öe Chinese
Pd.peqd.dJ
mo
Ier n
Met vakantie
de automatische stuurman
en
Vor exclusieve trouwauto’s
MEDEWERKSTER
nog enkele GARAGES
Boekhandel VELDWIJK
MARKUS uw poelier
Sjecialiteit in braadkuikens
KIP CROQUETTEN
M l R K U S pluimveehandel
Firma L. W. Versluis
Openbare bekendmaking
ENORME TV-
PRIJSVERLAGING
iViL een tweede TV voor
MONTEURS
en ONGESCHOOLDEN
met belangstelling voor het autovak, die een
opleiding kunnen krijgen als onderhouds
monteur. Met vacantie-afspraken wordt
rekening gehouden.
Adverteren doet verkopen
twee hulpverkopers
voor de vrijdagavond en zaterdag.
Internation. service uniek
F*
C. KOOL
3 WAANDEN GARANTIE
TE HUUR:
2
Internationale
T rans por tonder neming
reisgidsen
foto-pockets
autokaarten
provinciekaarten
stedenkaarten
I
Gemeente Waddinxveen
minder dan weinig geld
Automobielbedrijf
Boonstoppel N.V.
Juliana van Stolberglaan 34
Waddinxveen, telefoon 2828
(erkend PJN.O.P. taxibedrijf)
J. den Haag na Horloge-
congres:
Éi a pp i e
26 mei 1966.
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART
Pagina 5
il
HEEFT U AL EEN PROEFRIT GEMAAKT?
Telef. 01828-2792
Het grote succes
Dank zij alleen tevreden klanten
NSU-PRINZ4
/BW3
ajp w
door Earl Derr Biggers
vertaald door P. Oreille
Hoofdstuk 9 - nr. 24
Dorpsstraat 72
Hoofdstuk X.
Hoogstraat 69a, Rotterdam, telefoon 134700
fj
•rasQiHosie
vraagt voor haar kantoor
(wordt vervolgd)
De burgemeester voornoemd,
C. A. VAN DER HOOFT.
LANGZAAM- EN SNELWASSERS
reeds vanaf 50,
aan de VONDELLAAN te Waddinxveen.
Te bevragen: N.V. BOUWBEDRIJF P. D. STUUR
MAN, Brugweg 119, Waddinxveen, telefoon 27 15
(8.30 tot 17.00 uur).
WIJ HEBBEN EEN GROOT
SORTIMENT IN VOORRAAD.
KEUZE UIT ALLE TYPES.
(rijp deze kans met beide handen. U zult
versteld staan - zo’n koopje hebt u nog
nooit gehaald. Ga dus onmiddellijk
naar MODERN.
voor binnen- en buitenland
I I
Automobielbedrijf
Passage 145, Waddinxveen, telefoon 2620
Door >ns grote succes op Zeminto 3 nu ook verkoop van
Vrijdgsmiddags kan uw bestelling thuisbezorgd worden.
SLACHTERIJ en POELIERDERIJ
brmweg 28, Zevenhuizen, telefoon 01803-2528
NSU PRINZ 4
P-ofiteer van deze seizoenaanbieding en ga
direct naar MODERN. U kunt daar een
uitgelezen collectie ingeruilde T.V.’s
zien voor een
bespottelijk lage prijs
\1 deze T.V.’s zijn grondig gecontroleerd
en worden verkocht met
Hay ir
DE SUBLIEME BROMMER
ZONDER WEERGA
U vindt hem bij ons plus een service
waar je „U” tegen zegt.
PUCHS van 698,— tot 1.125,—.
KERKWEG 87 WADDINXVEEN
waardigd. ”O nee?!” smaalde de
Meester, ”ik kan toch heus wel
tellen! Ér lagen drie broodjes op
mijn bord en nu zijn er nog maar
twee over!”
”Nee, je kunt NIET tellen,” bit
ste de Maat, naar het bord kij
kend, ”er ligt er nog maar één!”
De Meester keerde zich om, alsof
hij door een wesp gestoken was
en... werkelijk, dat maat had ge
lijk; er was nu nog maar één
broodje over. ’’Kijk!? gilde de
Maat plotseling en hij wees met
trillende vinger naar een afgebe
ten broodje, dat de robot in de
hand hield.
rieven onder nr. 1089-1 aan het bur. v. d. bl,
De burgemeester van Waddinxveen maakt bekend
dat vanaf 27 mei a.s. voor een ieder ter inzage ligt
een door de raad dier gemeente in zijn vergadering
van 10 mei 1966 genomen besluit waarbij is verklaard
dat een herziening van het bestemmingsplan (in
hoofdzaak) in voorbereiding is voor het gebied der
gemeente gelegen aan de oostzijde van de Gouwe.
Waddinxveen, 17 mei 1966.
vraagt voor spoedige indiensttreding:
ORANJELAAN 21 WADDINXVEEN
TELEFOON (01828) 2350
Official PEUGEOT dealer.
beeld.”
Op dat ogenblik kwam Ah Sing
de brug op. ’’Koffie en lekkele
bloodjes!” zei hij lokkend. „Fijn!”
riep de Meester, ”zet hier maar
neer!” Een poosje genoten de bei
de mannen zwijgend van de geu
rige koffie, die Ah Sing voor hen
had achtergelaten. Maar toen de
Meester de hand naar zijn brood
jes uitstrekte, verdween de tevre
den trek van zijn gelaat. ”Zeg
eens!” snauwde hij tegen de Maat,
’’waarom eet je mijn broodjes
op?! Je hebt ze toch zelf ook?!”
”Ik heb je brood niet aange
raakt!” riep de Maat veront-
IN ONS MODERN KONFEKTIE
EN TEXTIELBEDRIJF vragen wij
voor de afdeling herenkonfektie en modes
een actieve verkoper
om onze cliënten deskundig te adviseren.
Bij VERBAKEL is het prettig werken en u
verdient een goed salaris. Met eventuele
vakantieafspraken wordt rekening gehouden.
Verbakel nv. Waddinxveen
geheven. En voortdurend mompelde de vreemde stem
van de oude Chinees op het achterbankje, jammerend
over de dood van zijn vriendje Tony.
Bob had sterke zenuwen, maar hij was blij, toen de
lichten van Madden’s ranch vriendelijk begonnen te
schijnen in de verte. Ze waren op hun bestemming.
Bob liet de wagen staan op de weg en ging het hek
open doen. Er zat een takje tussen de klink, maar ein
delijk kreeg hij het hek open. Hij ging naar de wagen
terug en reed hem het erf op. Met een gevoel van ver
lichting stopte hij voor de schuur. Chan wachtte hem
op in de gloed van de koplichten.
’’Hallo, Ah Kim”, riep Bob. ”Er zit een speelkame
raad voor je achterin. Louie Wong is naar zijn woestijn
teruggekeerd.”
Hij sprong op de grond. Alles wat stil in de wagen.
”Kom, Louie”, riep hij. ”Wie zijn er.”
Hij zweeg. Een vreselijke angst greep hem aan. In
het flauwe licht zag hij, dat Louie op zijn knieën ge
gleden was, en dat zijn hoofd slap over de deur links
hing.
„Lieve help!” riep Bob.
„Wacht,” zei Charlie, „ik lantaarn halen.”
Hij ging, en Bob stond daar, strak en verslagen.
Vlug kwam Charlie, snel beraden als altijd, terug, en
deed haastig onderzoek bij het licht Bob zag een snede
in de zijde van Louie’s oude jas - een houw, met een
rand van iets nats en donkers.
”In de zijde gestoken”, zei Charlie kalm. ’’Dood - net
als Tony.”
’’Dood - wanneer?” bracht Bob uit. ”In de minuut toen
ik bij het hek uit de wagen ging. „Het is - het is on
mogelijk...”
Uit de schaduw kwam Martin Thorn, zijn bleke ge
zicht scheen wit in het half duister. ”Wat gebeurt
er?” vroeg hij. ”Is Louie daar?” Wat is er met Louie
gebeurd?”
Hij boog zich over de wagen, en de bewegende lan
taarn van Chan bescheen een ogenblik zijn rug. Over
de donkere jas liep een lange scheur - een scheur, die
veroorzaakt kon zijn door in haast over een prikkel-
draadafscheiding te klimmen.
”Dit is verschrikkelijk”, zei Thorn. ’’Wacht even, ik ga
meneer Madden halen.”
Hij liep het huis in, en Bob bleef met Charlie staan bij
bij het lijk van Louie Wong.
’’Charlie”, fluisterde de jongen hees, ”zag je die scheur
in Thorn’s jas?”
„Zeker,” antwoordde Chan. „Ik die opmerken. Wat zei
ik u vanmorgen?
Oud spreekwoord van Chinezen: Wie een tijger berijdt
kan niet afstijgen.”
Bliss van de afdeling moordzaken.
In een oogwenk was Madden bij hen, daar bij de auto
en zij voelden meer dan zij zagen, dat de reuzenge
stalte van de millionnair trilde van onderdrukte
woede. Met een vloek rukte hij de lantaarn uit Chan’s
hand, en boog zich over het levenloze lichaam achter
in de wagen. Het licht scheen flauw op zijn groot,
rood gezicht, en Bob keek met aandacht naar hem.
Daar, in die stoffige wagen, lag in bewegingloze ge
stalte van één, die Madden vele jaren trouw gediend
had. Toch was er geen spoor van medelijden of droe
fenis op het gezicht van de millionnair - alleen een
toenemende woede. Ja, bepeinsde Bob, zij, die Madden
afgeschilderd hadden als een man zonder hart, hadden
gelijk.
Madden richtte zich op, en liet de lichtschijn vallen
op het bleke gezicht van de secretaris.
”Een mooi zaakje”, snauwde hij.
”Nu, en waarom staart u mij aan?” riep Thorn en
zijn stem beefde.
”Ik zal je aanstaren, wanneer ik dat verkies - ofschoon
God weet, dat ik je dwaze gezicht beu ben...”
”Ik heb er haast genoeg van”, waarschuwde Thorn,
en de trilling in zijn stem was van woede. Een ogen
blik keken zij elkaar in de ogen, terwijl Bob er ver
baasd bij stond. Voor het eerst besefte hij, dat dit twee
tal, onder het masker van hun dagelijkse verhouding
allesbehalve bevriend was.
Plotseling draaide Madden het licht naar Chan. ’’Hier,
Ah Kim - dit was Louie Wong - de jongen, die jij ver
vangen hebt - snap je? Nu blijf jij hier op de ranch -
als ik weg ben, ook - wat denk je daarvan?”
”Ik denken, baas.”
’’Goed, jij bent het enige meevallertje sinds ik in dit
vervloekte hol ben. Breng Louie in de woonkamer -
op de rustbank. Ik zal Eldorado opbellen.”
Met grote stappen ging hij over de patio het huis in,
en na een ogenblik aarzelen namen Chan en de secre
taris het tengere lichaam van Louie op. Langzaam
volgde Bob de vreemde stoet. In de woonkamer sprak
Madden opgewekt door de telefoon. Dan hing hij de
hoorn op.
„Nu kunnen we alleen maar af wachten,” zei hij. „Er is
een soort politiebeambte in de stad - hij zal wel gauw
hier zijn, met de lijkschouwer. O, het is wat moois. Het
loopt hier vol - en ik kwam hier voor rust.”
”Ik denk, dat u wel zult willen weten, wat er gebeurd
is”, begon Bob. ”Ik heb Louie in de stad ontmoet, in
het Oase café. Meneer Holley wees me hem aan, en...”
Madden maakte een afwerende beweging. „Bewaar dat
maar voor een half garen klabak. Het is wat moois.”
(wordt vervolgd)
niet ver-
de Kraak was aanmerkelijk ver
beterd, nu men de Riffenbijter
van Geldjeslijmer gepasseerd
had. Alleen de Maat, die bij de
'automatische stuurman’ op de
brug stond, keek nog bedrukt.
„Wat heb je?” vroeg de Meester,
die eens op de brug kwam kij
ken, ”is er iets met je gebeurd?”
”Met mij niet,” antwoordde de
Maat, ’’maar met de robot. Hij
heeft gesproken: hij zei ’’Sorry”,
toen hij tegen mijn been schopte
en dat is niet gewoon!” ’’Onzin!”
riep de Meester, ’’machines pra
ten niet!” ”Dat zei Kappie ook,”
bromde de Maat bitter, "maar
TT WEEK EERST VERTROUWEN en verkoop pas
IX. daarna een horloge. Zo denkt OMEGA er over.
En om dat principe in de praktijk te kunnen waar
maken zorgt deze Zwitserse horlogefabriek er ook
voor, dat de OMEGA-dealers, waar ook ter wereld,
zelf in eerste instantie het volste vertrouwen hebben
in het merk dat ze vertegenwoordigen.
Geregelde contacten met de dealers zijn daarvoor
noodzakelijk. Onlangs waren de Nederlandse dealers
weer aan de beurt. Onder hen, die per vliegtuig naar
Zwitserland reisden was ook de Waddinxveense hor-
loger de heer den Haag van de Kerkweg.
„De verkoop van OMEGA horloges in Nederland
neemt enorm toe,” vertelde de heer Den Haag., „Het
is niet alleen een werkelijk kwaliteitshorloge, maar
bovendien is het de internationale service organisatie
die achter dit merk staat.
Een nog verdere verbetering van die service was een
van de onderwerpen van het congres in Geneve. Het
is toch wel uniek te noemen, dat de OMEGA service-
organisatie inderdaad internationaal is. Een in Wad
dinxveen gekocht horloge geeft n.l. een vol jaar recht
op garantie in niet minder dan 163 landen, onge
acht of dit een defect betreft, een beschadiging door
een ongeval, verlies door brand, diefstal, o.d." aldus
de heer Den Haag.
„Zelf sta ik steeds weer versteld van de OMEGA-
produkten. Naar mijn mening is er maar één kwali-
fikatie mogelijk: uitstekend. Want de horloges van
OMEGA zijn vervaardigd uit goud, goud op staal of
uit edelstaal, dat net als goud, het leven lang mooi
blijft. De uurwerken zelf zijn een stukje precisie
werk. En dat ze goed moeten zijn blijkt wel uit het
feit, dat bij de jongste Olympische Spelen in japon
OMEGA tijdmeters werden gebruikt. De ervaringen
daar waren zo goed, dat OMEGA ook bij de ko
mende Olympische Spelen in Mexico City weer pre
sent zal zijn.”
Off. N.S.U. dealer voor Gouda e.o.
”Ik ook”, antwoordde Eden. ”Met zijn flinkheid. Ik
mag Wilbur niet afvallen. Zoals ik vanmiddag nog
zei...”
’’Laat maar”, onderbrak het meisje. ’’Wordt eens wak
ker, Will! Waar denk je over?”
Holley schrikte op. ”Ik zat te denken aan een diner
jaren geleden, in een restaourant, dat niet meer be
staat. Weg - zoals al de andere oude landpalen. Ik
vraag me weleens af, of ik nu nog op New York ge
steld zou wezen.”
Hij sprak voort over het oude Manhaften, dat hij ge
kend had. In wat Bob minder dan geen tijd leek, was
het diner geëindigd. Toen zij afrekenden met de kas
sier, merkte Bob voor het eerst een vreemdeling op,
die een sigaar stond aan te steken naast Holley. Het
was een vreemdeling, naar zijn kleding te oordelen -
een klein, geleerd uitziend mannetje, met doordringen
de ogen.
met doordringende ogen.
’’Goede avond, buurman”, zei Holley.
”Hoe gaat het u?” zei de vreemdeling.
’’Komt u ons eens bekijken?” vroeg de redacteur, en
hij dacht aan zijn volgend nummer.
”Ik kom voor de kangoeroe-rat, antwoordde de man.
”Ik hoor, dat er een plaatselijke variëteit is, met een
tot heden bekende soort.”
”O”, antwoordde Holley. ’’Bent u een van diè lui? We
krijgen ze hier allemaal - kevermensen en vlinder-
staart, die drie millimeter langer is dan die van enige
mensen, muizenmensen en schildpadmensen. Kom
eens aanlopen op het bureau van de ’’Times”, dan ma
ken we een praatje.”
”Met genoegen”, zei de natuuronderzoeker.
”Kom eens kijken”, riep Holley plotseling. Bob draai
de zich om en zag een mager, klein Chineesje - zo oud
als de woestijn, scheen het - de Oase binnen komen.
Zijn gezicht had de kleur van een geliefde meerschui
men pijp, zijn schitterende ogen leken op kralen.
’’Louie Wong”, verklaarde Holley. ”Zo, Louie, terug uit
San Francisco?”
’’Hallo, baas”, zei Louie. Mijn telug.”
Beviel het je niet, daar ginds?” drong Holley aan.
”San Francisco deugen niet”, antwoordde Louie. ’’Al
tijd legen vallen op neus. Mijn glaag hiel.”
”Ga je terug naar Madden?” vroeg Holley. Louie
knikte. ”Nu dat tref je. Meneer Eden gaat ook naar
de ranch, en je kunt meerijden.”
’’Natuurlijk”, stemde Bob toe.
’’Mijn walme thee drinken. U wachten klein kwaltiel-
tje, baas”
”We staan voor het hotel”, zei Holley. Met hun drieën
gingen zij naar buiten. Het natuuronderzoekertje sloop
achter hen heen en verdween in de nacht.
Holley en Eden spraken geen van beiden. Bij het hotel
stonden zij stil. ”Ik ga nu weg”, zei Paula. ”Ik heb
brieven te schrijven.”
”O ja”, zei Eden, ’’denk er aan - mijn hartelijke groe
ten aan Wilbur.” ”Dit zijn zakenbrieven”, antwoordde
zij streng. „Goedenavond.”
Het meisje ging naar binnen. „Dus Louie is terug,”
zei Bob. ”Dat wordt een mooie boel.”
’’Hoezo?” zei Holley. ’’Louie heeft misschien heel wat
te vertellen.”
’’Misschien. Maar hoe moet het gaan met Chan, als
Louie zich voor zijn oude baantje aanmeldt? Dan
wordt Chan er uit getrapt, en ik sta alleen op het to
neel. En ik ben eigenlijk niet erg rolvast.”
’’Daar heb ik niet over gedacht”, antwoordde de re
dacteur. ’’Maar, er is werk genoeg voor twee jongens,
als Madden er is. Hij zal ze allebei wel houden, denk
ik. En wat een kans voor Chan om Louie uit te ho
ren. Hij en ik kunnen hem vragen doen van nu aan
tot in eeuwigheid, en we komen niets te weten. Maar
Chan - dat is wat anders.”
Zij wachtten, en even later kwam Louie aansloffen,
met een koffertje in de ene hand en een volle papie
ren zak in de andere.
”Wat heb je daar, Louie?” vroeg Holley. Hij keek in
de zak. ”O, bananen.” ”Tony glaag bananen eten”,
zei de oude man. ’’Lekkel vool Tony.”
Eden en Holley keken elkaar aan. ’’Louie”, zei de re
dacteur zacht, ”de arme Tony is dood.”
Wie gelooft, dat een Chinezen gezicht altijd zonder
uitdrukking is, had toen Louie eens moeten zien. Zijn
gezicht vertrok van boosheid en smart. En hij barstte
los in een onvertaalbare woordenvloed, profaan en
schrikwekkend.
„Arme oude Louie”, zei Holley. „Hij beschimpt de straat,
zeggen ze in China.”
”Zou hij het weten?” vroeg Bob. ”Dat Tony vermoord
is, bedoel ik?”
„Het lijkt er wel op,” antwoordde Holley. Nog altijd
druk pratend, ging Louie op het achterbankje van
de auto zitten en nam Bob zijn plaats aan het stuur in.
„Wees voor zichtig, jongen,” raadde Holley. „Tot ziens.
Goedenavond.” Bob bracht de wagen op gang en be
gon met Wong samen de vreemdste rit van zijn leven.
De maan was nog niet opgekomen; de sterren, bleek
veraf en onvriendelijk, gaven geen licht. Zij stegen
tussen de heuvels door, en kwamen in wat leek op een
zwarte, dreigende hel, die Bob wel kon voelen, maar
niet zien. Zij kropen voort, de rotsachtige weg af, naar
de zandbodem van de woestijn. Uit de duisternis aan
de wegkant bloken kleine gele oogjes; een ogenblik
glansden ze vol haat, dan verdwenen ze voor altijd.
Als lelijke geesten van gestorven bomen kromden zich
de Jozua’s, hun misvormde, smekende armen omhoog
toch heb ik het me
36. De stemming aan boord van
