lag bij 8 weggelaten of be
wust verkeerd getekende lijntjes, te
weten:
2 lijntjes in het niet gesloten voor
wiel; 1 in het anders gevulde glas
van het meisje; 2 lijntjes van het
weggelaten oor van de harmonika-
speler; 1 straaltje in de kaarsvlam; 1
lijn in het kerkraam en 1 ontbreken
de wenkbrauw van het jongetje met
de vlag. 8 was dus wel het minste.
Helaas bleek een aantal oplossin
gen ongeldig, b.v. door te weinig ge
plakte postzegels of wegens inzen
ding onder couvert. Het moeten brief
kaarten blijven, ander betaalt de PTT
het porto niet terug!
stuk ,,’n Zomerzotheid”,
a
a
z
d
v
V
b
