B en W Zevenhuizen adviseren raad: fiat IJsseldam aan IS i. plannen ook van Voor Culturele Kring: Marionetten Bert van Waddinxveen m over Zevenhuizen iKleiweo 27 fiouaa leiaziz Brugman met Porgy and Bess Lezing Verre Oosten huldigt 13 leden van BB geen Capelle is het niet waard! Rotterdam wijst Capelle’s de hand „Geef m W1PPEROEW de ongeluksvogel en F eestavond van Landbouwjeugd Grondaankopen plan 'West6 DE BRONZEN ADELAAR STIJLMEUBËLËN IWQNIN6INRICHTINBI M Raadsvergadering in Zevenhuizen Pagina 2 L 1 Historische roman Baronesse Orczy v. XA! IMF Begrip Onelegant iSporthuió LEMMENS Gespecialiseerd in RU1TERKLEDING Weg weg --■’’•’T'IÜM 56 WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART - donderdag 21 maart 1968. Zevenhuizen 1 I 1 1 I l B. en W. van Zevenhuizen hebben er volkomen begrip voor dat Capelle en Rotterdam het besproken struc tuurplan vastgesteld willen zien en dat daarbij dan een stuk van Zeven huizen is betrokken, aldus het pre advies. ZEVENHUIZEN Dinsdagavond a.s. zal de gemeen teraad moeten beslissen over het annexatie-verzoek van het gemeentebestuur van Capelle aan de IJssel om het Zevenhuizense deel van ’Zevenkamp’ af te staan aan de kelen dat z|jn figuren bijzonder le vensecht en uitdrukkingsvol gewor den zijn. Dat Capelle zo onverwacht met dit voorstel is gekomen vindt het Zeven huizense gemeentebestuur zeer ver wonderlijk. De raad noemde het vo rig jaar reeds een weinig elegante zaak. Bert Brugman heeft in 1923 het in verval geraakte ’poppenspel’ nieuw leven ingeblazen met zijn marionet tentheater. Hjj bereikte in vieren veertig jaar na veel moeite en tegen vallers een ongekende en ongeëven aarde hoogte en slaagde erin een zo danige bewegingstechniek te ontwik- Hieruit trekken B en W van Zeven huizen de conclusie, dat Rotterdam de door Capelle aangesneden grens wijziging niet wenst te gebruiken om „en passant” te trachten een gedeelte van Zevenhuizen bij Rotterdam te doen voegen. Aan deze bezwaren is al volledig tegemoetgekomen. Het ontwerp- structuurplan is namelijk zodanig ge wijzigd, dat de Wollefoppenweg met de daaraan gelegen bebouwing niet meer wordt aangetast. De ontsluitingsweg is nu ten zuiden van Oud-Verlaat geprojekteerd. Terwijl het wettelijk overleg reeds was geopend over het structuurplan heeft onverwacht één van de drie ge meentebesturen, Capelle een grens- wijzigingsvoorstel aan de orde ge steld voor hetzelfde grondgebied. Capelle wilde namelijk een nieuwe gemeente „IJsseldam” vormen, om vattende Capelle 1500 ha), een ge deelte van Rotterdam (ook 1500 ha) en een deel van Zevenhuizen (150 ha). Temeer omdat in het overleg door Capelle is gesteld, dat er een goed sa menspel moet komen tussen de drie betrokken gemeenten om de Zeven kamp te bebouwen. De gemeenteraad van Rotterdam heeft de vorming van een gemeente- IJsseldam afgewezen en te kennen gegeven, dat het gebied van Capelle, dat tot stadsdeel van Roterdam zal In 1964 nam Bert Brugman af scheid van zijn Nederlandse publiek, het werk werd met succes voortgezet door vier van zijn zes zoons, die de wereld van de marionetten al als kind van haver tot gort leerden ken nen. MEENT 8 - GOUDSESINGEL 344 TELEFOON 1311 30 ROTTERDAM Laarzen, rijbroeken, jasjes, caps en sporen, Ponybroekjes voor kinderen reeds v.a. f 25,50 i k 1 ii a d r d v d b h ÜW adres voor Uit besprekingen is duidelijk ge worden, dat de Zevenhuizense Ze venkamp niet gemist kan worden, wil een harmonische opbouw van het plangebied worden verkregen en het tot 1980 voor de aglomeratie gebouw de aantal woningen kunnen worden gerealiseerd. Wel betreuren B. en W. het, dat on geveer 150 ha aan de huidige agra rische bestemming wordt onttrokken. Maar zo meent men, tegen het in het ontwerp- structuurplan naar voren gebrachte motieven kunnen geen be denkingen gemaakt worden, die de voorgestelde ontwikkeling zouden te gengaan. Dit betekent echter dat in de toe komst een bestuurlijke samenwerking ZEVENHUIZEN De afdelingen Zevenhuizen en Bleiswijk van de Jongerenorganisatie van de Holland- sche Maatschappij van Landbouw hielden vrijdag in Hotel Vos een ge combineerde feestavond. Op aange name wijze hielden de vele aanwezi gen zich bezig met spelen en dansen op eigen muziek. Nadat het mogelijk was geworden geluid vast te leggen op band kon het poppentheater volledige opera’s op het programma gaan nemen, gezon gen door de grootste solisten van de wereld. Bert Brugman trad vele ma len op in binnen- en buienland. Boekte talloze successen bij voorstel lingen voor televisie en zelfs voor kleurentelevisie. Volgens Zevenhuizen is er geen sprake van samenspel, wanneer het gemeentebestuur van Capelle zich, zonder daarvan de andere in kennis te stellen, tot de kroon wendt om dat deel van Zevenhuizen te annexeren, waarvoor de vaststelling van een structuurplan in gemeenschappelijk overleg wordt voorbereid. WADDINXVEEN De Culturele Kring komt op dinsdag 2 april a.s. met een bijzondere attractie, het Nederlands Marionettentheater van Bert Brugman dat een voorseliing zal geven van zjjn inmiddels beroemd geworden marionetten uitvoering van George Gershwin’s negeropera Porgy and Bess. eventuele nieuwe gemeente IJsseldam. B. en W. van Zevenhuizen stellen de raad voor hier een afwijzend oor deel over uit te spreken. Volgens het structuurplan zou de woonwijk Ommoord in 1973 volge bouwd zijn. In aansluiting daarop ligt dan in de bedoeling om de wijk Zevenkamp in de periode 1973-1980 te realiseren. Aangezien de Zevenkamp gedeeltelijk in Zevenhuizen ligt, is de medewerking van de gemeente ver eist, wil het de voorgestelde bestem ming krijgen. ZEVENHUIZEN In het clubge bouw Lange Zijde zal op woensdag 27 maart een lezing worden gehouden door de heer H. v.d. Leest. In juli maakte hij een drie maanden duren de reis gemaakt door de woestijnen van Perzië, Pakistan en India en over de Himalaya naar Tibet. Hij legde ze 24.000 km af. Kleurtndia’s zullen het gesproken woord verduidelijken. De lezing begint om half acht Dat gebied van 3150 ha zou volgens Capelle zowel planologisch als structureel een eenheid zijn, waardoor mogelijkheden ontstaan daarvan bestuurlijk een nieuwe ge meente te maken met een capaci teit van 60.000 woningen en rond 180.000 inwoners. wat gevaarlijk! Ach ach, dan kan nooit goed gaan meneer Otter. Straks zinken we!” ’’Zanik toch niet zo”, zei meneer Otter geprikkeld. ’’Hier, kijk die proppen zittengrrrmuurvast er zit geen beweging in. Je maakt je dik voor niks meneer de HELPvrager!” Hij trok nog eens flink aan de houten prop, maar op hetzelfde ogenblik schoot de prop hout los en spoot er een dikke straal water midden in het gezicht van meneer Otter!! Porgy and Bess, het in 1953 door Gerswin gecomponeerde neger-epos wordt gezongen door Lawrence Win ters, Warren Coleman, Camilla Wil liams en Avon Long. ZEVENHUIZEN In een vrijdag ten gemeentehuize gehouden bijeen komst heeft burgemeester A. van ‘t Verlaat aan dertien mannen de Be scherming Bevolking, de vrjjwilli- gersmedaille met oorkonde uitge reikt. Dit deze vrijwilligers in 1967 tien jaren B.B.-dienst hadden ver vuld. Tijdens deze bijeenkomst werden door het Hoofd Zelfbescherming, de heer W. Clazing, dia’s vertoond van het op 25 juni 1967 door een wind hoos getroffen gebied in de gemeen te Tricht. Aan onderstaande leden werd de medaille uitgereikt; P. J. de Graaff, A. v.d. Kraan, A. Kreft, A. Krijgs man (l-2-’35), A. Krijgsman (2-3-T9), J. P. Krijgsman, W. Metselaar (3-7- ’24), W. Metselaar (17-ll-’23), C. M. E. Oskam, J. Potuyt, J. Rietveld, A. Slingerland en P. van Wensveen. B. en W. hebben al in een vroeger stadium ernstige bedenkingen ge maakt tegen de op het structuurplan ontworpen ontsluitingsweg ten noor den van de Zevenkamp, die de recht streekse relatie zou verbreken tussen Zevenhuizen-dorp en Oud-Verlaat. Deze beide kernen zjjn via de Wolle foppenweg met elkaar verbonden en zouden door die ontsluitingsweg van elkaar worden gescheiden. tussen Rotterdam en noodzakelijk zal zijn. Vonk De gemeentebesturen van Rotter dam en Capelle hebben overleg ge opend over het volgen van een pro cedure voor de vaststelling van een structuurplan Rotterdam-oost (Ca pelle). Dit plan heeft voor een deel be trekking op de Zevenhuizense. Ze venkamp. Al in 1962 was de Zevenkamp in het plan opgenomen, maar met als bestemming „bijzondere stedelijke culturele of recreatieve voorzienin gen.” Om verschillende redenen is de Zevenkamp nu tot woongebied be stemd. ZEVENHUIZEN De gemeente raad van Zevenhuizen komt diens- dag 26 maart as. in openbare verga dering by een in de raadzaal van het gemeentehuis. De vergadering begint om half acht. De voornaamste agendapunten zijn voorstel betreffende het structuur plan Rotterdam-oost/Capelle aan den IJssel en het verzoek van het ge meentebestuur van Capelle tot vor ming van een nieuwe gemeente, IJs seldam; vaststelling van vergoeding over 1967 voor de Vereniging voor Chris telijk Onderwijs aan de Rotte; definitiee vaststelling van de ver goedingen over de jaren 1962 en 1963 voor de kleuterscholen; beschikbaarstelling van ’n krediet voor nieuw meubilair en schoolbe- hoeften voor de openbare lagere school; het treffen van salarismaatregelen voor het ambtenarenpersoneel; wijziging van de gemeenschappe lijke regling ziektekostenvoorziening voor de ambtenaren; vaststelling van de verordeningen ter uitvoering van den Drank- en Horecawet; vaststelling van verordeningen op de heffing van begrafenisrechten en Op het gebruik en beheer van de al gemene begraafplaats; overname van eigendommen van de Eendragtspolder in het uitbrei dingsplan West; instelling van een commissie van onderzoek van de begroting voor 1968. Toen Maurice weg was, sloot zij haar ogen en leunde achterover in de stoel. Wat had dit allemaal te betekenen? Wat moest Mau rice haar nu zo nodig opeens bekennen, nu... hij mis schien vlak voor de dood stond. Zou hij haar voorgelo gen hebben? Zij had het niet willen horen. Zij kende Maurice al vanaf haar jongste jaren. Al hield zij dan niet van hem, zoals... zoals zij misschien wél van een man zou willen houden... zij hadden toch verplichtingen tegenover elkaar. Hij was haar altijd trouw geweest, hij was trouw aan de koning..., maar als hij nu eens gelo gen had..., bijvoorbeeld over Clyffurde, de man waar zij op het eerste gezicht van hield, maar voor wie zij haar gevoelens welbewust altijd verborgen had, omdat...’ omdat het nu eenmaal niet ging... Hoe zou haar vader een handelsman accepteren en wat was er ooit voor re den geweest Maurice te kwetsMaurice, met wie zij als kind gespeeld had, die altijd bezorgd om haar ge weest was, die haar zijn liefde verklaard had? Al deze gedachten bestormden haar en zij wist er geen raad mee. Aan de ene kant stonden haar vader en Mau rice, van wie zij geen leugen zou dulden en aan de an dere kant doemde telkens weer Clyffurde op. Zij zou toch zo graag de waarheid weten, maar zij was er tege lijkertijd bang voor. Terwijl zij zo zat te piekeren, hoorde zij plotseling,dat er iemand naderde. Zij fronste haar wenkbrauwen, want het maakte haar kwaad, dat Maurice al zo gauw weer terug gekomen was. Maar toen zij opkeek, zag zij niet Maurice, maar Clyffurde voor zich staan. Zij werd vuurrood... Clyffurde, die Crystal voortdurend in het oog gehouden had en die dus, tot zijn ergernis, ook ge zien had, dat zij zich met Maurice in het zijvertrekje teruggetrokken had, was, gedachtig aan madame’s be moedigende woorden, onmiddellijk op haar afgestapt, toen hij zag, dat Maurice bij haar wegging. Maurice uitgroeien, bij Rotterdam dient te worden gevoegd ter verkrijging van een afgeronde begrenzing. Daarbij is door Rotterdam het op Zevenhuizens grondgebied gelegen gedeelte van de Zevenkamp niet betrokken. stond opgewonden met een clubje vrienden te praten en intussen had Clyffurde zijn kans waargenomen. „Crystal..., of moet ik zeggen mademoiselle Crystal”, begon hij. r „Zeg gerust mijn naam. Maar voor alles wil ik nu di- rekt weten: heeft Maurice mij bedrogen? Heeft hij dat verhaal over u gelogen?” „Ja..., maar als je dat geloven wilt, dan is’t misschien beter, als wij dat niet allemaal bespreken. Het is te pijn lijk voor St. Genis. Ik had hem willen vermorzelen, maar als jij mij wilt geloven, dan...” „Ik haatte u, omdat ik dacht, dat u een verrader was en... een dief. Maar mijn hart heeft mij allang gezegd, dat dat niet mogelijk was...” „Crystal, ik houd van je. Morgen zal ik vechten voor jullie Koning. Maar ik zou ook voor jou willen sterven, als ik wist „Hou op..., hou op..., je moet terugkomen uit de oor log. Ik wil het nu niet allemaal weten. Later zal ik het wel horen”. „Crystal, wil je met mij dansen?” Als in een droom stond zij op. Het kon haar niet sche len of Maurice en haar vader misschien een scene zou den maken. Zij was jong en zij hield veel van dansen.Zij had al vaak gehoord, dat de Engelsen zo goed dansen. En dan... met Clyffurde. Zou het een droom zijn? Zou zij straks misschien wakker worden? Ook Clyffurde was zichzelf niet meer. Zijn leven was zo leeg geweest. Hoe lang had hij niet naar haar ver langd? En nu... opeens was alles goed. Zij wou met hem dansen. Hij zou Crystal in zijn armen hebben, voordat morgen de hel losbarstte. Hij was dronken van geluk. Zij dachten alleen aan elkaar, terwijl zij het vertrek uit liepen en samen naar de dansvloer gingen. Zij zagen niets van alle verwonderde blikken, niets van de verba zing van de graaf, van de woede van Maurice, van het tevreden glimlachje van madame la Duchesse d’Agen. Zij dansten op de heerlijke muziek. Zij dansten, of er geen ander mens op de wereld was. Was het een droom? Crystal had een hoogrode kleur en telkens kneep zij Clyffurde in zijn arm, in zijn hand, om er zeker van te zijn, dat hij het heus wel was. Nee, het was geen droom. Een tintelend gevoel doorstroomde haar hele wezen.Wat danste hij heerlijk. Hij leidde haar, zoals nog nooit ie mand gedaan had. En Clyffurde, de gesloten Engelsman, die zich altijd zo had weten te beheersen, vroeg zich telkens af, of hij droomde of dat dit de werkelijkheid was. Morgen mocht er komen wat er wilde nu... nu had hij zijn arm om Crystal en zij dansten. ,;in. 1J.V— M V-X OJL/1J U V Uil. A J daan, maar ik zal het weer goed maken.” Maurice dacht, dat hij door de grond ging, toen hij deze twee zo bovenaards zag dansen en fluisteren. Hij realiseerde zich, dat hij te laat was met zijn bekentenis en dat hij hier met geen enkele kans op succes zou kun nen ingrijpen. Ongemerkt trok hij zich terug en ver dween naar zijn kamers. Hij zou haar schrijven en alles eerlijk bekennen. Dit moest weer goed komen. Dat kon toch niet anders... Crystal, die hem vanaf haar prilste jeugd kende... zij zou hem vergeven .Hij zou haar to nen, wat hij waard was. Hij zou voor haar vechten en zij zou weer in hem gaan geloven. Hoe zou zij met een handelsman... Er werd geapplaudiseerd en de dans begon weer op nieuw. Clyffurde kon Crystal haast niet loslaten. Hij had er zo vaak naar verlangd haar vast te houden en nu was het zo, nu was het werkelijkheid. Maar het was de laatste dans. De officieren moesten weg. Het was de laatste dans... Hij voelde haar adem langs zich strij ken. Zij was niet erg groot en haar hoofd kon, als zij gewild had, tegen zijn schouder rusten. De gedachte daaraan deed het bloed fel naar zijn hoofd golven. Hij zou haar blonde haar kunnen kussen, maar hij deed het niet. Al deden zij dan, alsof ze alleen op de wereld wa ren, hij had toch wel genoeg besef om te begrijpen, dat hij voorzichtig moest zijn. Hij mocht haar niet blameren. Er mocht nu niet weer ruzie komen. Al zou zij nooit zijn vrouw worden, dat had hij tenminste gehad. Zij had zich naar zijn wil gevoegd. Haar voeten bewogen op dezelfde maat als de zijne. Zij merkten niets van de vele nieuwsgierige en boze blikken om hen heen. Het was hem genoeg, dat zij hem nu eindelijk geloofde. Hij was niet meer de verrader in haar ogen. En zij had met hem gedanst, zonder verder op iets of iemand te letten. Zij spraken niet meer, want zij waren bang, dat woorden iets zouden kunnen bederven. Misschien zou zij nooit de zijne worden. Misschien zou de man van haar stand, haar jeugdvriend het wel winnen. Misschien gingen zij allebei wel dood en zou Crystal om hen treu ren. Hij wilde dat allemaal nu niet onder ogen zien. Nu had hij haar, nu was zij voor hem alleen en alles was goed zo. Hij zou haar er altijd dankbaar voor blijven, ook al nam zij later St. Genis. En Crystal dorst ook niet te praten. Haar hart deed pijn, als zij aan morgen dacht. Nu danste zij met hem, de enige man... Deze laatste dans samen. ’’Zinken?” lachte meneer Otter. ’’Waarom zou mijn drijfhut zin ken? Hij is nog nóóit gezonken. Alle lekken zitten potdicht!” ’’Lekken!?” schrok de HELP vrager. ’’Zitten er lekken in deze boot?” ”O een heleboel”, zei meneer Otter. ”Het is een heel oud bootje zie je. Maar ik woon liever in dit oude bootje dan in die zandige duinen”. ”Ja ja, dat is zo”, knikte de „Voordat ik wegga. Crystal, wil ik met een schone lei beginnen. Het kan zijn, dat ik nooit meer terugkom en dan mogen er geen... leugens tussen ons geweest zijn...”, begon Maurice gejaagd. Crystal schrok op: „Leugens? Wat bedoel je?” Ze voelde het onheil aankomen en toch wilde ze het weren. „Er is iets, Crystal, dat ik je moet bekennen. Ik zal geen rust hebben, voordat ik...” „O, alsjeblieft, Maurice ik weet niet wat je be doelt..., maar laat mij hier liever een poosje alleen zit ten. Ik heb wat last van de warmte en ik wilde hier graag even zitten om wat bij te komen.” „Ben je niet goed? Zal ik je tante halen?” vroeg Mau rice geschrokken. „Ach, welnee, maar het is mij allemaal te veel. Mor gen begint een strijd op leven en dood en hier wordt ge danst en pret gemaakt, alsof er niets aan de hand is...” Maurice voelde zich gestreeld, want hij legde dit uit als haar grote bezorgdheid om hem. „Wat wil je dan?” vroeg hij zorgzaam. „Dat heb ik je gezegd. Ik wil hier graag een poosje rustig zitten en niet praten. Als je mij nu eens een half uurtje met rust liet en mij hier alleen liet zittenDe avond duurt nog lang genoeg... Dan ben ik straks heus weer in staat, weer terug te gaan in de balzaal. Zet het raam een beetje open en laat mij hier een poosje al leen Crystals hoofd bonsde en zij zag er moe uit. Maurice, die wel alles wilde doen, wat zij wenste en die toch ook niet graag met zijn bekentenis voor de dag kwam, zei beleefd: „Zoals je wilt.” Hij opende een raam op een kier, en zei: „Blijf dan maar rustig zitten. Ik kom over een half uurtje weer naar je kijken. Misschien voel je je dan wegr beter”. HELPvrager zenuwachtig. ’’Maar zitten er heus lekken in deze boot? Waarom zinken we dan niet? O o, ik dacht het al, het krioelt weer van de moeilijkhe den!” ’’Maar toch niet zo’n drukte”,zei meneer Otter. ”Ik heb al die lek ken dichtgestopt met proppen hout. Hier, kijk maar”. ”Huh wat griezelig!” schrok de HELPvrager. ’’Straks schiet die prop er uit en dan komt er water in de boot en dan zinken we. O Hij zou niet alleen vechten voor de Koning, maar ook voor haar. „Hoe kon je dat van mij denken?” vroeg hij opeens zacht. „Ik heb er zo’n spijt van. Ik heb je veel verdiet ge-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1968 | | pagina 2