Mijn ervaring bij tandarts Tholen Plezierige herfstvakantie Lezers schrijven I Wethouder: Aan die naakte vrouw moet je juist kunnen aanzitten z 1 D’66 vergadert komende dinsdag Uit de cultuurkamer van Waddinxveen of wat het verschil is tussen binnen en buiten Hou ze in de gaten! Gil Kinderen zijn kinderen. Waarschuwen is niet genoeg. Deze rubriek staat ter vrije beschikking van elke lezer van het Week blad voor Waddinxveen. Brieven die de grenzen van het fatsoen of van Maar niét ‘alleen boeiend, het recht op privacy te buiten gaan worden geweigerd. Anonieme brie- herfstvakantie best wat te beleven geweest. Van het herfstvakantiewerk in het buurtcentrum 't Ketelhuis (Busken gzw.wkle pentekeningen werd in het Na ca. 5-6 jaar volledige passiviteit wat betreft de aankoop van kunstwerken Jenner was niet ondersteboven. Nee stel je voor zeg, zoveel drank wordt er toch niet geschonken op commissie vergaderingen. De heer W. van Boc- kom Maas noemde het een slecht argu ment om alleen aan te kopen omdat het te koop is. Die opmerking heb ik na het voorstel tot aankoop van een beeldhouwwerk niet gehoord, en dat zegt misschien u ook wel voldoende. THEO DEN BOON Prins Alexanderstraat 4. telde als patiënten zo gaan reageren, schrap ik ze. Worden dus niet meer gehol kinderen niet? Ze antwoordde: Nee, zoek maar een andere. Dus als je als patiënt een maal kwaad wordt word je i man werd ook nog er gens voor uit gemaakt. Ze vertelde: Ik weet niet uit wat voor een familie u komt, maar het zal niet veel bijzonders W o r ---Z voren had ik mijn excuus al aangebo- wilde ons niet meer aannemen. MEVROUW A. G. LAMMERS- POSTHUMUS Y. LAMMERS Mauritslaan 14. WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN WOENSDAG 25 OKTOBER 1978 wethouder Anne van Gent, deze zomer bij de opening van de beeldententoon stelling van de Carolus-kring, plotseling met de opzienbare uitspraak, dat wij (de gemeente) iets aan cultuur gaan doen. Ter verduidelijking voegde hij er nog aan toe: ”Wij gaan iets aankopen”. Een zeer lofwaardig streven, daar niet alleen de kunstenaar in kwestie hierbij gebaat is, ook de met kunst direct ge confronteerde omgeving kan hier heel plezierig op in spelen. Bovendien, zo zou ik denken, geeft het iedere ge meente een beetje cachet. Dat is ook een van de redenen dat gemeenten, als ze iets aariKopen, dit voor 90% in de vorm van beeldhouwwerken doen. Waddinxveen op een opgelegde boeiende wijze - zo leren de reacties - ook pijnlijk nauwkeurig door in het ver- WADDINXVEEN ”Je moet zoiets op een afstand bekijken met een kunstoog”, zei de heer C. Dijkshoorn (CDA) in de gemeen teraadsvergadering van gistera vond. ”Nee, wij zijn van het standpunt uitgegaan dat het juist prettig kan zijn er aan te zitten”, betoogde wethouder A. H. van Gent (PvdA). Beiden voerden in de raadzaal het woord naar aanleiding van het voorstel om f 6.000,beschik baar te stellen om het bronzen be eldje ’’Omkijkende jonge vrouw” van de Gorinchemse beeldhou wer Marcus van Ravenswaay een plaats te geven op het pleintje van het winkelcentrum ”de Passage”. Het advies om dit beeldje van een naakte vrouw aan te schaffen is gegeven door de gemeentelijke commissie voor kunst, cultuur, recreatie en jeugd. Later in de vergadering consta teerde burgemeester mr. A. G. Smallenbroek met genoegen dat de aanschaf van deze kunstuiting ook de goedkeuring kon wegdra gen van de fractie van de SGP/- Hervormde Kiesvereniging/GPV. Over de definitieve plaatsing van het bronzen beeldje uit de collec tie van de Caroluskring, die deze zomer een expositie verzorgde in het Burgemeester Warnaarplant- soen, zal de gemeente nog over leg plegen met de maker ervan. WADDINXVEEN De Politieke Par tij Democraten ’66 vergaderen ko mende dinsdag 31 oktober (en niet zoals de partij aankondigde afgelopen dinsdag). Begonnen wordt om kwart over acht in de bestuurskamer van de sporthal de Sniep. Op deze vergadering zal worden geprobeerd de bestuursim- passe, waar D’66 al geruime tijd mee worstelt, tot het verleden te laten beho ren. In de uitnodigingsbrief aan de le den wordt gezegd dat een goed functio nerend bestuur onontbeerlijk is om de eenmansfractie in de gemeenteraad de dringend noodzakelijke achterban te verschaffen. De agenda voor de algemene ledenver gadering van D’66 ziet er zo uit: Verkiezing van een nieuw bestuur. Financiële kwesties. Beleid raadsfractie. Ledenwerving. ■■■■■■■■■■I Alles wat verder ter tafel komt. thuis. Mijn man boos. Belde gelijk op. Nu dat was dat. Eén uur na die tijd be lde ik persoonlijk de tandarts weer op met de mededeling dat de boze bui was gezakt en dat ze het me maar niet kwa lijk moest nemen, dat dit gebeurd was. Mijn-excuus daarvoor. Zoudt u mij nog willen helpen, want we zijn allemaal wel eens kwaad, waarop ze antwoordde: Maar nooit tegen een huisarts of tandarts. Ik vrQeg aan haar of ze nooit eens driftig of kwaad was geweest vroeger. Toen vroeg ik nog: Wilt u mij dan weer even helpen, waarop ze antwoordde: U zoekt maar een andere tandarts. Ik bleef vriende lijk en heb gewoon gesproken. Ze ver- Naschrift redactie: De gemeentelijke commissie voor kunst, cultuur, recreatie en jeugd vergaderde maandagavond 8 ok- stenaar zelf hier zoveel mogelijk bij be- ‘ober over onder meer de aanschaf van een 1_. 21. beeld van een lid van de Carolus-kring en over de aankoop van pentekeningen van de Waddinxvener Theo den Boon. Door een dinxveen. Wel, dat de commissie niet speling van de techniek verscheen het arti kel over de aankoop van Theo’s penteke ningen, of liever gezegd een enkele daar van. al in het Weekblad voor Waddinxveen van woensdag 11 oktober en vond het ge- over de aankoop van het beeld van een lid van mij merkwaardige manier van de Carolus-kring een plaats in de krant van woensdag 18 oktober. Van volkomen verzwijgen is dus geen sprake. Aan de orde is de plaatsing van beide stukken in twee na elkaar verschijnende edities. De bespreking van het voorstel tot even- het andere, volgens mij volko- tuele aankoop van de door Theo den Boon WADDINXVEEN Ik had met mijn dochter een afspraak om 5 uur maan dagmiddag bij tandarts Tholen. Nu, wij pen. Waarop ik vroeg: Ook de andere waren wat te laat, dus was het 7 a 10 l-:-J- over 5 toen wij binnen kwamen. De as- zoek maar een andere. Dus als je als sistente kwam naar ons toe in de hal: - Bent u mevr. Lammers?. Waarop ik geschrapt. Mijn antwoordde: Ja. De assistente zei: u - bent te laat. U wordt niet meer gehol pen, komt u maar binnen dan maken we een andere afspraak. Maar van te zijn. Wat ik ook nog probeerde, ze den dat wij verlaat waren wegens om standigheden. Maar we werden niet meer geholpen; want om 5.15 uur kwam er weer een patiënt. De tandarts vertelde: We trekken een kwartier voor iedere patiënt uit. Dus dacht ik bij me zelf, dan hebben we tot half zes de tijd. Maar ze had van te voren al gezegd kwart over vijf. We werden daarop zo kwaad, dat mijn dochter antwoordde: Dan zoeken we wel een andere tan darts, waarop gezegd werd: Zoekt u maar een tandarts waar u wel mag te laat komen. Ik was ook kwaad. Ze ver telde: Over drie weken wordt u weer geholpen, waarop ik antwoordde: Moet ik dan drie weken met die mond lopen? Het is geen gezicht. Anders moet u maar een andere opzoeken, zei ze nog. Wij zijn hard de deur uit gelopen. Ver schrikkelijk boos heb ik met de deur gesmeten, wat niet mooi was, maar wat doe je, op van de zenuwen. Kwamen trokken is. Niets van dit alles echter stond in het artikel van 11 oktober ge publiceerd in het Weekblad voor Wad- C onder de indruk van mijn pentekenin gen was gekomen en het daaruitvol- gende besluit een negatief advies aan B. en W. te doen uitgaan met betrek king tot de aankoop van alle tekenin- lijktijdig geschreven verhaal met foto gen. Een voor verslaggeving, daar, én de aankoop be eldhouwwerk, én de aankoop tekenin gen, door één en dezelfde commissie achtereenvolgens werd behandeld. Waarom zou iemand het ene breed eta leren en men gelijkwaardige, volkomen verzwij- juist door zijn (en die van de beoor delaar) ’’herkenbaarheid”, te gaan oor delen op maatstaven van die eigen her kenbaarheid. Hoe meer die herken baarheid verschuift t.o. kijker-maker, hoe tegenvallender het is voor de be oordelaar, hoe afwijzender zijn oordeel zal zijn. Zijn beoordelingsfactor ligt baarheid niet, of nauwelijks is weerge geven. (H. M. v.d. Dool: 4/5 herken bare situaties, de rest is vaag). Die rest is net zoveel, misschien wel meer Waddinxveen, dan het zg. her kenbare. Dat ik schijnbaar anders kijk dan hij, stemt mij tot vreugde. Of be staat Waddinxveen alleen uit een brug, kerk en een Dorpstraat? De heer Van Baarle noemt de historische waarde van het getekende niet van grote bete kenis. Zeer juist. Ook hij zegt niets over de tekeningen zelf, des te meer over zijn omgeving. Waddinxveen heeft nu eenmaal geen tekens-waardige histori sche gebouwen, wel, iets anders, (zo lang ook dat duurt), maar wie zal er treuren om iets dat hij niet kent? Dat mevrouw H. Bloem-van Elten niet onder de indruk is gekomen doet mij deugd. Er moet een eenvoudiger ma nier zijn dat te bereiken. Gelukkig heb ik ook tijdens het werk er niet aan ge dacht indruk te maken. Als het over dreven gebaar, zoals de heer G. T. Kroon de aankoop typeerde, inderdaad 't Ketelhuis) en de mensen achter het wijkwerk in Waddinxveen-Zuid is er in Waddinxveen voor de lieverdjes in de had doorgegaan, zou het bij mij de in- i_ druk gewekt hebben, dat de Goedhei- Huëtlaan) plaatsen we een aantal veelzeggende foto’s. hgman twee maanden te vroeg ons dorp had aangedaan. In Waddinxveen zijn er meer zo die zo tekenen, zegt de heer F. J. M. Leenen. Bedoelt hij daar nu mee: ook zo slecht, of ook zo goed of ook zo middelmatig? Je kan natuurlijk ook iets zeggen door WADDINXVEENDank zij activiteiten van de Stichting Jeugd- en Jongerenwerk Waddinxveen (De Bonkelaar en door de gemeente Waddinxveen, komt zaak? Als journalist zou ik toch op zijn weergegeven. Maar niet alleen boeiend, pttvaoy uuitungaan woraen geweigera. anonieme one- j:--i__. i- Ook pijnlijk nauwkeurig door in het ver- vsn worden niet gelezen. Brieven onder pseudoniem worden wel slag weer te geven wat alle commissiele- geplaatst, mits de redactie de schrijver van naam kent. Wat zijn de beweegredenen van zo’n benadering van enkele commissieleden) commissie. Wie en wat pretenderen ze hadden opgemerkt. Een dergelijke ver te zijn, etc., etc. Nu lees je slechts de slaggeving onthult veel meer over achter- vrij negatieve benadering van enkele gronden, visie en dergelijke dan welke an- commissieleden t.a.v. mijn werk, die dere journalistieke aanpak dan ook. Als je daarvoor nog gezegd hebben, geen of cr tenminste van uitgaat dat de lezer vol niet veel verstand van kunst te hebben, doende in staat is om zelf een oordeel te Over de door de redacteur van het vormen). Weekblad voor Waddinxveen geno teerde opmerkingen van enkele com missieleden wil, ik het volgende nog zeggen, alvorens mij weer in de nutte loze orde van de dag te verdiepen. De serie tekeningen die ik van Wad- Was de uitspraak van wethouder Van dinxveen gemaakt heb, zijn met plezier en voldoening tot stand gekomen. Ik zelf heb voor mij de beste plekken uit gekozen en mij beslist niet laten leiden door enig commercieel gevoel. Later, na beëindiging van de serie is pas het besluit gevallen deze in zijn geheel aan het gemeentebestuur ter verkoop aan te bieden. Bij een dergelijke serie ont komt men niet aan het feit van een enigszins glooiende lijn in kwaliteit en uitbeelding. Het ene werk is nu een maal beter en/of slechter dan het an dere. Zelfdiscipline moet die lijn zo strak mogelijk houden. Dat deze commissie de tekeningen niet zo aanspreekt is misschien gelegen in het feit van de herkenbaarheid, d.w.z. in het onvermijdelijk uitgekouwde, al les weergevende beeldvullend vlak. Dat dit niet mijn manier van werken is, moet bekend zijn. Ik probeer als indi vidu het karakter van mijn omgeving uit te beelden. Dat dit niets met her kenbaarheid, doch alles met kwaliteit Gent over de voorgenomen aankoop al verrassend, nog verrassender was het te horen dat hiervoor zelfs een bedrag van 12000,- beschikbaar bleek te zijn. Waar al dat geld zo plotseling vandaan kwam werd niet verteld. De penningen waren er, dat moest voldoende zijn. In de gemeentelijke commissie voor kunst, cultuur, recreatie en jeugd, werd dit voorstel tot aankoop met veel verve gebracht. De commissieleden knikten wat, vonden het wel leuk en interessant en als het geld er toch was...? Er was al leen één moeilijkheid. Hoe moetje nu, als je pretendeert niet zo heel veel ver stand van kunst te hebben (een uit spraak van de leden zelf) tot een goed advies komen? Een advies voor zo’n advies is even sim pel als voor de hand liggend; je moet gewoon zeggen wat je mooi vindt. Kunst is een gevoelskwestie. Kunst is niet te beredeneren, zeker abstracte kunst niet. Bovendien zit er in de com missie een kunstenaar, nietwaar. Al- te maken heeft moet U duidelijk zijn, leen jammer dat zijn mening, zo die al Het beoordelen van dergelijk werk gevraagd is, op een enkele uitzondering schept vaak het overmoedigende gevoel, na, het werk van de leden van de ten toongestelde Carolus-kring, niet zo hoog aansloeg. En hij ook nog al wat bezwaar maakte tegen deze zo plotse ling voorgestelde aankoop, terwijl hij liever zag dat eerst het aankoopbeleid eens grondig ter sprake gebracht zou worden. Broodnijd, frustaties, onderwaardering dan in het feit dat zijn eigen herken- etc. U kent het wel. Het komt in elke branche voor. Het doet niet ter zake. Kort gezegd kan gesteld worden dat men een beschikbaar bedrag van f 12000,-, een behoorlijke start gemaakt zou kunnen worden met bijv, een ge- meentelijke kunstuitleendienst of een roulatiesysteem van hedendaags gra fiek op scholen en in openbare gebou wen, of het verstrekken van een op dracht voor plein of gebouw etc. Er is nog genoeg te bedenken. Dat de commissieleden zelf ook niet zo geinteresseerd waren bleek wel uit de opkomst ter plekke, het Burgemeester Warnaarplantsoen, alwaar het beeld dat voor aankoop in aanmerking zou kunnen komen, aangewezen moest worden. Van de ca. 13 leden waren er 4. Het beeld dat nu voorgedragen is voor aankoop is een totaal andere dan deze 4 man voorstelde. Ook de prijs zakte tot 5000,-. Twee, drie maanden na af loop van de tentoonstelling wordt er door de commissieleden via foto’s van de beeldhouwwerken een definitieve keuze gemaakt. Aangezien ik niet op deze bewuste ver gadering ben geweest (tenslotte stond mijn eigen werk ter discussie) weet ik niets van de argumentatie die tot dit be sluit geleid heeft. Afgaande op de eigen uitspraken van de commissieleden en hun geringe belangstelling ter plekke, zal het wel een kwestie geweest zijn van: beschikbaar bedrag en kordate be- je mond te houden. Ook de heer R. J. sluitvorming. Een drie-dimensioneel kunstwerk uitzoeken op een twee dimensionaal vlak vind ik een niet te onderschatten actie van zelfoverschat ting. Daarbij ook nog te kunnen con stateren in welke omgeving zo’n beeld het beste functioneert, vind ik helemaal geniaal. Misschien voelde wethouder Van Gent dit ook zo aan en stelde daarom voor om de kunstenaar bij de plaatsing c.q. plaats te betrekken. Of zou zijn bezorg dheid voortkomen uit angst dat de Waddinxveense lieverdjes het beeld kunnen verkrachten. De keus viel im mers op een bloot beeldje en je weet maar nooit welke reacties dat anno 1978 kan oproepen. Hoe dan ook, het is natuurlijk een goede zaak dat de kun- Weekblad voor gen. Is het een verdeelsleutel t.a.v. de bladvulling of is het een minst iets dieper ingaan op het hoe een en ander tot stand is gekomen. Waarom het een wel, en het ander niet. den en dus niet slechts de vrij negatie' hadden opgemerkt. Een dergelijke ver-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1978 | | pagina 7