Mijn ervaring bij
tandarts Tholen
Plezierige herfstvakantie
Lezers schrijven
I
Wethouder:
Aan die
naakte
vrouw moet
je juist
kunnen
aanzitten
z 1
D’66 vergadert
komende dinsdag
Uit de cultuurkamer van Waddinxveen of wat
het verschil is tussen binnen en buiten
Hou ze in de gaten!
Gil
Kinderen zijn kinderen.
Waarschuwen is niet genoeg.
Deze rubriek staat ter vrije beschikking van elke lezer van het Week
blad voor Waddinxveen. Brieven die de grenzen van het fatsoen of van
Maar niét ‘alleen boeiend, het recht op privacy te buiten gaan worden geweigerd. Anonieme brie-
herfstvakantie best wat te beleven geweest. Van het herfstvakantiewerk in het buurtcentrum 't Ketelhuis (Busken
gzw.wkle pentekeningen werd in het
Na ca. 5-6 jaar volledige passiviteit wat
betreft de aankoop van kunstwerken
Jenner was niet ondersteboven. Nee
stel je voor zeg, zoveel drank wordt er
toch niet geschonken op commissie
vergaderingen. De heer W. van Boc-
kom Maas noemde het een slecht argu
ment om alleen aan te kopen omdat het
te koop is.
Die opmerking heb ik na het voorstel
tot aankoop van een beeldhouwwerk
niet gehoord, en dat zegt misschien u
ook wel voldoende.
THEO DEN BOON
Prins Alexanderstraat 4.
telde als patiënten zo gaan reageren,
schrap ik ze. Worden dus niet meer gehol
kinderen niet? Ze antwoordde: Nee,
zoek maar een andere. Dus als je als
patiënt een maal kwaad wordt word je
i man werd ook nog er
gens voor uit gemaakt. Ze vertelde: Ik
weet niet uit wat voor een familie u
komt, maar het zal niet veel bijzonders
W o r ---Z
voren had ik mijn excuus al aangebo- wilde ons niet meer aannemen.
MEVROUW A. G. LAMMERS-
POSTHUMUS
Y. LAMMERS
Mauritslaan 14.
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN WOENSDAG 25 OKTOBER 1978
wethouder Anne van Gent, deze zomer
bij de opening van de beeldententoon
stelling van de Carolus-kring, plotseling
met de opzienbare uitspraak, dat wij
(de gemeente) iets aan cultuur gaan
doen. Ter verduidelijking voegde hij er
nog aan toe: ”Wij gaan iets aankopen”.
Een zeer lofwaardig streven, daar niet
alleen de kunstenaar in kwestie hierbij
gebaat is, ook de met kunst direct ge
confronteerde omgeving kan hier heel
plezierig op in spelen. Bovendien, zo
zou ik denken, geeft het iedere ge
meente een beetje cachet. Dat is ook
een van de redenen dat gemeenten, als
ze iets aariKopen, dit voor 90% in de
vorm van beeldhouwwerken doen.
Waddinxveen op een
opgelegde boeiende wijze - zo leren de reacties -
ook pijnlijk nauwkeurig door in het ver-
WADDINXVEEN ”Je moet
zoiets op een afstand bekijken
met een kunstoog”, zei de heer C.
Dijkshoorn (CDA) in de gemeen
teraadsvergadering van gistera
vond. ”Nee, wij zijn van het
standpunt uitgegaan dat het juist
prettig kan zijn er aan te zitten”,
betoogde wethouder A. H. van
Gent (PvdA).
Beiden voerden in de raadzaal
het woord naar aanleiding van het
voorstel om f 6.000,beschik
baar te stellen om het bronzen be
eldje ’’Omkijkende jonge vrouw”
van de Gorinchemse beeldhou
wer Marcus van Ravenswaay een
plaats te geven op het pleintje van
het winkelcentrum ”de Passage”.
Het advies om dit beeldje van een
naakte vrouw aan te schaffen is
gegeven door de gemeentelijke
commissie voor kunst, cultuur,
recreatie en jeugd.
Later in de vergadering consta
teerde burgemeester mr. A. G.
Smallenbroek met genoegen dat
de aanschaf van deze kunstuiting
ook de goedkeuring kon wegdra
gen van de fractie van de SGP/-
Hervormde Kiesvereniging/GPV.
Over de definitieve plaatsing van
het bronzen beeldje uit de collec
tie van de Caroluskring, die deze
zomer een expositie verzorgde in
het Burgemeester Warnaarplant-
soen, zal de gemeente nog over
leg plegen met de maker ervan.
WADDINXVEEN De Politieke Par
tij Democraten ’66 vergaderen ko
mende dinsdag 31 oktober (en niet
zoals de partij aankondigde afgelopen
dinsdag). Begonnen wordt om kwart
over acht in de bestuurskamer van de
sporthal de Sniep. Op deze vergadering
zal worden geprobeerd de bestuursim-
passe, waar D’66 al geruime tijd mee
worstelt, tot het verleden te laten beho
ren. In de uitnodigingsbrief aan de le
den wordt gezegd dat een goed functio
nerend bestuur onontbeerlijk is om de
eenmansfractie in de gemeenteraad de
dringend noodzakelijke achterban te
verschaffen.
De agenda voor de algemene ledenver
gadering van D’66 ziet er zo uit:
Verkiezing van een nieuw bestuur.
Financiële kwesties.
Beleid raadsfractie.
Ledenwerving.
■■■■■■■■■■I Alles wat verder ter tafel komt.
thuis. Mijn man boos. Belde gelijk op.
Nu dat was dat. Eén uur na die tijd be
lde ik persoonlijk de tandarts weer op
met de mededeling dat de boze bui was
gezakt en dat ze het me maar niet kwa
lijk moest nemen, dat dit gebeurd was.
Mijn-excuus daarvoor.
Zoudt u mij nog willen helpen, want we
zijn allemaal wel eens kwaad, waarop
ze antwoordde: Maar nooit tegen een
huisarts of tandarts. Ik vrQeg aan haar
of ze nooit eens driftig of kwaad was
geweest vroeger. Toen vroeg ik nog:
Wilt u mij dan weer even helpen,
waarop ze antwoordde: U zoekt maar
een andere tandarts. Ik bleef vriende
lijk en heb gewoon gesproken. Ze ver-
Naschrift redactie: De gemeentelijke
commissie voor kunst, cultuur, recreatie
en jeugd vergaderde maandagavond 8 ok-
stenaar zelf hier zoveel mogelijk bij be- ‘ober over onder meer de aanschaf van een
1_. 21. beeld van een lid van de Carolus-kring en
over de aankoop van pentekeningen van de
Waddinxvener Theo den Boon. Door een
dinxveen. Wel, dat de commissie niet speling van de techniek verscheen het arti
kel over de aankoop van Theo’s penteke
ningen, of liever gezegd een enkele daar
van. al in het Weekblad voor Waddinxveen
van woensdag 11 oktober en vond het ge-
over
de aankoop van het beeld van een lid van
mij merkwaardige manier van de Carolus-kring een plaats in de krant
van woensdag 18 oktober. Van volkomen
verzwijgen is dus geen sprake. Aan de
orde is de plaatsing van beide stukken in
twee na elkaar verschijnende edities.
De bespreking van het voorstel tot even-
het andere, volgens mij volko- tuele aankoop van de door Theo den Boon
WADDINXVEEN Ik had met mijn
dochter een afspraak om 5 uur maan
dagmiddag bij tandarts Tholen. Nu, wij pen. Waarop ik vroeg: Ook de andere
waren wat te laat, dus was het 7 a 10 l-:-J-
over 5 toen wij binnen kwamen. De as- zoek maar een andere. Dus als je als
sistente kwam naar ons toe in de hal: -
Bent u mevr. Lammers?. Waarop ik geschrapt. Mijn
antwoordde: Ja. De assistente zei: u -
bent te laat. U wordt niet meer gehol
pen, komt u maar binnen dan maken
we een andere afspraak. Maar van te zijn. Wat ik ook nog probeerde, ze
den dat wij verlaat waren wegens om
standigheden. Maar we werden niet
meer geholpen; want om 5.15 uur
kwam er weer een patiënt. De tandarts
vertelde: We trekken een kwartier voor
iedere patiënt uit. Dus dacht ik bij me
zelf, dan hebben we tot half zes de tijd.
Maar ze had van te voren al gezegd
kwart over vijf. We werden daarop zo
kwaad, dat mijn dochter antwoordde:
Dan zoeken we wel een andere tan
darts, waarop gezegd werd: Zoekt u
maar een tandarts waar u wel mag te
laat komen. Ik was ook kwaad. Ze ver
telde: Over drie weken wordt u weer
geholpen, waarop ik antwoordde: Moet
ik dan drie weken met die mond lopen?
Het is geen gezicht. Anders moet u
maar een andere opzoeken, zei ze nog.
Wij zijn hard de deur uit gelopen. Ver
schrikkelijk boos heb ik met de deur
gesmeten, wat niet mooi was, maar wat
doe je, op van de zenuwen. Kwamen
trokken is. Niets van dit alles echter
stond in het artikel van 11 oktober ge
publiceerd in het Weekblad voor Wad-
C
onder de indruk van mijn pentekenin
gen was gekomen en het daaruitvol-
gende besluit een negatief advies aan
B. en W. te doen uitgaan met betrek
king tot de aankoop van alle tekenin- lijktijdig geschreven verhaal met foto
gen.
Een voor
verslaggeving, daar, én de aankoop be
eldhouwwerk, én de aankoop tekenin
gen, door één en dezelfde commissie
achtereenvolgens werd behandeld.
Waarom zou iemand het ene breed eta
leren en
men gelijkwaardige, volkomen verzwij-
juist door zijn (en die van de beoor
delaar) ’’herkenbaarheid”, te gaan oor
delen op maatstaven van die eigen her
kenbaarheid. Hoe meer die herken
baarheid verschuift t.o. kijker-maker,
hoe tegenvallender het is voor de be
oordelaar, hoe afwijzender zijn oordeel
zal zijn. Zijn beoordelingsfactor ligt
baarheid niet, of nauwelijks is weerge
geven. (H. M. v.d. Dool: 4/5 herken
bare situaties, de rest is vaag).
Die rest is net zoveel, misschien wel
meer Waddinxveen, dan het zg. her
kenbare. Dat ik schijnbaar anders kijk
dan hij, stemt mij tot vreugde. Of be
staat Waddinxveen alleen uit een brug,
kerk en een Dorpstraat? De heer Van
Baarle noemt de historische waarde
van het getekende niet van grote bete
kenis. Zeer juist. Ook hij zegt niets over
de tekeningen zelf, des te meer over
zijn omgeving. Waddinxveen heeft nu
eenmaal geen tekens-waardige histori
sche gebouwen, wel, iets anders, (zo
lang ook dat duurt), maar wie zal er
treuren om iets dat hij niet kent?
Dat mevrouw H. Bloem-van Elten niet
onder de indruk is gekomen doet mij
deugd. Er moet een eenvoudiger ma
nier zijn dat te bereiken. Gelukkig heb
ik ook tijdens het werk er niet aan ge
dacht indruk te maken. Als het over
dreven gebaar, zoals de heer G. T.
Kroon de aankoop typeerde, inderdaad 't Ketelhuis) en de mensen achter het wijkwerk in Waddinxveen-Zuid is er in Waddinxveen voor de lieverdjes in de
had doorgegaan, zou het bij mij de in- i_
druk gewekt hebben, dat de Goedhei- Huëtlaan) plaatsen we een aantal veelzeggende foto’s.
hgman twee maanden te vroeg ons
dorp had aangedaan.
In Waddinxveen zijn er meer zo die zo
tekenen, zegt de heer F. J. M. Leenen.
Bedoelt hij daar nu mee: ook zo slecht,
of ook zo goed of ook zo middelmatig?
Je kan natuurlijk ook iets zeggen door
WADDINXVEENDank zij activiteiten van de Stichting Jeugd- en Jongerenwerk Waddinxveen (De Bonkelaar en
door de gemeente Waddinxveen, komt zaak? Als journalist zou ik toch op zijn weergegeven. Maar niet alleen boeiend, pttvaoy uuitungaan woraen geweigera. anonieme one-
j:--i__. i- Ook pijnlijk nauwkeurig door in het ver- vsn worden niet gelezen. Brieven onder pseudoniem worden wel
slag weer te geven wat alle commissiele- geplaatst, mits de redactie de schrijver van naam kent.
Wat zijn de beweegredenen van zo’n benadering van enkele commissieleden)
commissie. Wie en wat pretenderen ze hadden opgemerkt. Een dergelijke ver
te zijn, etc., etc. Nu lees je slechts de slaggeving onthult veel meer over achter-
vrij negatieve benadering van enkele gronden, visie en dergelijke dan welke an-
commissieleden t.a.v. mijn werk, die dere journalistieke aanpak dan ook. Als je
daarvoor nog gezegd hebben, geen of cr tenminste van uitgaat dat de lezer vol
niet veel verstand van kunst te hebben, doende in staat is om zelf een oordeel te
Over de door de redacteur van het vormen).
Weekblad voor Waddinxveen geno
teerde opmerkingen van enkele com
missieleden wil, ik het volgende nog
zeggen, alvorens mij weer in de nutte
loze orde van de dag te verdiepen. De
serie tekeningen die ik van Wad-
Was de uitspraak van wethouder Van dinxveen gemaakt heb, zijn met plezier
en voldoening tot stand gekomen. Ik
zelf heb voor mij de beste plekken uit
gekozen en mij beslist niet laten leiden
door enig commercieel gevoel. Later,
na beëindiging van de serie is pas het
besluit gevallen deze in zijn geheel aan
het gemeentebestuur ter verkoop aan
te bieden. Bij een dergelijke serie ont
komt men niet aan het feit van een
enigszins glooiende lijn in kwaliteit en
uitbeelding. Het ene werk is nu een
maal beter en/of slechter dan het an
dere. Zelfdiscipline moet die lijn zo
strak mogelijk houden.
Dat deze commissie de tekeningen niet
zo aanspreekt is misschien gelegen in
het feit van de herkenbaarheid, d.w.z.
in het onvermijdelijk uitgekouwde, al
les weergevende beeldvullend vlak.
Dat dit niet mijn manier van werken is,
moet bekend zijn. Ik probeer als indi
vidu het karakter van mijn omgeving
uit te beelden. Dat dit niets met her
kenbaarheid, doch alles met kwaliteit
Gent over de voorgenomen aankoop al
verrassend, nog verrassender was het te
horen dat hiervoor zelfs een bedrag van
12000,- beschikbaar bleek te zijn.
Waar al dat geld zo plotseling vandaan
kwam werd niet verteld. De penningen
waren er, dat moest voldoende zijn.
In de gemeentelijke commissie voor
kunst, cultuur, recreatie en jeugd, werd
dit voorstel tot aankoop met veel verve
gebracht. De commissieleden knikten
wat, vonden het wel leuk en interessant
en als het geld er toch was...? Er was al
leen één moeilijkheid. Hoe moetje nu,
als je pretendeert niet zo heel veel ver
stand van kunst te hebben (een uit
spraak van de leden zelf) tot een goed
advies komen?
Een advies voor zo’n advies is even sim
pel als voor de hand liggend; je moet
gewoon zeggen wat je mooi vindt.
Kunst is een gevoelskwestie. Kunst is
niet te beredeneren, zeker abstracte
kunst niet. Bovendien zit er in de com
missie een kunstenaar, nietwaar. Al- te maken heeft moet U duidelijk zijn,
leen jammer dat zijn mening, zo die al Het beoordelen van dergelijk werk
gevraagd is, op een enkele uitzondering schept vaak het overmoedigende gevoel,
na, het werk van de leden van de ten
toongestelde Carolus-kring, niet zo
hoog aansloeg. En hij ook nog al wat
bezwaar maakte tegen deze zo plotse
ling voorgestelde aankoop, terwijl hij
liever zag dat eerst het aankoopbeleid
eens grondig ter sprake gebracht zou
worden.
Broodnijd, frustaties, onderwaardering dan in het feit dat zijn eigen herken-
etc. U kent het wel. Het komt in elke
branche voor. Het doet niet ter zake.
Kort gezegd kan gesteld worden dat
men een beschikbaar bedrag van f
12000,-, een behoorlijke start gemaakt
zou kunnen worden met bijv, een ge-
meentelijke kunstuitleendienst of een
roulatiesysteem van hedendaags gra
fiek op scholen en in openbare gebou
wen, of het verstrekken van een op
dracht voor plein of gebouw etc. Er is
nog genoeg te bedenken.
Dat de commissieleden zelf ook niet zo
geinteresseerd waren bleek wel uit de
opkomst ter plekke, het Burgemeester
Warnaarplantsoen, alwaar het beeld
dat voor aankoop in aanmerking zou
kunnen komen, aangewezen moest
worden. Van de ca. 13 leden waren er 4.
Het beeld dat nu voorgedragen is voor
aankoop is een totaal andere dan deze
4 man voorstelde. Ook de prijs zakte
tot 5000,-. Twee, drie maanden na af
loop van de tentoonstelling wordt er
door de commissieleden via foto’s van
de beeldhouwwerken een definitieve
keuze gemaakt.
Aangezien ik niet op deze bewuste ver
gadering ben geweest (tenslotte stond
mijn eigen werk ter discussie) weet ik
niets van de argumentatie die tot dit be
sluit geleid heeft. Afgaande op de eigen
uitspraken van de commissieleden en
hun geringe belangstelling ter plekke,
zal het wel een kwestie geweest zijn
van: beschikbaar bedrag en kordate be- je mond te houden. Ook de heer R. J.
sluitvorming. Een drie-dimensioneel
kunstwerk uitzoeken op een twee
dimensionaal vlak vind ik een niet te
onderschatten actie van zelfoverschat
ting. Daarbij ook nog te kunnen con
stateren in welke omgeving zo’n beeld
het beste functioneert, vind ik helemaal
geniaal.
Misschien voelde wethouder Van Gent
dit ook zo aan en stelde daarom voor
om de kunstenaar bij de plaatsing c.q.
plaats te betrekken. Of zou zijn bezorg
dheid voortkomen uit angst dat de
Waddinxveense lieverdjes het beeld
kunnen verkrachten. De keus viel im
mers op een bloot beeldje en je weet
maar nooit welke reacties dat anno
1978 kan oproepen. Hoe dan ook, het is
natuurlijk een goede zaak dat de kun-
Weekblad voor
gen. Is het een verdeelsleutel t.a.v. de
bladvulling of is het een
minst iets dieper ingaan op het hoe een
en ander tot stand is gekomen.
Waarom het een wel, en het ander niet. den en dus niet slechts de vrij negatie'
hadden opgemerkt. Een dergelijke ver-