Even voorstellenIk ben
Groot feest
Groensvoorde
TOMA
Basil Paré, boer in Torna
Deel 2
H. HUIZER BEANTWOORDT
VRAGEN OVER OKKERSE
Ds. G. Broere
komt ook niet
Groen van Prinstererschool
één en al creativiteit
a
m
ill
i?S!
PfR
I
WADDINXVEEI
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
X.
ders.
ik
el-
de
ri-
drogist Bouma overhandigt de prachtige nostalgische spiegel aan de ou-
■i
Ier
:re
ng
an
Ier
de
de
>e-
w-
en
'ij-
;n;
en
rz-
len
iet
lat
re-
is-
i?
)te
of
de
rf-
as-
ir;
■g-
sr-
>o-
en
BV
Wat kan de school nu doen? De school
moet de kinderen, ter stimulering van
hun creativiteit, opdrachten geven,
waar wat aan te beleven valt, waar ze
zichzelf in kunnen verliezen. Belangrijk
bij handvaardigheid is, dat er opdrach
ten gegeven worden, waarbij een drem
pel is ingebouwd. Het kind wordt dan
gestimuleerd zelf door middel van het
materiaal dat het ter beschikking heeft,
een hoogstpersoonlijke oplossing te ge
ven voor die speciale moeilijkheid. Op
deze manier wordt het ’zijn’ werkstuk,
even uniek als het werkstuk van een an
der. Als het werkstuk ’mooi’ is, is dat
duidelijk het gevolg van het persoonlijk
bezig-zijn met het materiaal. Wanneer
een kind zich creatief leert uiten, kan
dit sterk bijdragen tot een harmonieuze
persoonlijkheidsvorming.
Na de pauze was er nog gelegenheid
werkstukken van de kinderen te be
wonderen. Alles draaide daarbij om het
wonen. Tevens konden de ouders ken
nis maken met een selectie van jeugd
boeken. Vele maakten van de gelegen
heid gebruik zich op dit gebied nader te
oriënteren.
Na de pauze konden de ouders zelf aan
de slag. Evenals de kinderen mochten
nu ook de ouders op hun eigen wijze
gestalte geven aan het begrip ’wonen’.
Hier en daar ontstonden levendige dis
cussies over het onderwerp.
Na afloop was het algemene gevoelen
dat deze avond veel had losgemaakt en
bijzonder zinvol was geweest.
Dit is Basil Paré, boer in Torna, wiens belevenissen worden gepubliceerd in
lijnen geleerd. Met gebruik van een
span ossen hadden we ons ORD kre
diet kunnen terugbetalen maat papa
wilde dat niet. Papa wilde alles zelf in
de hand houden.
<ler'!- (Foto: Weekblad voor Waddinxveen/Wegman BV. Den HamD
KWAAD WEGGELOPEN
Ik wilde echter wel met de ossen
werken en het gevolg was dat ik
kwaad ben weggegaan. Ik ben toen een
half jaar in Ivoorkust geweest waar ik
drie maanden bij dezelfde onder
neming heb gewerkt waar ik al eerder
had gewerkt en drie maanden wer
keloos ben geweest. Toen ik terugk
wam in Koin was de relatie met papa
iets beter, het was een jeugdzonde van
me geweest om ruzie met papa te ma
ken.
O
■M
Met een paar vrienden heb ik na terug
komst een jeugdclub opgericht die we
’’Hoop voor ons Dorp” noemden. We
probeerden dingen te doen die goed
zouden zijn voor ons dorp. Het was, en
is nog steeds, de gewoonte dat de chris
telijke jongeren van het dorp het veld
bewerken van degene die cathechisatie
DE DROOGTEPERIODE
Ik heb op ’t centrum erg veel geleerd
dat me direkt van pas gekomen is.
Sinds 1968 was het erg droog gebleven
en kregen we veel minder regen dan
voorheen. In 1969 en 1970 werd het nog
slechter en toen ik in 1971 op het cent
rum was wed de droogte een ramp en
bleef de oogstopbrengst overal erg
klein. Ons dorp had nog het geluk dat
er in de lage streken met de ossen nog
wel verbouwd en verdiend kon worden.
Juist het gebruik van die ossen zorgde er
voor dat er wat te eten was. Ons dorp
had door de aanwezigheid van de mari-
gots (laagten waar wat achter blijft
staan of onder de grond ligt) wat reser
ve kunnen opbouwen en wat geld kun
nen sparen. Maar toch werd er ook
honger geleden en je kunt je haast niet
meer voorstellen hoe mager sommige
mensen waren. Veel van het vee in het
dorp werd in die tijd verkocht om aan
geld te komen om elders eten te kun
nen kopen.
Toen de toestand echt kritiek was kre
gen we rode mil uit Amerika die echter
heel anders smaakte dan onze mil (mil
is een sorghumsoort die hoofdbestand
deel van het voedsel is). Ik vond het wel
heel erg dat een paar mensen uit ons
dorp mil tegen dubbele prijs hebben
verkocht aan de Mossi’s uit Pangogo
op twaalf kilometer van ons dorp. Daar
hadden ze geen laagten en was de voed
selsituatie nog ernstiger. Maar je hoort
toch geen misbruik te maken van de
hongersnood?
WADDINXVEEN In de kortgeleden gehouden openbare
vergadering van de raadscommissie voor sociale zaken en volksgezon
dheid is de brief aan de orde gekomen, die de raadsfractie van de Prog-
ressieven (PvdA/D’66/PPR/PSP) op dinsdag 14 oktober had geschreven
naar aanleiding van de vier dagen eerder bekend geworden sluiting van
de produktie-afdeling van de speelgoederen- en houtwarenfabrieK G.
Okkerse BV aan de Waddinxveense Wilhelminakade. Op dit schrijven
werden in de raadscommissie door de voorzitter, wethouder H. Huizer
(SGP/Hervormde Kiesvereniging), persoonlijke antwoorden gegeven,
zodat hij niet sprak namens het college van Burgemeester en Wethou-
we huiseigenaar met de woning(en) van
plan is dient te worden afgewacht. Zou
er in het ergste geval uitzetting plaats
vinden, dan zal de gemeente vanzelf
sprekend alles in het werk stellen voor
haar inwoners passende woonruimte te
vinden.
9. Kan het college een bemiddelende of
activerende rol op zich nemen ten behoeve
van de werknemers (sociaal plan, herp
laatsing. woongelegenheid etc.)?
Een opstellen van een sociaal plan is de
taak van de werkgever/werknemers or
ganisaties c.q. directie - werknemers,
terwijl herplaatsing een taak van het
GAB is.
10. Zijn er al gegevens bekend over wat er
met de productieruimte en het bedrijfster
rein gaat gebeuren?
Neen.
11. Is het college met de progressieve frac
tie van mening dat zij bijtijds geïnfor
meerd behoort te zijn over de (financiële)
situatie van de bedrijven in Waddinxveen,
zodat zij tijdig en op de juiste wijze kan
reageren op situaties zoals deze zich heb
ben voorgedaan bij Okkerse?
Hieromtrent dient het college zich nog
nader te beraden.
12. Hoe beoordeelt het college de werk
gelegenheid in Waddinveen op korte en
lange termijn?
Bijzonder moeilijk om daar een con
creet antwoord op te geven. Was aan
vankelijk de gedachte dat de werkloos
heid een conjunctureel karakter had,
momenteel laat het zich aanzien dat
meer'gesproken kan gaan worden van
een structureel karakter. Gezien het
aantal werklozen in de gemeente, 140,
steekt Waddinxveen gunstig af bij vele
andere gemeenten in de regio. Dit wil
niet zeggen dat Waddinxveen nu maar
een slaapstad moet worden.
De gemeentelijke commissie werkgele
genheid houdt zich momenteel bezig
met het probleem van de werkloosheid
op korte termijn. Contacten zijn gelegd
met de ICW, Gewestelijk Arbeidsbu
reau en de gemeentelijke sociale dienst
teneinde te bezien in hoeverre vraag
en aanbod op elkaar kunnen worden af
gestemd. Daara zal getracht worden
een visie te ontwikkelen op het prob
leem op langere termijn. Bij het beant
woorden van bovenstaande vragen
dringt zich wel de vraag op waar taken
en bevoegdheden van een college van
burgemeester en wethouders beginnen
en eindigen.
ERG LAAT
In de raadscommissie voor sociale za
ken en volksgezondheid kon de fractie
voorzitter van de ProgressieVen, de heer
M. Boere, niets anders vaststellen dan
dat B. en W. iets later op de hoogte zijn
gesteld wat er bij Okkerse BV aan de
hand was dan het personeel. Hij vindt
dit erg laat en tevens vreemd dat het
plaatselijk bestuur in deze zaken door
de rijksoverheid niet in het algemeen
wordt ingelicht. De heer W. L. M.
Kruijk (CDA) zou het een kwalijke
zaak vinden als het verstrekken van o-
verheidskredieten aan de grote klok zot
den komen te hangen. ’’Maar nu ko
men we op het sterfhuis als de patiënt
reeds is overleden”, wierp de heer
Boere hem tegen. Volgens hem is het
een teken aan de'wand dat de directie
van Okkerse BV geen ondernemings
raad heeft, want er staat nergens dat er
bij een personeelsbestand van beneden
de 100 werknemers een dergelijk over
legorgaan er niet zou mogen komen. In
de raadscmmissie is verder nog gespro
ken over de bedrijfswoningen van het
bedrijf, die mogelijk door het gemeen
tebestuur zouden kunnen worden ge
kocht. Wethouder H. Huizer (SGP/-
Hervormde Kiesvereniging) stelt naar
de mogelijkheid daartoe een onderzoek
WADDINXVEEN Het is de
Waddinxveners allerminst ongemerkt
voorbijgegaan dat het winkelcentrum
Groensvoorde eind vorige week het
zesjarig bestaan vierde. In de kramen
voor de winkels toonden de winkeliers
dat ze ook uitstekende marktkooplie
den zijn. Ze legden de nodige vinding
rijkheid en enthousiasme aan de dag
om het publiek van zaterdagmorgen
vroeg tot sluitingstijd te blijven boeien.
Naast diverse koopjes verhoogde Keur
slager Koot de feestelijkheden door op
ambachtelijke wijze een' compleet var
ken aan het spit te garen. Het opspui
ten van taarten was een aangelegenheid
waar het publiek zich bij Huizer’s
Bakkkerijen kon bezighouden. De Ra
bobank hield een Railroad Raadweds-
trijden. Wie weet te raden hoeveel dub
beltjes er in een fles zat en daarbij een
aardige slagzin bedacht kan kiezen uit
de trein met alle toebehoren, zoals die
gen papa gezegd ’’waarom koopje geen
tweede os voor een span zodat we het
land beter kunnen bewerken en meer
verdienen zodat we de ORD terug kun
nen betalen”. Maar papa begreep het
niet en wilde niet nog een os kopen.
Omdat hij niets wilde veranderen en ik
hier en daar al had gezien dat je met
een span ossen veel meer kon bereiken
kregen we ruzie.
Ik vertelde hem dat ik bij de missie in
Twon Kuy en bij Zapala boeren had ge
zien die met een span ossen veel
gemakkelijker werkten en veel meer
verdienden dan wij ooit met de daba
zouden kunnen. Omdat ik niet verder
had kunnen leren wilde ik graag die
nieuwe manier van landbouwen leren
want ik wilde graag een goede boer
worden. Ik had al het gebruik van zaai-
in de marktkraam van de Rabobank te
zien was, of een tweedaagse geheel ver
zorgde minitrip naar Brussel voor twee
personen. Bij drogisterij Bouma vond
verder een niet alledaags gebeuren
plaats. Vóór de winkel was een Formu
le Ford racewagen van het Old Bar
ber’s racing team opgesteld. Alle kin
deren uit de buurt mochten om beurten
in de race-auto plaatsnemen en van dit
spannende moment werd een foto
gemaakt, die de kinderen gratis mee
konden nemen. Om twee uur ’s mid
dags werd als extra verrassing aan de
ouders van het op dat moment in de bo
lide zittende kind een fraaie nostalgi
sche spiegel overhandigd. Het enthou
siasme rondom dit door Old Barber’s,
producent van scheerartikelen, aange
boden evenement was groot. Een
droomwens van vele kinderen ging in
vervulling, met een originele foto toe.
WADDINXVEEN Ds. G. Broere uit
’t Harde heeft zaterdagavond tegen
middernacht de Centrale Hervormde
Gemeente laten weten het beroep dat
de Waddinxveners op hem hadden uit
gebracht niet te zullen aannemen. Hij is
daarmee de twaalfde predikant die ”-
nee” zegt tegen het vervullen van de
vacature van de eind vorig jaar naar Pa-
pendrecht vertrokken ds. D. van Vliet
van wijk Oost.
De twaalf vragen werden door hem als
volgt beantwoord:
Op welke wijze en wanneer is het col
lege van B. en W. op de hoogte gesteld
van deze sluiting?
Op 8 oktober 1976.
2. Was het college op de hoogte van de
overheidskredieten die het bedrijf ontvan
gen heeft en is er overleg geweest met mr.
D. A. Slager, vertegenwoordiger van het
ministerie van Economische Zaken bij het
bedrijf?
Neen.
3. Heeft het college overleg gehad met de
vakbonden en de Industriële Club Wad
dinxveen (lCW)en wat is het resultaat van
deze gesprekken?
Reeds dezelfde dag dat de sluiting be
kend werd is overleg gepleegd. De
ICW heeft beloofd een lijst te produ
ceren met vakatures, welke daarna in
overleg met het Gewestelijk Arbeids
bureau (GAB) in Gouda zal worden be
sproken om te bezien in hoeverre vraag
en aanbod op elkaar kunnen worden
afgestemd.
4. Kan het college een overzicht geven van
de betrokken medewerkers wat betreft
leeftijdsbouw, kostwinnerschap, scholing,
nationaliteit etc.?
Personeelsopbouw
a. naar leeftijd: t/m 22 jaar: 8; 23 t/m 39
jaar: 14; 40 t/m 59 jaar: 2160 jaar en
ouder: 8.
b. naar woonplaats: Gouda: 16; Alphen
a.d. Rijn: 1; Reeuwijk: 1; ’s-
Hertogenbosch: 1; Schoonhoven: 1;
Waddinxveen: 28; Hazerswoude: 1;
Zwartewaal: 1Moordrecht: 1. Totaal
51.
c; naar dienstjaren: Minder dan 5 jaar:
20; 5 t/m 9 jaar: 7; 10 t/m 20 jaar: 9; 20
jaar en langer: 15.
d. naar beroepen/functies: administra
tie: 1 man - 3 vrouwen; verkoopaf
deling: 3 mannen; bedrijfsbureau: 3
mannen; expeditie: 8 mannen; machi
nale afd.: 15 mannen; timmer/montage
afd.: 8 mannen; spuiterij/screenafd.: 6
mannen - 4 vrouwen.
De mannen kunnen over het algemeen
worden aangemerkt als kostwinners.
Omtrent scholing en nationaliteit kun
nen momenteel nog geen gegevens
worden verstrekt. Het ligt in de be
doeling dat ieder personeelslid
hieromtrent persoonlijk door het GAB
zal worden benaderd. Daarna is ook
pas iets te zeggen over de kwaliteiten
van het personeel. Bij verschillende
aanverwante bedrijven zou wel vraag
naar goed geschoold personeel zijn,
maar dan vooral in de jongere leef
tijdsgroepen.
5. Hoe ziet het sociale plan voor de mede
werkers er uit en gaan de vakbonden en de
ondernemingsraad van het bedrijf hiermee
akkoord?
Momenteel vindt hierover nog overleg
plaats tussen de vakbonden en directie.
Daar het hier een bedrijf betreft van min
der dan 100 werknemers geen onder
nemingsraad aanwezig.
6. Zijn er plaatsingsmogelijkheden in
Waddinxveen of directe omgeving voor de
ontslagen medewerkers?
De lijst van de ICW en de gesprekken
tussen werknemers en GAB dienen te
worden afgewacht. Een voordeel is dat
de afvloeiing geleidelijk zal geschieden
gezien de opzegtermijn die in acht
dient te worden genomen.
7. Was of is er contact met bedrijven in
Waddinxveen met soortgelijke productie
voor samenwerking of overname?
Neen, wel buiten de gemeente.
8. Zijn er moeilijkheden te verwachten in
verband met de huisvesting van medewer
kers in woningen vannet bedrijf?
De woningen worden verkocht aan een
'IprrrrinQcmq'jtcr*hannii Wat de nif*"-
WADDINXVEEN Twee
weken geleden stond het eerste
gedeelte van de ervaringen van
Basil Paré, boer in Torna, in het
Weekblad voor Waddinxveen.
Hier volgt het tweede gedeelte. In
een van de komende nummers
het laatste gedeelte van bele
venissen van een vooruitstreven
de boer in Torna.
Korte inhoud van het voorafgaan
de. Basil Paré is een 26-jarige
boer uit Koin een dorp op en
kele kilometers van Torna. Daar
de missieschool in Toma vol was,
richtte zijn Vader een eigen
schooltje op in Koin waar Basil
zijn basiskennis opdeed. Verder
studeren was echter onmogelijk
daar het dorpsschooltje daarvoor
onvoldoende opleidde. Basil is
toen naar Ivoorkust gegaan om
daar als gastarbeider te gaan wer
ken en zo te verdienen voor een
span ossen. Toen er geen werk
was is hij naar de stad Abidjan ge
gaan om daar een paar vrienden
te bezoeken. Zo’n grote stad als
Abidjan bevalt hem echter niet en
hij keert dan ook terug naar zijn
geboortedorp.
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 4 NOVEMBER 1976
WADDINXVEEN Basil Paré, de 26-
jarige boer uit Koin - een dorp op en
kele kilometers van Torna, de plek
waarmee Waddinxveen een band heeft
gesmeed -, vertelt verder: ’’Papa had
gelukkig een heel goede katoenoogst
gehad en daardoor voldoende verdiend
om in aanmerking te komen voor een
krediet van de ORD (ORD Offices
Regionaux de Dévloppement, een
soort regionale landbouworganisatie)
waarmee hij een os had gekocht. Maar
hij wist helemaal niet hoe hij met de os
moest omgaan omdat de ORD hem
geen uitleg had gegeven hoe hij hem
moest gebruiken. Ook met het ma
teriaal dat hij van de ORD had gekre
gen - vooral de ploeg - kon hij niet om
gaan. Papa had de ORD een voorschot
betaald voor een krediet voor een
ploeg, een manga (dat is een eenvoudi
ge cultivator waarmee mechanisch ge
wied kan worden) en twee ossen. En
omdat hij niet wist hoe hij ermee moest
omgaan zijn we maar op de oude ma
nier met de daba hak) gaan werken.
Toch zijn we er de eerste jaren nog in
geslaagd iets terug te betalen aan de
ORD. Maar in het vierde jaar was de
oogst ondanks heel hard werken toch
onvoldoende om de aflossing aan de
ORD te kunnen betalen en toen heb
ben ze de ploeg en de manga terugge
haald. In het tweede jaar had ik al te-
WADDINXVEEN Vorige week
woensdag hield de protestants-
christelijke Groen van Prinstererschool
haar ouderavond. Er was eerst een kort
huishoudelijk gedeelte, waarin o.a. de
nieuwe leden van de Schoolcommissie
werden voorgesteld. De nieuwe leden
zijn: mevr. G. Karsten-Dros en de
heren A. A. de Vries en R. J. G. van der
Gugten.
Verder stond de avond geheel in het te
ken van de handvaardigheid. De heer
D. C. van Wijk, leraar handvaardigheid
aan de Pedagogische Academie ”De
Driestar” té Gouda, hield eerst een le
zing, getiteld: ’’Handenarbeid, ja maar
waarom en hoe?” Na iets verteld te
hebben over de betekenis van han
denarbeid, zei hij, dat nu de tijd achter
ons ligt, waarin eenzijdig de nadruk
gelegd werd op de expressie. Hiermee
wordt dan bedoeld; het in het beschik
bare materiaal gestalte geven aan een
innerlijke beleving. Dit werkt zowel
uitnodigend als bevrijdend. Wie zich
niet of niet voldoende kan uiten, raakt
gefrusteerd. Er zijn vele menselijke ui
tingsvormen.
In de moderne handvaardigheid wordt
veel gewerkt met het begrip creativi
teit. Deze term wordt erg vaak gebruikt
en misbruikt. Het is moeilijk een goede
begripsbepaling van creativiteit te ge
ven. We kunnen zeggen dat creativiteit
is de aangeboren geschiktheid tot oor
spronkelijk vormgeven. Ieder mens is
in meerdere of mindere mate creatief.
Die creativiteit kan zich op geheel ver
schillende gebieden uiten. De een is
creatief op het gebied van de handvaar
digheid, de ander op het gebied van de
taal. Deze verschillen moeten worden
geaccepteerd. Op ouders en leerkrach
ten is nu de taak de aanwezige creativi
teit vrij te maken, te stimuleren en te
vormen. Creativiteit doet een beroep
op de totale menselijke persoonlijk
heid. Pasklare voorbeelden zijn daarbij
uit den boze. De creativiteit begint juist
pas daar, waar het kind bereid is zich
los te maken van het cliché. De per
soonlijke inbreng is van het grootste
belang. De durf en de spontaniteit die
daarvoor nodig zijn, treffen we helaas
vaak meer aan in de lagere klassen van
de school dan in de hogere. Dit komt
omdat oudere kinderen zich gauwer
geremd voelen in hun uitingen dan jon-
het Weekblad vor Waddinxveen. (Foto: Weekblad voor Waddinxveen/NO
VIB).
geeft in het dorp, iemand die daarvoor
een opleiding bij de missie heeft gehad.
Van de catechisatieleraar hoorde ik dat
er in de buurt Hollanders waren die iets
deden met landbouw. De leraar zei dat
als wij interesse hadden we een brief
moesten schrijven naar pater Renders
in Torna. Dat heb ik toen gedaan en hij
schreef terug dat hij met de directeur
van de Hollanders zou praten om te
zien of er misschien eens een plaatsje
voor mij zou vrijkomen.
Renders heeft toen met de Hollanders
van het landbouwcentrum (Centre For
mation Rurale) gesproken en die zei
den dat er vier boeren uit ons dorp naar
het centrum konden komen. Omdat ik
de enige was die had geschreven moest
ik dus een paar andere boeren vinden
om met mij mee te gaan en dat is
gelukt. Maar een boer die naar het
centrum gaat moet zelf voedsel
meenemen om van te even totdat hij
zijn eigen oogst op het centrum kan ge
bruiken. En de relatie met papa was
nog steeds niet zo er goed. Ik had hem
al gezegd dat ik voor mijzelf wilde gaan
beginnen, maar dat vond hij niet zo
leuk omdat hij dan een arbeidskracht
zou missen. Toen hebben we een com
promis gesloten. Papa vond het goed
dat ik naar het centrum zou gaan en
wat voedsel meenam en ik beloofde
hem dat ik na terugkomst bij hem zou
blijven werken. Op lijnen zaaide kende
ik al, het belangrijkste wat ik op het
centrum geleerd heb was het omgaan
met de ossen, de ploeg en de manga en
ervoor te zorgen dat de grond goed
wordt bewerkt.
Keurslager Koot is druk bezig met het garen van zijn varken aan het spit.
(Foto: Weekblad voor Waddinxveen/Sjaak Noteboom).
h v -
A
