B en W Zevenhuizen adviseren raad:
fiat
IJsseldam
aan
IS
i.
plannen ook
van
Voor Culturele Kring:
Marionetten
Bert
van
Waddinxveen
m
over
Zevenhuizen
iKleiweo 27 fiouaa leiaziz
Brugman
met Porgy and Bess
Lezing
Verre Oosten
huldigt 13
leden van BB
geen
Capelle is het niet waard!
Rotterdam wijst Capelle’s
de hand
„Geef
m
W1PPEROEW
de ongeluksvogel
en
F eestavond
van
Landbouwjeugd
Grondaankopen
plan 'West6
DE BRONZEN
ADELAAR
STIJLMEUBËLËN
IWQNIN6INRICHTINBI
M
Raadsvergadering
in Zevenhuizen
Pagina 2
L
1
Historische roman
Baronesse Orczy
v.
XA!
IMF
Begrip
Onelegant
iSporthuió LEMMENS
Gespecialiseerd in
RU1TERKLEDING
Weg weg
--■’’•’T'IÜM
56
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART - donderdag 21 maart 1968.
Zevenhuizen
1
I
1
1
I
l
B. en W. van Zevenhuizen hebben
er volkomen begrip voor dat Capelle
en Rotterdam het besproken struc
tuurplan vastgesteld willen zien en
dat daarbij dan een stuk van Zeven
huizen is betrokken, aldus het pre
advies.
ZEVENHUIZEN Dinsdagavond a.s. zal de gemeen
teraad moeten beslissen over het annexatie-verzoek van
het gemeentebestuur van Capelle aan de IJssel om het
Zevenhuizense deel van ’Zevenkamp’ af te staan aan de
kelen dat z|jn figuren bijzonder le
vensecht en uitdrukkingsvol gewor
den zijn.
Dat Capelle zo onverwacht met dit
voorstel is gekomen vindt het Zeven
huizense gemeentebestuur zeer ver
wonderlijk. De raad noemde het vo
rig jaar reeds een weinig elegante
zaak.
Bert Brugman heeft in 1923 het in
verval geraakte ’poppenspel’ nieuw
leven ingeblazen met zijn marionet
tentheater. Hjj bereikte in vieren
veertig jaar na veel moeite en tegen
vallers een ongekende en ongeëven
aarde hoogte en slaagde erin een zo
danige bewegingstechniek te ontwik-
Hieruit trekken B en W van Zeven
huizen de conclusie, dat Rotterdam
de door Capelle aangesneden grens
wijziging niet wenst te gebruiken om
„en passant” te trachten een gedeelte
van Zevenhuizen bij Rotterdam te
doen voegen.
Aan deze bezwaren is al volledig
tegemoetgekomen. Het ontwerp-
structuurplan is namelijk zodanig ge
wijzigd, dat de Wollefoppenweg met
de daaraan gelegen bebouwing niet
meer wordt aangetast.
De ontsluitingsweg is nu ten zuiden
van Oud-Verlaat geprojekteerd.
Terwijl het wettelijk overleg reeds
was geopend over het structuurplan
heeft onverwacht één van de drie ge
meentebesturen, Capelle een grens-
wijzigingsvoorstel aan de orde ge
steld voor hetzelfde grondgebied.
Capelle wilde namelijk een nieuwe
gemeente „IJsseldam” vormen, om
vattende Capelle 1500 ha), een ge
deelte van Rotterdam (ook 1500 ha)
en een deel van Zevenhuizen (150 ha).
Temeer omdat in het overleg door
Capelle is gesteld, dat er een goed sa
menspel moet komen tussen de drie
betrokken gemeenten om de Zeven
kamp te bebouwen.
De gemeenteraad van Rotterdam
heeft de vorming van een gemeente-
IJsseldam afgewezen en te kennen
gegeven, dat het gebied van Capelle,
dat tot stadsdeel van Roterdam zal
In 1964 nam Bert Brugman af
scheid van zijn Nederlandse publiek,
het werk werd met succes voortgezet
door vier van zijn zes zoons, die de
wereld van de marionetten al als
kind van haver tot gort leerden ken
nen.
MEENT 8 - GOUDSESINGEL 344
TELEFOON 1311 30
ROTTERDAM
Laarzen, rijbroeken,
jasjes, caps en sporen,
Ponybroekjes
voor kinderen
reeds v.a. f 25,50
i
k
1
ii
a
d
r
d
v
d
b
h
ÜW adres voor
Uit besprekingen is duidelijk ge
worden, dat de Zevenhuizense Ze
venkamp niet gemist kan worden, wil
een harmonische opbouw van het
plangebied worden verkregen en het
tot 1980 voor de aglomeratie gebouw
de aantal woningen kunnen worden
gerealiseerd.
Wel betreuren B. en W. het, dat on
geveer 150 ha aan de huidige agra
rische bestemming wordt onttrokken.
Maar zo meent men, tegen het in het
ontwerp- structuurplan naar voren
gebrachte motieven kunnen geen be
denkingen gemaakt worden, die de
voorgestelde ontwikkeling zouden te
gengaan.
Dit betekent echter dat in de toe
komst een bestuurlijke samenwerking
ZEVENHUIZEN De afdelingen
Zevenhuizen en Bleiswijk van de
Jongerenorganisatie van de Holland-
sche Maatschappij van Landbouw
hielden vrijdag in Hotel Vos een ge
combineerde feestavond. Op aange
name wijze hielden de vele aanwezi
gen zich bezig met spelen en dansen
op eigen muziek.
Nadat het mogelijk was geworden
geluid vast te leggen op band kon het
poppentheater volledige opera’s op
het programma gaan nemen, gezon
gen door de grootste solisten van de
wereld. Bert Brugman trad vele ma
len op in binnen- en buienland.
Boekte talloze successen bij voorstel
lingen voor televisie en zelfs voor
kleurentelevisie.
Volgens Zevenhuizen is er geen
sprake van samenspel, wanneer het
gemeentebestuur van Capelle zich,
zonder daarvan de andere in kennis
te stellen, tot de kroon wendt om dat
deel van Zevenhuizen te annexeren,
waarvoor de vaststelling van een
structuurplan in gemeenschappelijk
overleg wordt voorbereid.
WADDINXVEEN De Culturele Kring komt op dinsdag 2 april a.s. met een
bijzondere attractie, het Nederlands Marionettentheater van Bert Brugman dat
een voorseliing zal geven van zjjn inmiddels beroemd geworden marionetten
uitvoering van George Gershwin’s negeropera Porgy and Bess.
eventuele nieuwe gemeente IJsseldam. B. en W. van
Zevenhuizen stellen de raad voor hier een afwijzend oor
deel over uit te spreken.
Volgens het structuurplan zou de
woonwijk Ommoord in 1973 volge
bouwd zijn. In aansluiting daarop
ligt dan in de bedoeling om de wijk
Zevenkamp in de periode 1973-1980 te
realiseren. Aangezien de Zevenkamp
gedeeltelijk in Zevenhuizen ligt, is de
medewerking van de gemeente ver
eist, wil het de voorgestelde bestem
ming krijgen.
ZEVENHUIZEN In het clubge
bouw Lange Zijde zal op woensdag
27 maart een lezing worden gehouden
door de heer H. v.d. Leest. In juli
maakte hij een drie maanden duren
de reis gemaakt door de woestijnen
van Perzië, Pakistan en India en over
de Himalaya naar Tibet. Hij legde
ze 24.000 km af. Kleurtndia’s zullen
het gesproken woord verduidelijken.
De lezing begint om half acht
Dat gebied van 3150 ha zou
volgens Capelle zowel planologisch
als structureel een eenheid zijn,
waardoor mogelijkheden ontstaan
daarvan bestuurlijk een nieuwe ge
meente te maken met een capaci
teit van 60.000 woningen en rond
180.000 inwoners.
wat gevaarlijk! Ach ach, dan kan
nooit goed gaan meneer Otter.
Straks zinken we!”
’’Zanik toch niet zo”, zei meneer
Otter geprikkeld. ’’Hier, kijk die
proppen zittengrrrmuurvast
er zit geen beweging in. Je
maakt je dik voor niks meneer de
HELPvrager!” Hij trok nog eens
flink aan de houten prop, maar op
hetzelfde ogenblik schoot de prop
hout los en spoot er een dikke
straal water midden in het gezicht
van meneer Otter!!
Porgy and Bess, het in 1953 door
Gerswin gecomponeerde neger-epos
wordt gezongen door Lawrence Win
ters, Warren Coleman, Camilla Wil
liams en Avon Long.
ZEVENHUIZEN In een vrijdag
ten gemeentehuize gehouden bijeen
komst heeft burgemeester A. van ‘t
Verlaat aan dertien mannen de Be
scherming Bevolking, de vrjjwilli-
gersmedaille met oorkonde uitge
reikt. Dit deze vrijwilligers in 1967
tien jaren B.B.-dienst hadden ver
vuld.
Tijdens deze bijeenkomst werden
door het Hoofd Zelfbescherming, de
heer W. Clazing, dia’s vertoond van
het op 25 juni 1967 door een wind
hoos getroffen gebied in de gemeen
te Tricht.
Aan onderstaande leden werd de
medaille uitgereikt; P. J. de Graaff,
A. v.d. Kraan, A. Kreft, A. Krijgs
man (l-2-’35), A. Krijgsman (2-3-T9),
J. P. Krijgsman, W. Metselaar (3-7-
’24), W. Metselaar (17-ll-’23), C. M.
E. Oskam, J. Potuyt, J. Rietveld, A.
Slingerland en P. van Wensveen.
B. en W. hebben al in een vroeger
stadium ernstige bedenkingen ge
maakt tegen de op het structuurplan
ontworpen ontsluitingsweg ten noor
den van de Zevenkamp, die de recht
streekse relatie zou verbreken tussen
Zevenhuizen-dorp en Oud-Verlaat.
Deze beide kernen zjjn via de Wolle
foppenweg met elkaar verbonden en
zouden door die ontsluitingsweg van
elkaar worden gescheiden.
tussen Rotterdam en
noodzakelijk zal zijn.
Vonk
De gemeentebesturen van Rotter
dam en Capelle hebben overleg ge
opend over het volgen van een pro
cedure voor de vaststelling van een
structuurplan Rotterdam-oost (Ca
pelle). Dit plan heeft voor een deel be
trekking op de Zevenhuizense. Ze
venkamp.
Al in 1962 was de Zevenkamp in
het plan opgenomen, maar met als
bestemming „bijzondere stedelijke
culturele of recreatieve voorzienin
gen.” Om verschillende redenen is de
Zevenkamp nu tot woongebied be
stemd.
ZEVENHUIZEN De gemeente
raad van Zevenhuizen komt diens-
dag 26 maart as. in openbare verga
dering by een in de raadzaal van het
gemeentehuis. De vergadering begint
om half acht.
De voornaamste agendapunten zijn
voorstel betreffende het structuur
plan Rotterdam-oost/Capelle aan
den IJssel en het verzoek van het ge
meentebestuur van Capelle tot vor
ming van een nieuwe gemeente, IJs
seldam;
vaststelling van vergoeding over
1967 voor de Vereniging voor Chris
telijk Onderwijs aan de Rotte;
definitiee vaststelling van de ver
goedingen over de jaren 1962 en 1963
voor de kleuterscholen;
beschikbaarstelling van ’n krediet
voor nieuw meubilair en schoolbe-
hoeften voor de openbare lagere
school;
het treffen van salarismaatregelen
voor het ambtenarenpersoneel;
wijziging van de gemeenschappe
lijke regling ziektekostenvoorziening
voor de ambtenaren;
vaststelling van de verordeningen
ter uitvoering van den Drank- en
Horecawet;
vaststelling van verordeningen op
de heffing van begrafenisrechten en
Op het gebruik en beheer van de al
gemene begraafplaats;
overname van eigendommen van
de Eendragtspolder in het uitbrei
dingsplan West;
instelling van een commissie van
onderzoek van de begroting voor
1968.
Toen Maurice weg was, sloot zij haar ogen en leunde
achterover in de stoel.
Wat had dit allemaal te betekenen? Wat moest Mau
rice haar nu zo nodig opeens bekennen, nu... hij mis
schien vlak voor de dood stond. Zou hij haar voorgelo
gen hebben? Zij had het niet willen horen. Zij kende
Maurice al vanaf haar jongste jaren. Al hield zij dan
niet van hem, zoals... zoals zij misschien wél van een
man zou willen houden... zij hadden toch verplichtingen
tegenover elkaar. Hij was haar altijd trouw geweest, hij
was trouw aan de koning..., maar als hij nu eens gelo
gen had..., bijvoorbeeld over Clyffurde, de man waar zij
op het eerste gezicht van hield, maar voor wie zij haar
gevoelens welbewust altijd verborgen had, omdat...’
omdat het nu eenmaal niet ging... Hoe zou haar vader
een handelsman accepteren en wat was er ooit voor re
den geweest Maurice te kwetsMaurice, met wie zij
als kind gespeeld had, die altijd bezorgd om haar ge
weest was, die haar zijn liefde verklaard had?
Al deze gedachten bestormden haar en zij wist er geen
raad mee. Aan de ene kant stonden haar vader en Mau
rice, van wie zij geen leugen zou dulden en aan de an
dere kant doemde telkens weer Clyffurde op. Zij zou
toch zo graag de waarheid weten, maar zij was er tege
lijkertijd bang voor.
Terwijl zij zo zat te piekeren, hoorde zij plotseling,dat
er iemand naderde. Zij fronste haar wenkbrauwen,
want het maakte haar kwaad, dat Maurice al zo gauw
weer terug gekomen was. Maar toen zij opkeek, zag zij
niet Maurice, maar Clyffurde voor zich staan. Zij werd
vuurrood... Clyffurde, die Crystal voortdurend in het
oog gehouden had en die dus, tot zijn ergernis, ook ge
zien had, dat zij zich met Maurice in het zijvertrekje
teruggetrokken had, was, gedachtig aan madame’s be
moedigende woorden, onmiddellijk op haar afgestapt,
toen hij zag, dat Maurice bij haar wegging. Maurice
uitgroeien, bij Rotterdam dient te
worden gevoegd ter verkrijging van
een afgeronde begrenzing. Daarbij is
door Rotterdam het op Zevenhuizens
grondgebied gelegen gedeelte van de
Zevenkamp niet betrokken.
stond opgewonden met een clubje vrienden te praten en
intussen had Clyffurde zijn kans waargenomen.
„Crystal..., of moet ik zeggen mademoiselle Crystal”,
begon hij.
r
„Zeg gerust mijn naam. Maar voor alles wil ik nu di-
rekt weten: heeft Maurice mij bedrogen? Heeft hij dat
verhaal over u gelogen?”
„Ja..., maar als je dat geloven wilt, dan is’t misschien
beter, als wij dat niet allemaal bespreken. Het is te pijn
lijk voor St. Genis. Ik had hem willen vermorzelen,
maar als jij mij wilt geloven, dan...”
„Ik haatte u, omdat ik dacht, dat u een verrader was
en... een dief. Maar mijn hart heeft mij allang gezegd,
dat dat niet mogelijk was...”
„Crystal, ik houd van je. Morgen zal ik vechten voor
jullie Koning. Maar ik zou ook voor jou willen sterven,
als ik wist
„Hou op..., hou op..., je moet terugkomen uit de oor
log. Ik wil het nu niet allemaal weten. Later zal ik het
wel horen”.
„Crystal, wil je met mij dansen?”
Als in een droom stond zij op. Het kon haar niet sche
len of Maurice en haar vader misschien een scene zou
den maken. Zij was jong en zij hield veel van dansen.Zij
had al vaak gehoord, dat de Engelsen zo goed dansen.
En dan... met Clyffurde. Zou het een droom zijn? Zou
zij straks misschien wakker worden?
Ook Clyffurde was zichzelf niet meer. Zijn leven was
zo leeg geweest. Hoe lang had hij niet naar haar ver
langd? En nu... opeens was alles goed. Zij wou met hem
dansen. Hij zou Crystal in zijn armen hebben, voordat
morgen de hel losbarstte. Hij was dronken van geluk.
Zij dachten alleen aan elkaar, terwijl zij het vertrek uit
liepen en samen naar de dansvloer gingen. Zij zagen
niets van alle verwonderde blikken, niets van de verba
zing van de graaf, van de woede van Maurice, van het
tevreden glimlachje van madame la Duchesse d’Agen.
Zij dansten op de heerlijke muziek. Zij dansten, of er
geen ander mens op de wereld was. Was het een droom?
Crystal had een hoogrode kleur en telkens kneep zij
Clyffurde in zijn arm, in zijn hand, om er zeker van te
zijn, dat hij het heus wel was. Nee, het was geen droom.
Een tintelend gevoel doorstroomde haar hele wezen.Wat
danste hij heerlijk. Hij leidde haar, zoals nog nooit ie
mand gedaan had.
En Clyffurde, de gesloten Engelsman, die zich altijd
zo had weten te beheersen, vroeg zich telkens af, of hij
droomde of dat dit de werkelijkheid was.
Morgen mocht er komen wat er wilde nu... nu had
hij zijn arm om Crystal en zij dansten.
,;in. 1J.V— M V-X OJL/1J U V Uil. A J
daan, maar ik zal het weer goed maken.”
Maurice dacht, dat hij door de grond ging, toen hij
deze twee zo bovenaards zag dansen en fluisteren. Hij
realiseerde zich, dat hij te laat was met zijn bekentenis
en dat hij hier met geen enkele kans op succes zou kun
nen ingrijpen. Ongemerkt trok hij zich terug en ver
dween naar zijn kamers. Hij zou haar schrijven en alles
eerlijk bekennen. Dit moest weer goed komen. Dat kon
toch niet anders... Crystal, die hem vanaf haar prilste
jeugd kende... zij zou hem vergeven .Hij zou haar to
nen, wat hij waard was. Hij zou voor haar vechten en
zij zou weer in hem gaan geloven. Hoe zou zij met een
handelsman...
Er werd geapplaudiseerd en de dans begon weer op
nieuw. Clyffurde kon Crystal haast niet loslaten. Hij
had er zo vaak naar verlangd haar vast te houden en
nu was het zo, nu was het werkelijkheid. Maar het was
de laatste dans. De officieren moesten weg. Het was de
laatste dans... Hij voelde haar adem langs zich strij
ken. Zij was niet erg groot en haar hoofd kon, als zij
gewild had, tegen zijn schouder rusten. De gedachte
daaraan deed het bloed fel naar zijn hoofd golven. Hij
zou haar blonde haar kunnen kussen, maar hij deed het
niet. Al deden zij dan, alsof ze alleen op de wereld wa
ren, hij had toch wel genoeg besef om te begrijpen, dat
hij voorzichtig moest zijn. Hij mocht haar niet blameren.
Er mocht nu niet weer ruzie komen. Al zou zij nooit zijn
vrouw worden, dat had hij tenminste gehad. Zij had
zich naar zijn wil gevoegd. Haar voeten bewogen op
dezelfde maat als de zijne.
Zij merkten niets van de vele nieuwsgierige en boze
blikken om hen heen. Het was hem genoeg, dat zij hem
nu eindelijk geloofde. Hij was niet meer de verrader in
haar ogen. En zij had met hem gedanst, zonder verder
op iets of iemand te letten.
Zij spraken niet meer, want zij waren bang, dat
woorden iets zouden kunnen bederven. Misschien zou
zij nooit de zijne worden. Misschien zou de man van
haar stand, haar jeugdvriend het wel winnen. Misschien
gingen zij allebei wel dood en zou Crystal om hen treu
ren. Hij wilde dat allemaal nu niet onder ogen zien. Nu
had hij haar, nu was zij voor hem alleen en alles was
goed zo. Hij zou haar er altijd dankbaar voor blijven,
ook al nam zij later St. Genis.
En Crystal dorst ook niet te praten. Haar hart deed
pijn, als zij aan morgen dacht. Nu danste zij met hem,
de enige man...
Deze laatste dans samen.
’’Zinken?” lachte meneer Otter.
’’Waarom zou mijn drijfhut zin
ken? Hij is nog nóóit gezonken.
Alle lekken zitten potdicht!”
’’Lekken!?” schrok de HELP
vrager. ’’Zitten er lekken in deze
boot?”
”O een heleboel”, zei meneer
Otter. ”Het is een heel oud bootje
zie je. Maar ik woon liever in dit
oude bootje dan in die zandige
duinen”.
”Ja ja, dat is zo”, knikte de
„Voordat ik wegga. Crystal, wil ik met een schone lei
beginnen. Het kan zijn, dat ik nooit meer terugkom en
dan mogen er geen... leugens tussen ons geweest
zijn...”, begon Maurice gejaagd.
Crystal schrok op: „Leugens? Wat bedoel je?”
Ze voelde het onheil aankomen en toch wilde ze het
weren.
„Er is iets, Crystal, dat ik je moet bekennen. Ik zal
geen rust hebben, voordat ik...”
„O, alsjeblieft, Maurice ik weet niet wat je be
doelt..., maar laat mij hier liever een poosje alleen zit
ten. Ik heb wat last van de warmte en ik wilde hier
graag even zitten om wat bij te komen.”
„Ben je niet goed? Zal ik je tante halen?” vroeg Mau
rice geschrokken.
„Ach, welnee, maar het is mij allemaal te veel. Mor
gen begint een strijd op leven en dood en hier wordt ge
danst en pret gemaakt, alsof er niets aan de hand is...”
Maurice voelde zich gestreeld, want hij legde dit uit
als haar grote bezorgdheid om hem.
„Wat wil je dan?” vroeg hij zorgzaam.
„Dat heb ik je gezegd. Ik wil hier graag een poosje
rustig zitten en niet praten. Als je mij nu eens een half
uurtje met rust liet en mij hier alleen liet zittenDe
avond duurt nog lang genoeg... Dan ben ik straks heus
weer in staat, weer terug te gaan in de balzaal. Zet het
raam een beetje open en laat mij hier een poosje al
leen
Crystals hoofd bonsde en zij zag er moe uit. Maurice,
die wel alles wilde doen, wat zij wenste en die toch ook
niet graag met zijn bekentenis voor de dag kwam, zei
beleefd:
„Zoals je wilt.” Hij opende een raam op een kier, en
zei: „Blijf dan maar rustig zitten. Ik kom over een half
uurtje weer naar je kijken. Misschien voel je je dan
wegr beter”.
HELPvrager zenuwachtig. ’’Maar
zitten er heus lekken in deze
boot? Waarom zinken we dan
niet? O o, ik dacht het al, het
krioelt weer van de moeilijkhe
den!”
’’Maar toch niet zo’n drukte”,zei
meneer Otter. ”Ik heb al die lek
ken dichtgestopt met proppen
hout. Hier, kijk maar”.
”Huh wat griezelig!” schrok de
HELPvrager. ’’Straks schiet die
prop er uit en dan komt er water
in de boot en dan zinken we. O
Hij zou niet alleen vechten voor de Koning, maar ook
voor haar. „Hoe kon je dat van mij denken?” vroeg hij
opeens zacht.
„Ik heb er zo’n spijt van. Ik heb je veel verdiet ge-