Kapteijn dirigeert laatste concert Face-lift kinderboerderij Poppentheater ’Zwemmen is als een verslaving’ VI RBAND R Hosanna neemt afscheid van dirigent F mI Pagina 19 WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN - WOENSDAG 12 OKTOBER 1994 Jan Willem v.d. Hoek specialiseert zich op langebaan legd. gezien had. *Langebaanzwemmer Jan Willem v.d. Hoek: 'Mooie reisjes die het zo leuk maken (Foto: Peter Veen- van sport hoor’, Vooral de jeugd -wacht in spanning op het voltooien van de werkzaamheden op de Contactweide. (Foto: Peter Veenstra) De gebouwen op de kinder boerderij zijn met behulp van Jan Willem: ’Ja, de binnen- wedstrijden zijn voor mij toch c -- --J J-i gehang in een zwembad. Bui- wordt mijn lichaam echt een soort en je doet niet aan sport krijg je dat. Ik stap best wel, maar om de spieren wat langer te maken en ik doe twee keer per week een beetje aan wa- BOSKOOP - Na 42 jaar het koor geleid te hebben nemen de Chr. zangvereniging Hosanna en dirigent Herman F. Kap teijn afscheid van elkaar. Vrijdag 28 oktober staat de heer Kapteijn voor de laatste keer als dirigent voor het koor in de Hervormde kerk. Maar toch, de repetities lopen _2.A __l 1 wens. De vakantieperiode die tegenwoordig van 1 januari tot en met 31 december niet optimaal op volle sterkte kan voorbereiden. Nietten voor kinderen van 4 tot 10 jaar. Aanvang 14.00 uur, en tree 2 gulden voor kinderen, 2,50 gulden voor volwasse nen. Badderen Jan Willem (22), afgestu deerd M.T.S.-er en nu even aan het werk bij zijn vader in de tuin, roemt ook zijn zwem- club. ’De Gouwe is echt een goeie club, heel gezellig. Voor zo’n kluppie zwemmen we op een hoog niveau waardoor we weer veel mensen van buiten alle vertrouwen in dat het een geslaagd concert gaat worden, want de koren zijn mer dat wij niet een paar maanden eerder konden be ginnen werd door één van hen opgemerkt, het toen aange name droge weer had dit werk aanmerkelijk lichter ge maakt. Nu duurt het helaas allemaal wat langer.’ bovendien met steeds andere koorwerken. Zoals ook nu weer bij zijn afscheidsconcert met werken van ondermeer Mozart, Haydn, Mendelsohn Bartoldy, Schubert en Fauré. BOSKOOP - In de herfstva kantie organiseren het Praat huis en Ons Jeugdhuis sa men een voorstelling van een poppentheater op woensdag Training Dat hij dat hoge niveau aan kan bewees hij wel in 1992 toen hij Nederlands kampi oen werd op de 5 kilometer. Maar zoiets komt niet zo maar aanwaaien, dat vergt veel trainingsarbeid. ’Ja, voor de zestien kilometer wedstrij den train ik zo’n anderhalve maand vijf uur per dag en dan ook nog eens op zondag ochtend want het is erg moei lijk om ’trainingswater’ te weest. Daar moesten we het meer van Genève oversteken. Alles perfect geregeld. Op zo’n vlakte heb je wel een coach in een bootje nodig die je aanwijzingen geeft, waar je heen moet zwemmen en die je eten en drinken geeft. Ik heb pas ook een uitnodiging ont vangen van de triathlonbond om, naar aanleiding van mijn vijf kilometer op de NK, in Turkije een wedstrijd in de zee te zwemmen. Kijk, dat zijn van die mooie reisjes die het zo leuk maken, een hele aparte uitdaging.’ Muziekleraar Muziek is zijn lust en zijn le ven. Tallozen heeft Kapteijn in de voorbije periode de eer ste beginselen van het piano- of orgelspel bijgebracht. Leef tijd maakte daarbij niets uit. Momenteel is zijn jongste leerling 8 jaar en de oudste soms tot aan hun knieën in het water moeten staan om het nu meezit en als ik genoeg het werk nog een beetje te la- wordt al het hekwerk rondom de Contactweide opgeknapt. zogenaamde dommekrachten Oorspronkelijk lag het in de heel voorzichtig zo’n 30 cm opgevijzeld. Vervolgens wor den in het kader van de nieu we voorzieningen getroffen om het mestvocht van de stallen en de mestopslag op het riool kinderboerderij erg drassig te lozen. Daarvoor wordt een vloeistofdichte vloer aange bracht met een aansluiting op het rioolstelsel. enthousiasme is groot en dat 1 bevordert in hoge mate het jn is uit hetzelfde hout gesne- plezier in het samen musice ren.’ Presteren Edoch, na het eerste concert onder zijn leiding draaide men om als een blad aan een boom. ’Ik kreeg ineens het ge voel dat ik vanaf dat moment pluspunt, er is weinig j 1 1 T^__ J _U_ 1 TV J_ 11 J 2. L speciale gevoel heb ik nog steeds. Ik zal daarom de Ho sanna familie wel missen. Want 42 jaar met elkaar zin gen, lief en Interlands Hij begon al vroeg met het zwemmen. Zoals bijna ieder een moest ook hij afzwemmen voor zijn diploma alwaar hij Of ik ook nog wel eens ga stappen? Natuurlijk wel, maar wel met mate. Kijk, ’Ik kan niet zeggen dat wij el kaar in die lange periode veel hebben gezien’, zegt zij be scheiden. ’Maar dat was in feite ook al zo in onze verlo vingstijd zodat ik wel wist waaraan ik begon. Gelukkig hebben we altijd wel momen ten kunnen vinden om bij voorbeeld met en over de kin deren te spreken, over de schoolavonden waar ik altijd heen moest, verjaardagen waar mijn man veelal ont brak want het werk ging voor, kortom allerlei zaken die in een familie voorkomen.’ ’Ja’, vult de dirigent aan, ’de keren dat wij bijvoorbeeld met elkaar langdurig koffie hebben gedronken of zomaar eens naar de TV gekeken heb ben zijn echt nog wel te tel len. Toch is het denk ik, een periode geweest die wij bei den voor geen goud hebben willen missen.’ vrouw van andere dingen te gaan genieten. Ook dat is een meer dan prettig vooruit zicht. Met zijn afscheidsconcert sluit deze 65-jarige vitale Gouwenaar een 42 jarige Bos- koopse periode af. Ook van andere koren heeft hij inmid dels afscheid genomen. Zich geheel terugtrekken uit de muziekwereld doet Kapteijn nog niet want hij blijft voorlo pig nog een aantal leerlingen piano- of orgelles geven. En organist van de Lutherse Kerk plus dirigent van de Goudse Lutherse Cantorij. Al met al een afronding van een zeer druk bezet leven dat vol mondig wordt bevestigd door mevrouw Kapteijn. ken ondermeer toiletten maar ook daar komt nu ver andering in. In de op de Con tactweide aanwezige hooi berg is nu een toiletgroep ge bouwd en een ruimte voor de dienstdoende vrijwilligers. Ter afronding van het geheel spannende avonturen van hun grote kindervriend volg den dan zingen tijdens een _T_ 1 2J.12 17 Toch is er later weer een aan- ik een jaar of acht was werd ik derde op het NK met de vlinderslag.’ Maar zijn mooiste titel was toch die van Nederlands kampioen op de vijf kilome ter. ’Ja, ik ging er helemaal niet voor en het weer was ook niet echt geweldig, koud en veel wind. Maar van begin af aan liep het geweldig en na vier kilometer moest de grote favoriet ook nog afhaken en ja, dan krijg je vleugels hè. Maar ik was ook goed in vorm, mede dankzij de trai ningen van Trudy. Zij is als een tweede moeder voor me. Door haar heb ik het vol ge- houden. Soms wil je wel eens afzeggen maar je durft ge woon niet, zij is zo gedreven!’ Wat Trudy Vermeulen zag za gen de hoge heren van de K.N.S.B. ook en zodoende werd Jan Willem meerdere keren uitgenodigd om inter lands te zwemmen. Jan Wil lem: ’Dat waren mooie uitjes natuurlijk. Veelal naar Duits land maar ook naar Zweden bijvoorbeeld, dat was een heel leuke. Voor het eerst vliegen, met de meiden de sauna in, een beetje rondkijken in Stockholm. Echt gaaf.’ bedoeling dat de kinderboer derij verplaatst zou worden naar het hoger gelegen ter- milieuvoorschriften nog rein langs de Snijdelwijklaan omdat door lekkage van de ringdijk het gedeelte rond de danks zijn leeftijd goed bij de jeugd te liggen want zo’n 60 procent van zijn huidige leer lingen is jonger dan 20 jaar. ’Dat vergt wel een andere aanpak’, zegt hij nadenkend. ’De jeugd is in deze tijd veel directer in de omgang en daar moet je op in willen en kun nen spelen. Opvallend is trouwens dat steeds meer ou deren een instrument willen leren spelen. Met name vut ters die bang zijn dat zij zich zullen gaan vervelen. Eerlijk gezegd zijn er in die categorie echt wel een paar bij die het nooit zullen leren, maar het 19 oktober in het Jeugdhuis. Het is een voorstelling van poppenkast Fons en Peter volgens de regels van het tra ditionele poppenspel, bedoeld ren is het toch moeilijk en buiten is dat minder. Maar dat hij het binnenwater wel het is bij mij ook wel een beet- je psychisch hoor. Binnen ben ik eerder kapot dan buiten. Dat komt vooral doordat het _v_ v m binnen helder water is en el- een beetje saai geworden, dat ke meter die je dan zwemt zie - je en dat heb je buiten niet, ten is het echt een dagje uit, Daarom ook vind ik het bui- gezellig met een stel gasten ten nu leuker. Daar heb je uit, jongens waarmee je echt trouwens ook interlands, vriendschappelijk omgaat. Binnen is het allemaal een Ik ben pas naar Lausanne ge- beetje haat en nijd met je te genstander, veelal erg ge- stressed. Maar dat is buiten helemaal niet zo terwijl het toch een hoog niveau is.’ heen komen. Wij zijn tenslot te een grote familie, ik zal ze missen, dat meen ik uit de nieuwe dirigent. Hij werd grond van mijn hart. Of- dan ook geconfronteerd met schoon ik nu wat meer tijd het fenomeen ’Boskoper’. Hij krijg om samen met mijn had bovendien het gevoel dat hij van afstand bekeken en evenzo behandeld werd. Ech te Boskopers blijken zeer ei genzinnige mensen en accep teren niet snel een buiten- 70. Toch blijkt Kapteijn on- staander. Ook thuis had men dat snel in de gaten. ’Drie hoop alleen dat mijn opvolger, maanden proeftijd, dan heb J -- ik het wel gehad’, zo was des tijds zijn overtuiging. was geworden. Nadat de dijk op die plaats van een kleikist is voorzien en een deel van de weide gedraineerd, is de situ atie zodanig verbeterd dat In de oude situatie was het verplaatsen niet meer hoeft, voor de vrijwilligers altijd een Voor het verplaatsen van de beetje behelpen. Zo ontbra- boerderij had de raad destijds ondermeer toiletten maximaal 100.000 gulden be schikbaar gesteld. In mei van dit jaar werd dit bedrag ver hoogd tot 117.500 gulden. Mede noodzakelijk door de zwaardere milieu-eisen die sinds april van dit jaar voor een dergelijk project gelden. In 1990 deed hij in Amster dam voor het eerst mee, zo maar voor de gein. Maar dat geintje bracht hem onver wachts wel naar de vierde plaats. De zomerwedstrijden op de langebaan (2-3 km) wa ren een leuke afwisseling op red.) en ook het poloën blijf ik het binnenseizoen. En nadat hij later ook nog eens derde werd op de 16 kilometer was het voor Jan Willem geen moeilijke keuze om zich meer Dirigent Herman F. Kapteijn geconcentreerd tijdens een repetitie met Hosanna. (Foto: Peter Veenstra) BOSKOOP - ’Als je glijdt door het water, als het lekker soe pel gaat, ja dan is zwemmen echt mooi maar als je moet har ken is het minder, maar de sport is echt een stuk van mijn leven geworden. Ik denk niet dat ik nog stop’. Aan het woord is Jan Willem v.d. Hoek, één van de paradapaardjes van zwemvereniging de Gouwe. Doordat hij een beetje is uit gekeken op het ’binnenwater’ gaat hij zich nu meer toeleg- niet, zwemmen is best moei- gen op de langebaanwedstrij- lijk, qua techniek en zo. den. En dat heeft hem tot nu I toe zeker geen windeieren ge- ker het te leren is. Maar als je Natuurlijk blijf ik Hosanna volgen, zij het op afstand. Ik 1_ 11 _1 J2 2 1 de heer Nico Blom uit Gorin- chem, de door mij destijds in gezette trend om steeds weer een nieuw koorwerk in te stu deren voortzet. Dan ben ik er van overtuigd dan Hosanna nog een grote toekomst voor zich heeft. Ofschoon ook bij hen de vergrijzing toeslaat maar, en dat is een geweldig - ver. geaccepteerd werd. En dat loop. Dat tekent de positieve sfeer. Want zingen op de top pen van je kunnen blijft voor ieder koorlid een formidabele maar uiterst ontspannende leed met elkaar uitdaging.’ Door de overvloedige regen val van de laatste tijd is het sen voor het EK langebaan in grondwaterpeil behoorlijk ge- Wenen. Daarvoor moet ik eer- stegen. Daar de vrij zware ste of tweede worden op het grond niet veel water door- NK binnen een bepaalde li- laat is het resultaat dat de werd ’ontdekt’ door Trudy miet. Vorig jaar mistte_ik het werkers op de bouwplaats Vermeulen, ook nu nog zijn -1- >r7 Jj? 21_ had om te komen zwemmen’, vervolgt Jan Willem zijn ver delen, schuif je echt niet zo maar even achteloos terzijde.’ Hosanna is in al die jaren van haar bestaan een koor ge weest dat wilde presteren en moeilijke stukken niet uit de weg gaat. Herman F. Kaptei- 22_ __2J. 1_ _J1 Z“A 1_a. den. Hij laat de beide koren graag stukken zingen waar bij de leden, als het ware op Pipo hun tenen moeten staan. Kapteijn zoekt trouwens al- ’Ruim 42 jaar geleden werd ik tijd zelf de stukken uit ook door een aantal bestuursle- voor een concert want hij den van ’Hosanna’ benaderd weet precies wat het koor aan met het verzoek hun dirigent kan. Voor zijn afscheidscon- te worden als opvolger van, eert maakte hij daarop geen als ik mij het tenminste nog uitzondering. goed herinner de heer St. Ni- M colaas’, zo vervolgt Kapteijn nog niet geheel naar zijn zijn relaas.’Hosanna’, inmid- - 1 dels ook al 77 jaar, had en heeft nog steeds een goede tot en naam in de wijde omtrek. Het schijnt te lopen zorgt er he- was bovendien een groot koor laas voor dat het koor zich want buiten het gemengde koor en het dameskoor had het ook nog een kinderkoor genstaande heeft Kapteijn er met niet minder dan 80 le- 11 -L- 1J den. ’Na mijn komst werd al snel besloten om dit kinder koor te splitsen in twee groe- gewend op tijd te presteren, pen wat later weer uitmond de in een derde groep, een meisjeskoor.’ En plotseling was het kinder koor ter ziele. Indirect schuld daaraan had Pipo de Clown. De TV was toen nog niet zo ingeburgerd als tegenwoor dig. Niet geheel onbegrijpe- BOSKOOP - Ondanks de soms barre weersomstandig heden wordt er stug doorge werkt aan de renovatie van de kinderboerderij op de Con tactweide in Snijdelwijk. Afstand lijk dus dat veel kinderen op Wel vindt hij het een beetje woensdagmiddag liever de jammer dat er tijdens dit ruim 1,5 uur durende concert geen pauze wordt ingelast. ’Maar ja, het bestuur heeft toch wel pittige koorrepetitie. nog een receptie in gedachten en dat vind ik weer niet zo no- tal teruggekomen bij het gro- dig. Maar alia, voor de laatste te koor. En vier van hen zijn keer laat ik dat maar over mij nog steeds trouw lid. Niette min waren de eerste jaren niet echt makkelijk voor de Moeder Ondertussen is ook Jan Wil- lem’s moeder aangeschoven krijgen. Daarnaast doe ik ook die, net als haar zoon, ook nog een beetje krachttraining vreselijk enthousiast is over de zwemsport. ’Ja, het is ook voor de ouders echt een dag uit. Picknickmanden mee en terpolo, gewoon gezellig met dan gezellig met de andere een stel vrienden. ouders kijken, we zijn ook een soort club geworden. Maar voor Jan Willem hoeven we hem niet aan te moedigen want als hij zwemt hoort hij zwemmen is voor mij echt een toch niks, zegt ie. Maar vergis verslaving. Als ik het niet doe je niet, supporter zijn is ook 'J 'j - i een vorm van sport hoor’, plomp. Als je veel stapt lacht ze. doet niet aan sport krijg ’Als ze zestien kilometer jc ucil.. AA. oiap uvol wcx, maai zwemmen en je loopt langs de als ik het vaak doe begint het kant mee is het nog een hele wel te knagen, dan voel ik me afstand hoor, want je moet niet helemaal lekker’, aldus nog flink doorstappen om ze Jan Willem. bij te houden.’ Het bijhouden van de top is nu het doel van Jan Willem. ’Komend jaar is het mijn doel om me te plaat je en dat heb je buiten niet. ten nu leuker. Daar heb je af aantrekken, zo blijft het ni veau hoog. Want vergis je lijk, qua techniek en zo. Hoe ouder je bent hoe moeilij- A AA 1-A -A_ begint moet je niet alles tege lijk willen, maar rustig een beetje badderen en dan pro beren en dan merkje pas hoe leuk het is. Vind ik wel ten minste. Ik ben zeker van plan om het nog lang te doen. La ter het master-zwemmen (wedstrijden voor ouderen, doen. Maar nu ga ik me eerst rich ten op het langebaanzwem- men want daar valt voor mij nu meer te halen dan binnen, met het langebaan gebeuren Vanuit de jeugd naar de he- bezig te houden. Zeker als men in ogenschouw neemt l op een paar seconden. Er was coach. ’Ze vroeg toen of ik zin toen veel tegenwind maar als train is het te doen. En, als al- ten kunnen doorgaan. ’Jam- haal, ’dat heb ik gedaan en les echt goed gaat, wil ik ook -- dat ging gelijk al goed. Toen meedoen aan de IJsselmeer- ik een jaar of acht was werd race. Dat is 25 kilometer zwemmen van Stavoren naar Medemblik. Dat lijkt me nou echt leuk’, zo besluit Jan Wil lem zijn verhaal. stra)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1994 | | pagina 19