vervelende buren
van
in
ze
overal
gebruiken
'Zesde klas
baalde veel
wonen waar ze
Klas 5b wil dat aantal straten geschikt
wordt gemaakt voor andere activiteiten
Leerlingen derde klas ontdekten:
Niet alle mensen kunnen
dat willen
Brugwachter
kunnen
overhoop
Vrouwen hebben meeste last
Enquete-resultaten van jongens en
meisjes gingen in echte computer
I
Juliana van Stolberglaan drukste weg
REALITEIT VAN DE
DAG NIET BUITEN
SCHOOLDEUR HOUDEN
KLAAS DE VRIES
ZOU NU
112 JAAR ZIJN
i
n
Begon met
dependance
WADDINXVEEN Uit de de
pendance van de Theo Thijssen-
school ontstond op 1 augustus
1964 de Klaas de Vriesschool, die
tot 12 oktober 1964 gevestigd was
in door aannemers beschikbaar
gestelde bouwketen. Op die datum
kreeg de school drie lokalen in
de school aan de Alexanderstraat.
Gedurende enige jaren heeft men
les moeten geven in lokalen van
diverse houten scholen o.a. aan de
Mauritslaan en aan de Herman
Heijersmanslaan. Op 28 maart
1968 is het officiële schoolgebouw
aan de Herman Heijersmanslaan
gereed gekomen, bestaande uit 6
lokalen. Weldra bleek ook dit ge
bouw te klein, zodat toch nog
voor langere tijd (4 jaar) gebruik
moest worden gemaakt van een
dependance aan de Staringlaan. In
LEERLINGEN KLAAS DE VRIESSCHOOL LEERDEN WADDINXVEEN KENNEN
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 19 JULI 1973
Pagina 7
Dieren bekijken in het Wamaarplantsoen.
■■a
Vervuiling Gouwe
Station NS
B 8
Vraag: Vindt u de brug breed
genoeg voor het verkeer?
Antwoord: Als iedereen maar
rustig aan doet.
WADDINXVEEN Om een indruk van het wonen in Waddinxveen te
krijgen hebben de leerlingen van de derde klas van de Klaas de Vriesschool
een bezoek gebracht aan de Stoel- en meubelfabriek Berkesteijn BV aan de
Wilhelminakade, Bouw voorlichting Midden Holland aan de Staringlaan
en het Anne Frank-centrum aan het Jan van Bijnenpad. Het geheel resul
teerde in een maquette van de bouw van een huis in fasen, een maquette
van de Vondelwijk en het exposeren van diverse bouwmaterialen.
Veel cijfers
’t
’n
WADDINXVEEN De
brugwachter van de Waddinx-
veense hefbrug (33.312 boten
passeerden deze brug in 1972)
heeft ook gesproken met de
leerlingen van klas 5b van de
Klaas de Vriesschool. Hij zat
behoorlijk op zijn praatstoel.
Zo maar een paar vragen uit
dat vraaggesprek.
Vraag: Welke scljool moet je
aflopen om brugwachter te
worden?
Antwoord: Alleen de lagere
school, want een brugwachter
kunnen ze overal gebruiken.
Vraag: Waarom gaat de brug
’s zondags niet omhoog?
Antwoord: ’s Zondags ga ik
naar de kerk.
Enquêteren in de wachtkamer van het station.
WADDINXVEEN Het verkeer in en om Waddinxveen, de politie, de
Nederlandse Spoorwegen en het waterverkeer op de Gouwe. Dat zijn de
veelomvattende onderwerpen waarmee klas 5b van de Klaas de Vriesschool
zich heeft beziggehouden- De meisjes en jongens hebben veel overhoop
gehaald om antwoord te krijgen op hun (vaak) indringende vragen. Er is
onder meer druk geënqueteerd en geïnterviewd. Op school is aan een en
ander vorm gegeven door het maken van maquettes en plattegronden.
WADDINXVEEN De leerlingen van de zesde klas van de openbare
Klaas de Vriesschool hebben 145 bewoners (83 vrouwen en 62 mannen) in
het noordelijk deel van de Oranjewijk en in de Vondelwijk geënqueteerd
over het wonen en leven in Waddinxveen. De resultaten van dit bijzonder
serieus opgezette en omvangrijke onderzoek werden gestopt in en verwerkt
door een computer van de in Den Haag gevestigde v/h Nederlandse Stich
ting voor de Statistiek.
Doel van dit onderzoek was om na te
gaan in hoeverre men tevreden is over
de huidige woon- en leefsituatie en wel
ke wensen men heeft. Er is aan de leer
lingen opdracht gegeven elke tiende
woning te bezoeken in de hun opgege
ven straat(straten). Als voorbeeld werd
gesteld: stel dat alle woningen op een
rij staan, dan moet je elk tiende huis
nemen. Eerst een man en dan een
vrouw. De medewerking van de onder
vraagden was goed tot zeer goed.
Anne Frank-centrum
■HBsH
MB
i
W. F. M. MULLER
WADDINXVEEN In zijn algemeenheid kan men stellen dat kinderen de gelegen
heid moet worden geboden om op eigen initiatief de „wereld” te verkennen. Dit
noemt men simpel gezegd „wereldoriëntatie”. Het spreekt vanzelf dat die wereld in
de een of andere vorm op school aanwezig moet zijn, meestal bekend als dokumen-
tatieeentrum. Hoewel dit dokumentatiecentrum grote waarde heeft is het voor de
leerlingen nog waardevoller om de kennis uit de eerste hand te krijgen. D.w.z. dat
de realiteit van alle dag niet buiten de schooldeur hoeft te blijven. Zij kunnen nl.
zelf met de werkelijkheid worden geconfronteerd. Met andere woorden :vraag het
de mensen zelf of haal ze in de school, zoek de dingen op en bekijk ze. Uiteraard
vereist dit een grondige organisatie en een goed doordacht plan. Iets dergelijks kan
gestalte krijgen in de vorm van een project. Een project is een onderwerp dat door
een groep leerlingen gezamenlijk in studie wordt genomen en waarvan het resultaat
in welke vorm dan ook wordt vastgelegd of vertoond. Ruwweg kan men projecten in
twee groepen verdelen:
Over de vervuiling van de Gouwe schrij
ven de jongelui: „De Gouwe wordt te-
genwordig zwaar vervuild. Ongeveer vijf
middelen die aan boord zijn hadden
ieders belangstelling. De rijkspolitie te
water vaart op de Gouwe met een grote
boot en een speedboot. De „wateragen-
ten” controleren zo’n drie boten per uur.
Ongelukken op het water gebeuren er
bijna niet, vertrouwde de bemanning
van zo’n politieboot de scholieren toe.
door directeur J. W. A. van Berkesteijn
en konden ze zien hoe een stoel wordt
gemaakt „Er wordt eerst uit een plank
een poot gemaakt. Er zijn modellen
voor: poten, arm en rugleuningen en
zittingen. Die maken ze machinaal. Als
dat klaar is zetten ze de stoel in elkaar.
Dan wordt ie gebeitst. En als de stoel
gebeitst is gaan ze hem lakken. Als de
stoel gelakt is moet hij drogen en dan
komt het kussen er op en is de stoel
klaar.”
In een film in Bouwvoorlichting zagen
de meisjes en jongens hoe een huis wordt
gebouwd. „Je kan de stenen van een
huis niet zo maar op elkaar zetten, want
dan rollen ze er van af. Daar moet ce
ment tussen, als het gedaan is wordt het
een muur. En als er eindelijk muren
zijn, komt er een dak op en deuren en
ramen in.” Dat er plannen worden ge
maakt waar de mensen wel en niet kun
nen wonen vonden de jongelui een van
zelfsprekende zaak. „In Zuid-Holland
willen erg veel mensen wonen. Die wil
len allemaal dicht bij hun werk wonen.
Maar dat kan niet allemaal, niet alle
mensen kunnen wonen waar ze willen.”
In de Stoel- en meubelfabriek Berke
steijn werden de leerlingen rondgeleid
a) het gebonden project;
b) het open project.
De naain gebonden project geeft al aan dat er een van te voren vastgesteld kader
is waarbinnen de leerlingen meestal blijven. Merendeels staat het al gedeeltelijk op
papier in de vorm van bijv, een boekje. Bij een project over water kunnen de leer
lingen zich dan oriënteren in de leerstofkern „water”. Een en ander ter bevordering
van: doen en denken, spreken en stellen, inzicht en samenhang, meningsvorming en
meningsuiting. Dit alles over één onderwerp waarin alle vakken aan de orde komen.
Het is dus cultureel, geografisch, historisch en natuurkundig gericht.
Bij een open project komen bovengenoemde punten ook aan de orde. Van wezen
lijke waarde is echter het groepswerk, terwijl in feite alleen een naam als gegeven is
(bijv. Waddinxveen). Wat er van gemaakt wordt en hoe het gestalte krijgt is bij deze
vorm niet van te voren te bepalen. Veel liangt af van de contacten tussen de leer
lingen onderling en tussen die van de leerlingen en leerkracht.
De rol van de leerkracht bestaat bij deze vorm uit:
het aangeven van de mogelijkheden om bepaalde onderwerpen te verwerken,
het verwijzen naar bronnen (d.w.z. materiaal, mensen, dingen e.d.),
het coördineren van de activiteiten van verschillende groepen,
het voeren van de eindregie.
Hoewel het eindresultaat natuurlijk belangrijk is ligt toch de allergrootste waarde
van een dergelijk project bij het kind zelf. Zowel in sociaal als in peadagogisch op
zicht. Een niet uit te vlakken factor bij bijv, het „Project Waddinxveen” is dat de
leerlingen zich bovendien bezighielden met en verdiepen in hun eigen leef- en woon-
gemeente. Om de relatie school-gezin te bevorderen wordt na zo’n project een ten
toonstelling gehouden zodat de ouders de resultaten van hun kinderen kunnen be
wonderen.
I daarom k
I >n Waddinxveen
I genoemd.
jaar geleden mocht je er nog in zwem
men. Nu mag dat niet eens meer. Rijks
waterstaat heeft geschat dat er hooguit
nog vijf jaar water uit de Gouwe gehaald
kan worden voor drinkwater. Ze hebben
zelfs zout in de Gouwe geconstateerd.
Dit zout komt vanuit de Noordzee, via
de Nieuwe Waterweg, enzovoorts in de
Gouwe. Vervuiling van de Gouwe komt
doordat de mensen (en fabrieken) zóveel
rommel in het water gooien. Volgens de
waterpolitie wordt er olie in de Gouwe
gepompt door gaten in de boten. En dit
is de ergste vervuiling volgens de po
litie.”
stond werd je erg warm”. In de keuken
zelf stond een gasfornuis en een koffie
zetapparaat. „Doordeweeks krijgen de
mensen uit de grote keuken gekookt
eten, maar in het weekeinde niet want
dan wil het personeel vrij. Er is in de
eigen keuken ook nog een doorgeef -
kastje waarvan een opening in de keu
ken is, en op de andere gang. Als je uit
gaat leg je er een briefje in. Als de
bakker of melkboer komt, weten ze wat
je nodig hebt. In de keuken is een deur
naar de kamer. Daar hangen schilderijen
die meneer Van Oort, die daar woont,
zelf heeft gemaakt. In de kamer is een
deur die naar de hal gaat en van de hal
kan je naar de slaapkamer. In deze ka
mer zijn twee kasten. In de ene kast kon
je kleren ophangen, in de andere kan je
kleren neerleggen. De oude mensen wo
nen alleen, ze koken zelf hun eten en
als ze dat willen worden ze geholpen met
het wassen. Er zijn mensen over de 60
en 65 jaar oud. Meneer Binnekade is al
98 jaar oud. Er is ook een bar in het
Anne Frank-centrum.”
Uit die enquete, waaruit veel cijfers
over de woon- en werksituatie en van
de wensen en verlangens van de Wad-
dinxveners naar voren kwamen die als
bekend mogen worden verondersteld, is
onder meer gebleken dat vrouwen meer
last hebben van minder prettige buren,
dan mannen. Misschien is het ook op
merkelijk dat mensen met een hogere
opleiding de mentaliteit van de bevol
king prettiger vinden, dan zij die een
ULO-opleiding hebben genoten. Op
korte termijn zou er een sporthal
een bospark, speelterreinen, een schouw
burgzaal en een bioscoop in Waddinx
veen moeten komen. Andere wensen
zijn: centrale parkeergelegenheid (stra
ten vrij), minder rommel op straat en
minder flats, tunnel onder de Gouwe,
minder rioolbelasting, meer eenden, eet
huisje, groot warenhuis, parkeerverbod
vrachtauto’s, tweede brug over de Gou-
Geenqueteerd werden op een morgen
wachtende automobilisten voor de (ge
opende) hefbrug en treinreizigers in het
wachtlokaal van het station Waddinx
veen. Bij de hefbrug werden ruim veer
tig bestuurders ondervraagd. De meeste
van hen gingen naar hun werk in Gou
da. Voor het passeren van de Gouwe
blijkt in de morgenuren half acht het
drukst te zijn. Opmerkelijk is dat de
meisjes en jongens er achter zijn geko
men dat Waddinxveners die naar Rotter
dam of Den Haag moeten lang niet al
tijd gebruik blijken te maken van de
„uitvalsweg” Beijerincklaan/Tweede
Bloksweg/IJsermanweg. „Wat jammer”,
zeggen de leerlingen van de Klaas de
Vriesschool als de stationsbeambte van
de Nederlandse Spoorwegen moet zeggen
in zijn kantoor van het station Waddinx
veen nog nooit te zijn overvallen. Hij
WADDINXVEEN De leerlingen van
de zesde klas van de Klaas de Vries
school hebben veel overhoop gehaald.
Er is onder meer gedoken in de geschie
denis van Waddinxveen, de voorvaderen
van ere-burger prins Bemhard zijn be
studeerd, het gemeentebestuur is door
gelicht, de gemeentelijke diensten zijn
bekeken en de structuur van de brand
weer is onderzocht. Ook het politieke
erf, en dan vooral de politieke propa
ganda, heeft men niet onberoerd ge
laten. Geinterviewd werden oud-burge-
meester A. Wamaar, de moeder van de
20.000e inwoner, bewoners van het be
jaardencentrum „Souburgh” en de
hoofdredacteur van het Weekblad voor
Waddinxveen, B. J. Woudenberg. Wie er
door deze meisjes en jongens nog meer
werden ondervraagd leest u elders wel.
nooit vóór in de auto te laten zitten.
„Het is gevaarlijk en niet verstandig”,
vinden ze.
Nederlanders die tweehonderd jaar ge
leden op reis gingen konden kiezen uit
een paard, een paard en wagen of de
benenwagen (particulier vervoer) of ze
konden met een trekschuit of een post
koets gaan (openbaar vervoer). Met een
trekschuit kon je heel Nederland afrei
zen. Van Den Haag naar Rotterdam
duurde de reis vijf uur. Honderd jaar
geleden reden er treinen. Vijftig jaar ge
leden werd de motor uitgevonden en
verbleekte de roem van de stoommachi
ne. „Zolang er mensen op aarde zullen
wonen zal er openbaar vervoer zijn,
want mensen willen reizen,” menen deze
Klaas de Vries-leerlingen.
De meisjes en jongens menen dat er nog
het een en ander kan worden gedaan om
ons dorp voor kinderen veiliger te ma
ken. Bijvoorbeeld meer geconcentreerd
parkeren in de woonwijken, waardoor
een aantal straten geschikt kan worden
gemaakt voor andere activiteiten en het
vergroten van de wandel- en fietsmoge-
lijkheden. Sprekende over de activiteiten
van Veilig Verkeer Nederland verzoeken
deze jongeren ouderen hun kinderen
we en inspraak bij het zwembadbeleid.
En toch In het algemeen is men in
Oranjewijk-Noord en Vondelwijk erg
tevreden over het wonen en leven in
Waddinxveen.
zegt zo’n 13.500 kartjes per maand te
verkopen. In 1971 althans. Er werd ook
een gesprekje gevoerd met een machi
nist (’’meester”) en een conducteur. Van
de negentig treinreizigers die werden
ondervraagd gingen de meesten naar Den
Haag, Gouda en Leiden. De trein die
omstreeks tien over half acht vertrekt
blijkt bij de forensen het meest in trek te
zijn.
„Oom agent” is ook de leerlingen van
deze Waddinxveense openbare school
komen opzoeken om iets over het werk
van de politie te vertellen en films te
draaien. De meisjes en jongens kregen
als geschenk allemaal een boekje met
daarin haar of zijn vingerafdrukken. In
een gesprek met adjudant M. A. Ruis-
sen (toen nog opperwachtmeester) kre
gen ze te horen dat de Juliana van Stol
berglaan Waddinxveens drukste weg is
(6.000 auto’s per dag). De kruising
Kerkweg-Brugweg-Henegouwerweg is
volgens de adjudant de drukste kruising
in ons dorp. Een politieagent moet vol
gens de jongelui over moed, opmerkings
gave, algemene ontwikkeling, verant
woordelijkheidsgevoel, hulpvaardigheid,
een goede lichamelijke conditie, vakken
nis en vakbekwaamheid beschikken.
De geschiedenis van de waterpolitie gaat
eeuwen terug. De leerlingen kregen dat
te horen van een rijkspolitieman te water
toen zij een poosje aan boord mochten
komen om alles te bekijken en een eind
je te gaan varen. De radarinstallatie had
de grootste aandacht. Ook de reddings-
De keuken, zo ontdekten de meisjes en
jongens in het Anne Frank-centrum, is
tegenover de badkamer gesitueerd.
„Daar was een lamp, als je daar onder
1970 werd aan de school een 7e
klaslokaal bijgebouwd. Mede door
het oprichten van de Mr. A. de
Roosschool in 1972, konden voor
het eerst alle leerlingen van de
Klaas de Vriesschool in één ge
bouw worden ondergebracht. Van
af de start van de school was de
leiding in handen van de heer C.
M. Visser, terwijl sinds 1 maart
1971 de heer W. F. M. Muller
hoofd van de school is.
Huidige leerkrachten:
klas 1: mevrouw H. Nijland
klas 2: mevrouw A. v.d. Bas
klas 3: mejuffrouw H. A. Mulder
klas 4: A. J. Witvoet
klas 5a: D. E. v.d. Weide
klas 5b: J. J. Huurnink
klas 6: W. F. M. Muller
WADDINXVEEN Als Klaas de Vries
nu nog leefde, zou hij 112 jaar zijn. Toen
hij 9 jaar was, ging zijn vader dood.
Klaas de Vries bleef alleen achter met
zijn moeder en zijn zeven broertjes en
zusjes. Het jongste babietje had zijn va
der nog nooit gezien, want dat werd pas
geboren, toen vader de Vries al was
gestorven. Moeder de Vries was een
flinke en lieve vrouw, die niet hield van
opscheppen en dikdoenerij, maar wel van
aanpakken. Klaas hield veel van kinde
ren en werd onderwijzer. Dat was zijn
vader ook geweest. Dat wist hij nog wel.
Later ging hij lesgeven aan een kweek
school; zo heette toen een school waar
je voor onderwijzer leerde. Zo kwamen
er steeds meer onderwijzers die de school
prettiger wilden maken voor de kinde
ren, zodat je gemakkelijker en meer leer
de. En niet alleen maar stil zitten, maar
ook zelf iets maken: handenarbeid.
In 1900, dus nu 73 jaar geleden, hij was
toen (reken maar uit) 39 jaar, ging Klaas
de Vries naar het buitenland. Hij was
uitgenodigd door de Internationale Ver
eniging voor Kinderstudie om naar Jena
(Oost-Duitsland) te gaan. Daar mocht
hij op de universiteit aan mensen uit 20
andere landen vertellen wat hij er van
vond. Daar praatten ze samen over.
Soms tot diep in de nacht. Zo werden
i de plannen van Klaas de Vries over de
hele wereld bekend. Hij vond dat de kin
deren met hun hoofd èn met hun handen
i moesten werken en dat alle volwassen
mensen samen moesten zorgen, dat de
school zo goed mogelijk werd. O«k vond
hij dat alle kinderen naar dezelfde
school moesten kunnen gaan. Niet voor
elk ander geloof een andere school, dan
merkten de kinderen dat er ook mensen
waren, die over sommige dingen heel an
ders dachten dan hun eigen ouders. Zo
leerden ze verdraagzaamheid en andere
I denkbeelden respecteren. De Openbare
school was die school voor iedereen.
Kinderen uit het hele volk moesten daar
I onderwijs kunnen krijgen. Zo kwam
Klaas de Vries in het bestuur van de
I '•ereniging die dat ook vond: „Volks-
I onderwijs” heet die vereniging. Die be-
I staat nu nog.
In Waddinxveen is er ook ’n afdeling, dat
merk je aan de dingen die V.O.O. af en
1 toe organiseert. Klaas de Vries werd
door anderen, die het met hem eens wa
ren, in de gemeenteraad van Amsterdam
I gekozen. Daar deed hij voorstellen voor
I hogere salarissen voor de onderwijzers,
I voor meer speelplaatsen, voor sportvel-
I den, zwembaden en badinrichtingen (de
I huizen hadden toen geen douche). In
1910 werd hij tot lid van de Provinciale
I Staten gekozen. Toen kon hij nog meer
I doen, om voor goede scholen te zorgen.
I En dat deed hij ook. En toen de „Onder-
I wijsraad” werd opgericht werd hij met-
I een tot lid ervan benoemd. Klaas de
I Vries is 86 jaar oud geworden. Hij stierf
I °P 5 januari 1947. Dat is dus 26 jaar ge-
I leden. Tot aan zijn dood was hij werk-
I zaam in het belang van de kinderen.
Daarom kunnen we er trots op zijn, dat
«en school naar hem is
